یک علامت دیگر اختصاصی ابتلا به این ویروس این است که بیمار، دقیقا ساعت شروع علایم را به خاطر دارد و به پزشک اعلام می‌کند. آبریزش بینی، تهوع و اسهال نیز می‌تواند از علایم بعدی ابتلا به این ویروس باشد.
انتقال ویروس
این ویروس از طریق ترشحات تنفس به صورت droplet و تمامی با اشیاء آلوده اطراف بیمار منتقل می‌شود. نکته 1- در صورتی که در فاصله 2- 5/1 متری بیمار قرار بگیریم باید از ماسک استفاده کنیم.نکته2- مهم‌ترین عامل پیشگیری از بیماری: شستن مداوم دست‌ها می‌باشد. بنابراین، اولین توصیه‌‌ای که پزشک جهت پیشگیری از انتقال این ویروس به بیمار دارد این مورد است که باید دست‌ها به طور مرتب شسته شود.
سیر ویروس
این ویروس از طریق دستگاه تنفس فوقانی به دستگاه تنفس تحتانی منتقل شده و باعث ایجاد عفونت‌های شدید ریه شده و منجر به ARDS (سندروم دیسترس حاد تنفسی) شده، گاه نجات بیمار ممکن نیست ولی در صورت شروع به موقع درمان، پس از یک ماه، بیمار بهبود می‌یابد. در این مدت نیز باید بیمار ایزوله شود. نکته 3- برای پیشگیری از انتقال ویروس استفاده از ماسک جراحی کفایت می‌کند، استفاده از ماسک (N95) فقط برای برونکوسکوپی یا مواردی این چنین ضرورت دارد.
علایم
تب شدید، سرفه، گلودرد، سردرد، تنگی نفس، میالژی، درد مفاصل. اخیرا مشاهده شده است که گاه علایم بسیار شدید بوده و در یک مورد که نتیجه کشت ویروس مثبت گزارش شده است، بیمار بسیار بدحال و دارای نارسایی چند عضوی بوده است.
آزمایش ویروس
انجام آزمایش برای مبتلایان ضرورتی ندارد. در فردی که دارای معیارهای علایم بالینی مشکوک است آزمایش Real- Time- PCR انجام می‌شود.
در بیماری که دارای علایم بالینی و شواهد اپیدمیولوژیک است، آزمایش انجام می‌شود ولی در ایران فقط آزمایش RT- PCR وجود دارد، تست‌های دیگری که در ایران وجود دارد، مورد تائید وزارت بهداشت نمی‌باشد انجام آزمایش فقط برای بیمارانی که در بیمارستان بستری می‌شوند ضرورت دارد، در بیماران سرپایی، درمان به صورت علامتی است.
تصمیم‌گیری پزشک
بایستی تجویز دارو، توسط پزشک متخصص صورت گیرد. تجویز بی‌‌مورد دارو، باعث ایجاد مقاومت می‌شود. بنابراین برای موارد معمولی، درمان خاصی نیاز نیست.
کرایتریای ایمونولوژی
هر بیماری که به مناطق پاندمی سفر کرده، پس از برگشت به مدت 7 روز اول باید ایزوله شود تا کرایتریای ایمونولوژی مشخص شود. معیار اپیدمیولوژی دیگر در فردی که در تماس با فرد مبتلا بوده و هنوز 7 روز نگذشته است انجام آزمایش RT- PCR ، ابتلا فرد را مشخص می‌کند.
دوره کمون
دوره کمون بیماری 4- 1 روز است، پس از گذشت این مدت در بالغین تا 7 روز اول، ولی در کودکان تا 14 روز، امکان انتقال ویروس وجود دارد.
دوره استراحت
در صورتی که درمان انجام می‌شود. 24 ساعت پس از قطع کامل درمان باید بیمار استراحت داشته باشد.
نکته
در کودکان مدت انتقال ویروس 2 برابر بزرگسالان است. چه افرادی در ریسک خطر بیشتری قرار دارند؟ افرادی که در گروه‌های زیر قرار دارند با هر علامتی که مراجعه کنند، باید در بیمارستان بستری شوند.خانم‌های باردار افرادی که دارای نقص سیستم ایمنی هستند- افراد چاق- بیماران قلبی، ریوی و کسانی که دچار بیماری زمینه‌ای هستند.
برای خواندن بخش اول- آنفلوانزای H1N1- اینجا کلیک کنید.