قبلا هم نوشتیم که روابط دوگانه در شأن باشگاه‌های بزرگ و معتبر کشور نیست. متاسفانه بخش زیادی از این تناقض‌ها هم در اثر تصمیمات پرشتاب و احساسی اتفاق می‌افتد. یعنی مربی یا مدیر در یک لحظه عصبی می‌شود و دم از تحریم یک برنامه تلویزیونی می‌زند، اما فردا که حالش بهتر است همه‌چیز را از یاد می‌برد و از در دوستی و اخوت وارد می‌شود! تا به حال از این داستان‌ها زیاد در فوتبال ایران داشته‌ایم، اما رفتار پرسپولیس در فرستادن جام‌هایش به استودیوی فوتبال برتر به معنای واقعی کلمه «نوبر» بود. این پارادوکس را چطور می‌توان هضم کرد؟ آیا واقعا باشگاهی که پنج سال گذشته قهرمان مطلق لیگ ایران بوده، باید تا این اندازه بلاتکلیف و سردرگم باشد؟
نکته قابل توجه اینجاست که رفتار اخیر باشگاه پرسپولیس با انتقاد شدید خود هواداران این تیم هم همراه شد. اگرچه عده‌ای طبق معمول مشغول توجیه داستان شدند و برای تبرئه باشگاه محبوب‌شان کوشیدند، اما گروه پرشماری باشگاه را مورد سوال قرار دادند که چرا هر روز یک حرف متفاوت می‌زند. بر خلاف باور دوستان، امروز دنیا عوض شده و خیلی از هواداران با توجه به گسترش وسایل ارتباطی، دید بازتری پیدا کرده‌اند. امروز دیگر مثل قدیم نیست که یک بوقچی این هفته شعار «زنده‌باد» بدهد و همه تکرار کنند، هفته بعد شعار «مرده‌باد» بدهد و باز همه با چشمان بسته تکرار کنند. امروز رفتارها و سیاست‌ها باید روشن، منطقی و باثبات باشد، وگرنه در دام پرسش‌گری مردم گیر خواهید افتاد؛ شبیه شرایطی که الان برای باشگاه پرسپولیس ایجاد شده است.
