بیماری قلبی هم ممکن است عارضه ناشی از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی باشد زیرا این داروها آنزیم سیکلواکسیژناز را مهار می‌کنند و مانع عملکرد محافظتی این آنزیم (از طریق کاهش تولید پروستاگلاندین) بر دستگاه گردش خون می‌‌شوند و خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را افزایش می‌‌دهند.
عوارض کلی دیگر مسکن‌‌ها تهوع و استفراغ، کاهش عملکرد دستگاه گوارش و روده‌‌ها، تداخل در جذب ریزمغذی‌‌ها می‌‌باشد.
داروهای مخدر مانند مرفین و داروهای مشابه آنها هم در درمان دردهای شدید و حاد و غیر قابل کنترل به وسیله سایر مسکن‌‌ها هم استفاده می‌‌شوند. مرفین و داروهای اپوئیدی در موارد اورژانسی بیشتر کاربرد دارند و کاربرد روزانه ندارند.
یکی از داروهای مسکن بسیار قوی در درمان دردهای آرتریتی و درد زانو داروی ترامادول است که اثرات تسکینی مفید در کنار عوارض بالا ایجاد می‌کند. این دارو از نظر شیمیایی شبیه داروهای مخدر نیست ولی عملکرد مشابه آنها را با تاثیر بر گیرنده‌‌های آنها در بدن اعمال می‌کند.
عوارض بالای این دارو مانند ایجاد تشنج، اضطراب، ضعف، تحریک اعصاب مرکزی،گیجی، سرخوشی، سردرد، کسالت، عصبانیت، اختلال خواب، خواب‌آلودگی، سرگیجه، مشکلات قلبی عروقی، اختلال بینایی، درد شکم، بی‌اشتهایی، یبوست، اسهال، خشکی دهان، سوء‌‌هاضمه، نفخ، تهوع، استفراغ، دفع پروتئین در ادرار( پروتئینوری)، تکرر ادرار، احتباس ادرار و دپرسیون تنفسی باعث کاهش استفاده از آن شده است.
داروهای تزریقی برای تسکین درد
یکی دیگر از درمان‌‌های درد و التهابات زانو تزریق دارو و ترکیبات درمانی به صورت مستقیم در مفصل می‌‌باشد. در این راستا داروها و ترکیبات مختلفی کاندیدای تزریق به داخل مفصل هستند که از این جمله میتوان به داروهای بی‌حسی موضعی، داروهای استروئیدی، مایع مفصلی از سایر مفاصل، تزریق پلاسمای خود فرد بیمار، هیالورونیک اسید و سایر روان ساز‌‌های مفصلی اشاره کرد.
با تزریق اسید هیالورونیک به داخل زانو خاصیت روان کنندگی و لغزندگی مایع سینوویال بیشتر میشود ولی احتمالا مکانیسم‌‌های دیگری هم در کار است چون بدن این ماده را چند ساعت تا چند روز پس از تزریق از داخل مفصل جذب کرده و بیرون می‌کشد ولی تاثیرات آن گاهی تا ماهها باقی می‌ماند.
ممکن است تزریق این ماده موجب شود تا خود بدن شروع به تولید بیشتر آن در داخل مفصل کند. تزریق کورتیکواستروئید در مفاصل اگرچه ممکن است سودمند باشد، اما تکرار تزریق استروئید می‌‌تواند به آتروفی استروئیدی، عوارض پس از تزریق و بروز عفونت بیانجامد.
داروهای موضعی برای تسکین دردزانو
داروها و مکملهای موضعی که به شکل کرم، پماد، اسپری و محلول‌‌های ضد درد در محل مفصل زانو استفاده می‌‌شوند تا حدودی عوارض کمتری دارند و اگر عوارضی مانند حساسیت پوستی و قرمزی را ایجاد ننمایند گزینه‌‌های مناسب تری هستند.
از این دسته مواردی مانند سالیسیلات‌‌ها، منتول، عصاره‌‌های گیاهان رزماری، فلفل و... را میتوان نام برد. کاپسایسین ترکیبات اصلی تشکیل دهنده محصولات مسکن موضعی حاصل از فلفل است که در کاهش درد بسیار موثرمی باشد و ممکن است زمانیکه برای اولین باراین مسکن استفاده میشود احساس سوختگی و سوزش‌‌های گرمی در پوست ایجاد شود که باگذشت زمان این احساس برطرف میشود.
مکملهای زیادی برای کنترل درد زانو و آرتروز و استئوآرتریت مفصل و ترمیم غضروف‌های مفاصل استفاده میشود که عبارتند از: گلوکزآمین، کندرویتین، ام اس ام (MSM: Methyl sulfonyl methane)، آلوئه‌ورا، مکمل کلسیم، امگا3، ترکیبات ایزوفلاون‌‌های گیاهی،غضروف کوسه، ویتامین C و Dرا میتوان نام برد.
مکملهای مناسب برای زانو
برخی از این مکملها به صورت ترکیب دو یا چند ماده در دسترس هستند مانند قرص‌ها و کپسولهای گلوکزآمین کندرویتین یا گلوکزآمین کندرواتین ام اس ام، که هدف اصلی تولید این مکملها افزایش ترمیم غضروفها و کمک به برطرف نمودن آسیب‌‌های ایجاد شده به مفاصل زانو و سایر مفاصل بدن است.
هرچند مطالعات متمرکز و سازمان یافته‌ای راجع به تاثیر قطعی این مکملها بر درمان درد زانو و آرتروز و استئوآرتریت مفاصل وجود ندارد اما مصرف آنها در بهبود عملکرد مفاصل بی‌تاثیر نیست. گلوکزامین سولفات (Glucosamine Sulfate) ماده‌ای است که به طور طبیعی در بدن یافت می شود و نقش مهمی در تشکیل و بازسازی غضروف، جلوگیری از بیماریهای مفصلی، محافظت از مفصل‌‌ها و تاندون‌‌ها و کاهش التهاب در تاندون‌‌ها، غضروف و بافتهای نرم را بر عهده دارد، مصرف این ماده منجر به کاهش درد و کمک به بازسازی غضروفها و ساختار مفصل‌‌ها میشود.
کندریتین سولفات (Chondroitin Sulfate) ماده طبیعی که موجب بهبود کارکرد غضروف میشود و از متداول‌ترین مکملهای غذایی جهت درمان بیماریهای مفصلی می باشد، این ماده از مولکول‌های بزرگی تشکیل یافته، به همین دلیل درصد جذب آن توسط بدن در سطح پایینی قرار دارد.
ام اس ام ترکیبی گوگردی و ارگانیک است که به طور طبیعی در بافتهای تمام گیاهان و جانوران زنده یافت می شود.
عنصرگوگرد در تشکیل کلاژن که از اجزای مهم غضروف و استخوان نقش مهمی دارد و باعث کاهش درد و التهاب و حفظ تندرستی استخوان‌ها، مفاصل و تاندون‌‌ها می‌گردد. عوارض این مکملها بیشتر به صورت ظهور واکنش‌‌های حساسیتی در افراد است که با بروز این علائم مصرف آنها باید قطع گردد.
درمان مشکلات مربوط به زانو مخصوصا درد زانو با استفاده از چند روش همزمان مانند رعایت رژیم غذایی، کاهش وزن و کاهش فشار بر مفاصل زانو، استفاده از ترکیبات غذایی ضد التهاب و آنتی اکسیدانتی، استفاده از داروهای ضد التهاب و مکملهای کمکی در سلامت غضروفها و انجام ورزش امکان پذیر می‌‌باشد.
برای خواندن بخش اول -درمان های دارویی در زانو درد- اینجا کلیک کنید.
