قضاوت داور در این مسابقه بسیار بحث‌برانگیز بود و او مخصوصا روی پنالتی اول استقلال مرتکب اشتباه بزرگی شد. اشتباهات کاظمی در حالی بود که در نشست خبری پیش از مسابقه نیز مجیدی و قلعه‌نویی از ناحیه سوت‌های داور ابراز نگرانی کرده بودند. به هر حال گل‌گهر این بازی را باخت تا خشمگین‌ترین قلعه‌نویی تاریخ در مقابل دوربین زنده تلویزیون حرف‌های بسیار تند و عجیبی به زبان بیاورد؛ جملاتی که دایره آنها از فوتبال هم وسیع‌تر شد و بازتاب فراوانی پیدا کرد. اصل حرف امیر این بود که در حق تیم او ظلم شده است. فرهاد مجیدی اما اعتنایی به این مطالب نکرد و با طعنه و کنایه، برد تیمش را صرفا حاصل سواد و کیفیت «فنی» مربیان استقلال دانست.
حق با مجیدی است یا قلعه‌نویی؟ این یک بحث دیگر است، اما ناظران فوتبال ایران و نزدیکان استقلال دست‌کم در یک زمینه هم‌عقیده‌اند؛ اینکه این دو نفر هرگز با هم دوست نبودند، نشدند و احتمالا بعد از این هم نخواهند شد. مشی و مرام و مسلک فرهاد و امیر زمین تا آسمان با هم فاصله دارد. روزی مجیدی در بیانیه‌ای بلندبالا با طعنه به امیر قلعه‌نویی نوشت: «شاگرد مکتب ناصر حجازی هستم و با بی‌اخلاق‌ها کار نمی‌کنم.» هرچند خیلی زود حرف‌هایش را از یاد برد و 16 ماه بعد، اواسط لیگ سیزدهم در آغوش امیر قلعه‌نویی از مستطیل سبز خداحافظی کرد! این تنش و اختلاف‌نظر بعدها به دوران مربیگری هم رسید؛ جایی که مجیدی در بازی برگشت لیگ هجدهم بین استقلال و سپاهان به عنوان دستیار وینفرد شفر حاضر نشد با قلعه‌نویی دست بدهد و پس از پیروزی آبی‌ها هم بیانیه بسیار تند و تیزی علیه امیر روی صفحه اینستاگرامش گذاشت. حالا هم پرده جدیدتری از این کشمکش اکران شده است؛ غائله‌ای که نشان می‌دهد این دو پادشاه، هرگز در یک اقلیم نخواهند گنجید.
