عفونت‌های شایع پوستی در ناحیه تناسلی (۱)

دکتر سید علیرضا میراسماعیلی

یکی از شایع‌ترین عفونت‌های قارچی پوست،(تینه‌آ کروریس) می‌‌باشد و بصورت عفونت سطحی و خارش‌دار ناحیه کشاله ران و پوست مجاور آن است. که عفونتی واگیردار بوده و توسط وسایلی مانند حوله‌های آلوده و مشترک، ملحفه‌های هتل‌ها و یا از سایر مناطق آلوده بدن مانند قارچ دست و پا و ناخن به کشاله ران منتقل می‌‌شود.

چاقی و پوشیدن لباس‌های زیر تنگ و یا خیس از عوامل مستعد کننده به این عفونت هستند. اغلب در مناطق گرم و مرطوب و در بالغین دیده می‌‌شود و در آقایان سه برابر شایع‌تر از خانم‌ها شیوع دارد. بیماران درگیر از خارش و قرمزی ناحیه کشاله ران شکایت دارند و معمولا سابقه علائم مشابه را در گذشته ذکر می‌‌کنند.

سایر عوامل عبارتند از: مسافرت به یک منطقه آفتابی و ساحلی، پوشیدن مایو و لباس شنا برای مدت طولانی، پوشیدن لباس‌های مشترک با دیگران، شرکت در فعالیت‌های ورزشی، چاقی و دیابت. همچنین زندانیان، اعضای تیم‌های ورزشی، سربازان و نیروهای نظامی ‌‌و افرادی که لباس‌های تنگ می‌‌پوشند در معرض عفونت قارچی کشاله ران هستند.

عفونت قارچی کشاله ران

از نظر بالینی عفونت قارچی کشاله ران به‌صورت ضایعات قرمز و متقارن در دو طرف کشاله ران بروز می‌کند که قسمت مرکزی خفیف‌تر و پوسته و التهاب در حاشیه ضایعه بیشتر است که می‌‌تواند به سمت پایین شکم و بخش داخلی ران گسترش یابد. در موارد حاد ضایعات خیس و مترشحه و در موارد مزمن خشک و تیره‌ترند و پوسته‌ها کمتر است.

پوست ناحیه تناسلی معمولا درگیر نمی‌‌شود اما در موارد شدید ممکن است پوست ناحیه باسن و اطراف مقعد درگیر شود. خاراندن فراوان توسط بیمار نیز می‌‌تواند تغییرات ثانویه مانند ضخیم شدن پوست ناحیه و نیز عفونت باکتریایی زردزخم را به همراه داشته باشد. در اثر مصرف بیجا و خودسرانه کرم‌های کورتونی نیز ضایعات قرمزتر و پوسته‌ها کمتر می‌شود و جوش‌های چرکی (پوسچول) بوجود می‌آیند.

 تشخیص

به منظور تشخیص دقیق عفونت قارچی، متخصصان پوست آزمایش تشخیصی اسمیر KOH قارچ را برای بیمار درخواست می‌‌کنند که به‌صورت نمونه‌گیری ساده از پوسته‌های ناحیه درگیر در آزمایشگاه و مشاهده مستقیم با میکروسکوپ است. که بیمار قبل از نمونه‌گیری نباید استحمام کند و محل ضایعه حداقل به مدت چهار روز شسته نشده باشد.

ازکرم یا داروهای موضعی در محل ضایعات سطحی نیز استفاده نشده باشد، در غیر این صورت تشخیص اشتباه یا غیر ممکن خواهد بود. برای نمونه اگر فرد قبل از آزمایش از کرم استفاده کرده باشد ضایعه پوشانده شده و زیر میکروسکوپ چیزی دیده نخواهد شد. بنابراین اگر چنین شرایطی وجود داشت، نمونه‌گیری را چند روز بعد باید دوباره انجام گیرد.

در موارد بدون عارضه قارچ کشاله ران باید با کرم‌های موضعی ضد قارچ به مدت دست‌کم دو هفته صورت می‌‌گیرد، اما در موارد شدید و وسیع و مقاوم به درمان، از درمان‌های خوراکی ضد قارچ نیز استفاده می‌‌شود. از آنجا که حدود نیمی‌ ‌از موارد قارچ کشاله ران به‌طور همزمان عفونت قارچ پا را نیز دارند، ضروری است جهت جلوگیری از عفونت مجدد، سایر مناطق درگیر نیز درمان شوند...

برای خواندن بخش دوم- عفونت‌های شایع پوستی در ناحیه تناسلی- اینجا کلیک کنید.