دکتر کیوان دواتگران؛ دکترای تخصصی فیزیوتراپی
هر مدیری که در زمینه مراقبت تلفیقی سالمندان فعالیت دارد باید از جنبشهای (حرکتهای) رایج در زمینه دخالت سالمندان در خدمات و طراحی مراقبت و توانمندسازی آنها برای شنیده شدن صدایشان و فعال سازی آنها در مذاکرات آگاه باشد. برخی از شاخصهای عملکردی (performance) یا سیاستهای سازمانی سالمندان نیازمند برقراری سیستمهایی برای مشاوره یا حمایت میباشند.
از سوی دیگر، ممکن است سالمندان دریابند که به منظور توجه به مشکلات رضایت کاربرد (مصرف کننده) خدمات، یا مثلا سیستمهای ارائه مراقبت باید این کار (برقراری سیستمهای مشاوره یا حمایت) را انجام هند. مدیران باید بدانند و نشان دهند که خدماتشان نیازهای سالمندان را به گونه ای قابل قبول برآورده میسازد و برای سالمندان ارزشمند است.
اما کارکردن در یک سیستم مراقبتی تلفیقی شنیده شدن صدای کاربر را پیچیده تر میکند. مدیران باید سیستمهایی ایجاد کنند که دیدگاههای افراد یا گروههای سالمند یا سازمانهای مختص افراد سالمند را مورد توجه قرار دهند و باید قادر به انجام این کار باشند. بنابراین بحث فعلی در مورد کل سیستم مراقبت است و نه فقط خدمات سیستمها.
علت این امر این است که سالمندان در مورد کل سیستم تجاربی دارند و ارزیابیهای آنها نشان دهنده این امر است. بنابراین آنها ممکن است نتواند میان خدمات یا سازمانهای مختلف تمایز قایل شوند. در نتیجه دخالت در مراقبت تلفیقی سالمندان، پیچیدهتر از دخالت در شکلگیری یک خدمت (سرویس) واحد با حدود مشخص میباشد.
تعاریف
مفهوم «توانمندسازی» در برابر خدمات قدرت محور با سابقه که به صدای کاربران خدمات گوش نسپرده اند ایجاد شده است، و در واقع توانمندسازی سیستمهای تصمیم گیری را به وجود آورده است که از حضور سالمندان به صورت فردی و گروهی محروم بوده اند. «توانمندسازی» به معنی تصحیح این عدم تعادل با سیستمها و ساختارهای قبل میباشد، توانمندسازی اشکال مختلفی دارد.
حمایت یک نوع خاص آن است که حامی، آزادانه عقاید خود را برای افراد یا گروهها بیان میکند، و موضوعات یا عقاید آنها را اظهار میدارد. اما هنوز بدین معنی است که کاربر خدمات به قابل دسترس بودن و مهارت ارائه حمایت وابسته میباشد، اما در بعضی موارد مفیدترین روش میباشد.
بعضی اوقات عبارات «دخالت»، «توانمندسازی» و «حمایت» به جای هم به کار میروند گو اینکه تا حدودی همپوشانی دارند، در این بخش تعاریف ذیل را مورد استفاده قرار خواهیم داد:
دخالت در میزان نقش سالمندان در شکل گیری خدمات که البته ممکن است دخالت حداقل باشد – مثلا فقط مورد مشاوره قرار گیرد، یا از سوی دیگر ممکن است نقش اساسی در تصمیم گیری در مورد خدمات یا مراقبت از خودشان داشته باشند.
توانمندسازی – فرایندی که به وسیله آن به سالمندان حمایت و منابعی که برای دخالت در مراقبت نیاز دارند ارائه میشود. این فرایند ممکن است شامل ارائه اطلاعات یا منابع مالی (مانند ابزار کمکی در حمل و نقل و برقراری ارتباط) یا میتواند فقط در ارتباط با ایجاد اعتماد در مشارکت باشد.
حمایت – (راهکار) استراتژی خاصی برای مورد حمایت قرار دادن دخالت به یک فرد یا گروهی از افراد مسئولیت داده میشود تا نیازهای افراد سالمندان را بیابند و آن نیازها را در اختیار ارائه دهندگان خدمات قرار دهند. این امر معمولا براساس (نیازهای) یک فرد میباشد اما میتوان آن را برای گروهها نیز ارائه نمود، و میتواند یک نقش رسمی یا توسعه (پیشرفت) غیررسمی باشد.
اهداف و پیامدهای مطلوب
متاسفانه همین که خدمات تلفیقی ایجاد میشوند، از فکر کردن در مورد کاربران خدمات به عنوان دریافت کنندگان غیرفعال مراقبت که تصورات افراد متخصص در مورد نیازهای سالمندان را به چالش میکشاند فاصله میگیرند. یکی از ویژگیهای خدمات دولتی یا خیریه این است که کاربران خدمات باید قدردان آنچه دریافت میکنند باشند و گمان نمی رود که دانش یا درک لازم در مورد آنچه ارائه میشود یا نقشی در شکل گیری این خدمات داشته باشند.
اکنون این نگرش در حال تغییر است. وقتی بخش خصوصی بیشتر درگیر ارائه خدمات میشوند، نظرات مشتریان را انتقال میدهند که بر تفکر ارائهدهندگان نیز تأثیر میگذارد. هنگامی که افراد آگاهی بیشتری در مورد نحوه پرداخت در قبال خدمات – یا از طریق مالیات، بیمه یا به وسیله پرداخت مستقیم – پیدا میکنند احتمالا بیشتر خود را مصرف کننده و بنابراین به عنوان افرادی که باید در مورد خدمات ارائه شده اظهار نظر کنند مییابند.
بنابراین خدمات ارائه شده میبایست دارای پیامدهای زیر باشند:
- خدمات دارای سیستم مؤثر برای گوش دادن به فرد و اعمال نظرات کاربران و دخالت دادن آنها در تصمیم گیری میباشند.
- این سیستمها در سطح فردی و گروهی عمل میکنند.
- این سیستمها به حد کافی حمایت و کنترل میشود...
برای خواندن بخش دوم- توانمند سازی و حمایت - اینجا کلیک کنید.