فرادید؛ وقتی بزرگ‌ترین فرزندم 11ساله شد، فکر کردم که بهترین زمان ممکن است که درباره بلوغ و مسائل مرتبط با آن با او صحبت کنم و به توصیه دوستانم چند کتاب خریدم تا او را با این مسائل آشنا کنم. وقتی سعی کردم کتاب را برایش بخوانم یا از او خواستم که کتاب را بخواند یا وقتی خواستم درباره بلوغ و مسائل مرتبط با آن با او صحبت کنم، او یا گوشش‌هایش را محکم می‌گرفت تا نشنود یا کتاب‌ها را به این‌طرف و آن‌طرف اتاق پرت می‌کرد یا بلند می‌شد و از اتاق بیرون می‌رفت.
به گزارش فرادید، بسیاری از ما وقتی تلاش می‌کنیم مسائل مربوط به بلوغ را پیش بکشیم، متوجه می‌شویم که فرزندان‌مان احساس معذب بودن دارند. برای آنکه بدانم چه زمانی و چگونه باید در مورد این تغییرات با فرزندم صحبت کنم به راچل لوتوس، مشاور تربیتی کودکان، مراجعه کردم و او به من گفت می‌بایست خیلی زودتر و در سنین بسیار پایین‌تر صحبت از این مسائل را آغاز می‌کردم.
او می‌گوید: «اگر این موضوعات را وقتی فرزندان‌مان کوچک‌تر هستند – زمانی که هنوز تغییرات آغاز نشده‌اند – به طریقی صحیح و مناسب با سن، با آن‌ها درمیان بگذاریم، آن‌وقت وقتی که به سن مربوط می‌رسند و تغییرات را مشاهده می‌کنند، احساس خجالت و معذب بودن ندارند.»
او توضیح می‌دهد: «اگر صبر کنید تا به شروع بلوغ برسید، مجبور می‌شوید که بی‌شمار محتوا و زبان و ایده جدید را با آن‌ها در میان بگذارید. در این سن هم برای والدین و هم کودکان بسیار سخت و چالش‌برانگیز است که به یک مکالمه و گفت‌وگوی راحت دست پیدا کنند.»
تحقیقات نشان داده‌اند که آموزش‌های دوران بلوغ می‌توانند اضطراب کودکان را کم کنند و باعث بهبود نگرش‌های آن‌ها در سنین بزرگسالی شوند. اما از آنجایی که بلوغ امروز در سراسر جهان در سنین پایین‌تری رخ می‌دهد، عادی‌سازیِ چنین مباحثی بین فرزندان و والدین یک نیاز است.
به منبع اعتماد فرزندان خود تبدیل شوید
چطور این کار را انجام می‌دهیم؟ لوتوس می‌گوید، نخست، هرگز برای صحبت کردن درباره این مسائل یک موقعیت ازقبل‌برنامه‌ریزی‌شده را ایجاد نکنید. نگویید که بیا بنشینیم درباره مسائلی مثل بلوغ و اینکه بچه‌ها چگونه متولد می‌شوند، صحبت کنیم.
«به‌جای آن گفتگو‌های مناسبِ سنِ کودکان‌تان را ترتیب دهید و هر زمانی که فرصتی مناسب و مرتبط دست می‌دهد، بدون توجه به جنسیت ِ فرزندتان، درباره بلوغ زن و مرد، هر دو، صحبت کنید.
این گفتگو‌ها می‌تواند زمانی رخ دهد که فرزندان پرسش‌هایی درباره بدن والدین خود می‌پرسند، یا ناگهان با یک کتاب یا برنامه تلویزیونی در این زمینه مواجه می‌شوند یا وقتی درحال آشپزی هستید یا ما هم مسیری را در ماشین طی می‌کنید و مخاطبی دارید که مجبور است مدتی در جای خود ساکن باشد.
او می‌گوید: «بچه‌ها ابتدا باید زبان‌شان کامل شود و بتوانند همه اعضای بدن را با نام صحیح آن تلفظ کنند، و چندسال بعد، ما می‌توانیم گفتگو‌ها را به سمت اینکه هر عضو بدن چه کاری انجام می‌دهد و چطور با سایر اعضای بدن همکاری می‌کند، ارائه کنیم.»
«چندسال بعد صحبت‌های ما معنادارتر می‌شود و درباره شکل‌های متفاوت بدن و نقش‌پذیری و هویت با آن‌ها صحبت می‌کنیم. یعنی قبل از آنکه کودکان به سن بلوغ برسند باید تمام دانشی که لازم دارند را در اختیار آن‌ها گذاشته باشیم.»
به‌دلیل تمام کار‌هایی که بزرگتر‌ها تا این سن برای فرزندان‌شان انجام داده‌اند، فرزندان‌شان آن‌ها را به عنوان منابع قابل‌اعتماد اطلاعات می‌شناسند که هر زمان به مسئله پیچیده‌ای درباره تغییرات بدن‌شان برخوردند، می‌توانند به والدین مراجعه و از آن‌ها سؤال بپرسند.
این یعنی والدین نباید در زمانی که فرزندان‌شان به آن‌ها مراجعه می‌کنند احساس خجالت یا شرمساری را نمایش دهند.
لوتوس می‌گوید: «اگر بتوانید تمام آن احساسات معذب بودن را کنار بگذارید، شانس‌تان برای داشتنِ یک مکالمه سازنده با فرزندتان درباره تغییرات جسمانی، تفاوت‌های جسمانی و روابط سالم بیشتر می‌شود و درواقع آن‌ها را به لحاظ احساسی و جسمانی ایمن و امن نگه می‌دارید.»
«این گفتگو‌ها این پیام را به فرزندان‌تان مخابره می‌کند که آن‌ها نباید نسبت به جنسیت‌شان شرمسار باشند یا چیزی را از شما مخفی کنند و اینکه شما نسبت به این گفتگو‌ها احساس ناراحتی و معذب بودن ندارید.»
نگذاریم از گوگل اطلاعات به دست آورند
اگر ما درباره این مسائل با کودکان‌مان صحبت نکنیم، احتمال اینکه آن‌ها در جای دیگری به دنبال اطلاعات بروند بیشتر می‌شود. آن‌ها معمولاً پاسخ سؤالات‌شان را از طریق جستجو در گوگل به دست می‌آورند.
لوتوس می‌گوید: «اگر یک بچه 8ساله دو واژه درباره بلوغ در گوگل جستجو کند، فقط دو کلیک با رسیدن به سایت‌های مستهجن فاصله دارد.» «شما باید پیش‌از هر فرد دیگری این روایت را برای فرزندتان مطرح کنید.»
بلوغ مسئله‌ای برای همه
این روز‌ها برای آموزش مسائل بلوغ راه‌های متفاوتی وجود دارد: کلاس‌های آموزشی، فیلم و کتاب. اما بسیاری از این مباحث همچنان تک‌جنسیتی هستند. برای مثال درباره عادت ماهیانه فقط به دختران اطلاعات داده می‌شود.
یکی از دلایلی که گفته می‌شود گفتگو‌های پیرامون بلوغ باید از سنین پایین‌تر آغاز شود و اینکه هر دو جنس باید اطلاعاتی درباره بدن یکدیگر به دست آورند، آن است که به آن‌ها کمک شود تا به یکدیگر احترام بگذارند و یکدیگر را آنطور که هستند، بپذیرند.
لوتوس معتقد است که جداسازی جنسیتی درباره مسائل بلوغ و دریغ کردنِ اطلاعات درباره یک جنسیت از جنسیت دیگر، باعث می‌شود که مسائل عادی در هاله‌ای از رمز و راز و شرمساری باقی بماند و این احساس را ایجاد کند که برخی تجربه‌ها در دوران بلوغ کثیف و ناخواستنی است. این مسئله به خصوص در مورد کودکان تراجنسیتی و کودکانی که جنسیت مشخص ندارند، بسیار آزاردهنده است.
لوتوس می‌گوید ازآنجایی که کودکی امروزه مسئله‌ای جنسیتی است و بر تفاوت‌های بین هویت‌های جنسی و جنسیتی بسیار تأکید می‌شود، پسر‌ها معمولاً گرایش دارند که از این تفاوت‌ها در دوران بلوغ به عنوان موضوعاتی برای دست‌انداختنِ دختر‌ها استفاده کنند.
«اغلب دختران در این موقعیت‌ها عقب‌نشینی می‌کنند، سکوت پیش می‌گیرند و در خودشان فرو می‌روند.»
هرگز دیر نیست
لوتوس می‌گوید اگر هنوز درباره بلوغ با فرزندان‌تان صحبت نکرده‌اید، ناامید نشوید. آهسته‌آهسته صحبت را آغاز کنید و با زبانی احترام‌آمیز با فرزندان‌تان گفتگو کنید.
او می‌گوید: «فرزندتان ممکن است احساس کند ترجیح می‌داد بمیرد تا این حرف‌ها را از شما بشنود. اما شما ناامید نشوید، تعلل نکنید، و آرام و آهسته درباره بلوغ و مسائل مرتبط با آن با فرزندتان صحبت کنید.»
منبع: CNNترجمه: سایت فرادید 