شناسه : ۲۳۰۸۰۵ - دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۰۲:۴۲
فضاهای خصوصی و عمومی در معماری داخلی
اطلاعات معماری: مهمانان وارد خانه شده اند و در سالن پذیرایی نشسته اند
اطلاعات معماری: مهمانان وارد خانه شده اند و در سالن پذیرایی نشسته اند. تازه از خواب بیدار شده ای و در حالی که در اتاق خوابت هستی صدای اعضای خانواده را می شنوی که به آنها خوش آمد می گویند. بلند می شوی و ظاهر خواب آلود و نامنظم ات را در آینه ورانداز می کنی، بلافاصه ابروهایت را در هم میکشی و کسل تر می شوی، چون به یاد می آوری، برای اینکه آبی به سر و رویت بزنی و مسواک بکنی، راه حلی نداری جز اینکه در مقابل چشمان مهمانان فاصله بین اتاقت و سرویس بهداشتی را طی کنی! در ضمن در اتاق خواب را که باز کنی درست مانند این خواهد بود که آنها را به فضای نامنظم و به هم ریخته اتاقت دعوت کرده باشی! اینجاست که با خودت می گویی کاش در خانه دیگری زندگی می کردم!
درست است که خانه ما فضایی شخصی و در مالکیت ماست، اما باید بدانیم که دیر یا زود مهمانی در خانه را می زند و ما باید پذیرای حضورش در کنار خودمان باشیم. این موقعیت و ده ها اتفاق شبیه به آن روزانه در خانه های ما قابل مشاهده است. سوال این است که چطور باید چنین مشکلاتی را رفع کرد؟! چیدانه قصد دارد که در این مطلب نکات مهمی که توجه به آنها در مرحله طراحی معماری داخلی از این مشکلات جلوگیری می کند را به شما معرفی کند. با ما همراه باشید.
تعریف فضا در معماری
فضا در معماری، همان چیزی است که معمار برای ما فراهم می کند تا بتوانیم هنگام حضور در آن، نیازهای مادی و معنوی خود را برطرف کنیم. همان جایی است که زندگی می کنیم. خانه ما همان فضایی است که در آن خود را از عوامل طبیعی و انسانی بیرون محافظت می کنیم و در آن آرام می گیریم. فضا در معماری انواع گوناگونی دارد و می توان آن را به روش های مختلف دسته بندی کرد. درست است که خانه فضایی خصوصی برای ما محسوب می شود اما در مقیاسی کوچک تر وقتی به بخش های مختلف آن نگاه می کنیم متوجه خواهیم شد که می توان آن را از این حیث به سه بخش مجزا نیز تقسیم بندی کرد (این نوع عرصه بندی فضاها را می توان در ساختمان هایی با کاربری های دیگر نیز اعمال کرد) :
- فضاهای خصوصی
- فضاهای عمومی
- فضاهای نیمه خصوصی، نیمه عمومی
فضاهای خصوصی در معماری داخلی
در این فضاها فعالیت ها و رفتارهایی انجام می شود که کاملا جنبه خصوصی دارند. استفاده از فضاهای خصوصی تنها محدود به عده ای خاص خواهد بود و رفت و آمد عموم به آن تنها با اجازه آنها صورت خواهد پذیرفت. در منازل و خانه های مسکونی اتاق خواب ها به نسبت فضای نشیمن و پذیرایی فضایی خصوصی تر محسوب می شوند. بنابراین کنترل حتی کنترل دید حاضران در فضای نشیمن به اتاق خواب ها نیز از اهمییت ویژه ای برخوردار است.
آشنایی با تقسیم فضایی ، روش ها و ابزار آن در معماری داخلی به شما کمک خواهد کرد تا این کار را راحتتر انجام دهید.
فضاهای عمومی در معماری داخلی
فضاهای عمومی، آنهایی هستند که برای ورود و خروج افراد محدودیتی ندارد؛ در خانه، گرچه حضور در این فضاها با مانعی روبرو نیست اما به صورت غیر مستقیم حضور غریبه ها کنترل می شود. فضای نشیمن و پذیرایی منازل در این دسته قرار می گیرند. قطعا ما نزدیکانی داریم که به عنوان میهمان حضور آن ها را در این بخش از خانه خواهیم دید ولی برای رفت آمد آنها به اتاق خواب مان محدودیت قائل خواهیم شد.
مطلب پیشنهادی: مبانی طراحی در دکوراسیون داخلی منزل
فضاهای نیمه خصوصی - نیمه عمومی در معماری داخلی
این نوع فضاها بیشتر مربوط به آپارتمان ها می شود و مالکیت آنها، هم جنبه خصوصی دارند و هم جنبه عمومی. به عبارت دیگر به علت کارکردی که دارند، مورد استفاده همه افراد ساختمان قرار می گیرند اما حضور افرادی که ساکن ساختمان نیستند در این فضاها ممنوع است. مثل فضای حیاط در آپارتمان ها! اما در معماری داخلی منزل نیز شاید بتوان آشپزخانه های اپن و سرویس بهداشتی های میهمان را در این دسته قرار داد.
آگاهی از این نوع عرصه بندی فضاها در خانه، می تواند کمک کند تا طراح در طی فرآیند طراحی از بروز مشکلاتی همچون موقعیتی که آن را توصیف کردیم جلوگیری کند. حالا که به صورت کلی می دانیم فضاهای مختلف خانه با توجه به کاربری هایی که دارند در کدام دسته قرار می گیرند، انتظار می رود تا در تعریف فضاهای رفت و آمد بین آنها، همنشینی شان در کنار هم و دید متقابل بین فضاها عوامل تاثیر گذار را مد نظر قرار دهیم.
مطالب بیشتر:چگونه طراحی دکوراسیون داخلی را شروع کنیم؟
چگونه پلان معماری ساختمان را بخوانیم؟
در دوره های آموزشی طراحی داخلی چه چیزهایی باید بیاموزیم!
مراحل و روند طراحی معماری
نویسنده: لاله داورپناه ؛ تحریریه چیدانه
