دکتر شاهرخ خوش سیرت؛ متخصص گوش و حلق و بینی و جراحی سر و گردن
سندرم آپنه خواب انسدادی (OSAS)، مانند خرخر کردن، یک نوع از اختلالات تنفسی مربوط به خواب است که میتواند اثرات جدی روی سلامتی و پیامدهای اجتماعی داشته باشد.
شرح حال بیمار میتواند سرنخهای مهم برای وجود OSAS در اختیار ما بگذارد.
اتیولوژی و پاتوژنز
کام نرم، اوروفارنکس و یا هیپوفارنکس تمایل دارند در حین خواب کلاپس پیدا کنند و راه جریان هوا را تنگ گردانند و موجب دورههای آپنه یا هیپوآپنه (که میتواند تا 2 دقیقه طول بکشد) شوند. این موضوع منجر به بیدار شدن مکرر از خواب و قطع تنفس میشود و مانع از یک پترن طبیعی خواب میگردد.
در کنار اختلال ریتم خواب و بیداری، OSAS میتواند اثرات طولانی تری ناشی از کاهش سطح اکسیژن خون همراه با توانایی آسیب رسانی قابل توجه به سیستم قلبی ریوی، داشته باشد. فاکتورهایی که راه هوایی فارنکس را باریک میکنند یا منجر به کاهش تون عضلانی میشوند روند بیماری را تشدید میکنند.
علائم
علائم تیپیک OSAS شامل لتارژی صبحگاهی و خستگی روزانه، همراه با تمایل به خواب در طول روز میباشد. به علاوه شواهد حاکی از این است که به دنبال خرخر نامنظم همراه با دورههای آپنه، قطع تنفس و خرخر بلند را داریم.
علایم آپنه خواب انسدادی
این علایم شامل: خرخر بلند و نامنظم، دورههایی از آپنه در طول خواب، خواب آلودگی یا خستگی غیرمعمول در طول روز، بیقراری در خواب، اختلال و پسیرفت ذهنی (تمرکز ضعیف یا اختلال حافظه)، تغییرات شخصیتی، از بین رفتن قوای جسمی و کاهش میل جنسی، شب ادراری میباشد.
عوامل تشدید کننده خرخر و آپنه
عوامل شایع شامل: چاقی، اضافه وزن، آدنوئید، هیپرپلازی لوزه، تومورهای حفره دهان، حلق، حنجره، گردن، دیس گناتیا، آکرومگالی، هیپرپلازی شاخک، انحراف تیغه بنی، پولیپ بینی، اختلال شکل بینی خارجی، تومورهای بینی،) آرامبخش ها، خوابآورها، الکل، نیکوتین، داروهای شلکنندههای عضلانی)، محرومیت خواب، شغل شیفتی، هیپوتیروئیدیسم، جنس (مردان غالبند)، استعداد ژنتیکی، سابقه فامیلی، خوابیدن در وضعیت طاقباز میباشد.
تشخیص
در معاینه با آپنه ممکن است یک زبان کوچک بلند، محوطه باریک ولوفارنژیال و یک قاعده زبان هیپرپلاستیک و هیپرپلازی لوزههای کامی به طور شایع، یافت گردد. همچنین راه هوایی بینی باید از نظر احتمال وجود انحراف سپتوم، هیپرپلازی شاخک بینی یا سایر ناهنجاریها بررسی شود.
اندوسکوپی ترانس نازال قابل انعطاف میتواند برای انجام یک تست عملکردی (مانور مولر) که در تعیین درجه انسداد اوروفارنژیال در سطح کام نرم مفید است، استفاده شود.
روش کار
بیمار در وضعیت قائم نشسته یا در 450 درجه خوابیده به پشت قرار میگیرد. وقتی اندوسکوپ در محل قرار دارد، آزمایشکننده سوراخهای بینی بیمار را فشار میدهد و به بیمار یاد میدهد که چگونه از هوای باقیمانده در دهان در حالی که دهان بسته است، تنفس کند...
برای خواندن بخش دوم- سندروم OSAS- اینجا کلیک کنید.