آنتی‌بیوتیک

تحریریه زندگی آنلاین- گروه کودک سالم

Cefepime آنتی‌بیوتیک وسیع‌الطیف از نسل چهار سفالوسپورین‌ها است. این آنتی‌بیوتیک ترکیبی از نسل 1 و 3 می‌باشد و بر علیه پسودوموناس و استاف موثر می‌باشد. به طور کلی بر علیه گرم مثبت‌ها منجمله استرپتوکوکسی‌ها (به جز انتروکوک)، استاف حساس به پنی‌سیلین، اغلب گرم منفی‌ها همچون پسودوموناس، کلبسیلا، سراتیا، سیتروباکتر، پروتئوس موثر است.

در Invitro حساسیت خوبی بر علیه گرم مثبت‌ها همچون استرپ، استرپ آلفا همولیتیک، استاف حساس به پنی‌سیلین استاف کواگولاز منفی دارد و اغلب گرم منفی‌ها منجمله انتروباکتریاسه‌ها و پسودوموناس را پوشش می‌دهد. در مقایسه با نسل 3 سفالوسپورین‌ها برای MSSA، پسودوموناس و انتروباکتر فعال‌تر است.

البته در برخی از مقالات اثر آن بر روی پسودوموناس برابر سفتازیدیم است. Cefepime جهت پوشش ارگانیسم‌های ذیل آنتی‌بیوتیک مناسبی نمی‌باشد. 1- انتروکوک 2- همیشه بر علیه پسودوموناس حساس نمی‌باشد 3- همه‌ی بی‌هوازی‌ها را نمی‌پوشاند 4- برای MRSA بهتر است ترکیب Cefepime با وانکومایسین یا Linozolid به کار رود. البته برخی از MSSA را پوشش می‌دهد 5- باکتروئید فرازیلیس.

مزایای Cefepime

نفوذ به لایه‌ی خارجی دیواره‌ی گرم منفی‌ها نسبت به بقیه‌ی سفالوسپورین‌ها سریع‌تر رخ می‌دهد – نسبتا به گروه Bush و به بتالاکتامازها مقاوم است – کمتر نسبت به بتالاکتاماز تیپ 1 برای گرم منفی‌ها Inducer است. 7- در مقابل بسیاری از بتالاکتامازهای پلاسمیدی کروموزومال مقاوم است. – ممکن است توسط ESBL برخی از انتروباکتریاسه‌ها هیدرولیز گردد اما نسبت به نسل 3 مقاوم‌تر است. – Affinity کمتری برای بتالاکتامازهایی که توسط کروموزوم Induce می‌شود دارند. – Affinity بیشتری برای PBP مخصوصا گرم منفی‌ها < گرم مثبت‌ها دارد.3- سریعا به داخل سلول نفوذ می‌کند.

4- طیف اثر بالائی برای باسیل گرم منفی دارد،‌ نسبت به بقیه‌ی سفالوسپورین‌های نسل 3 بر علیه استرپ و MSSA بیشتر فعال است. در منوتراپی قابلیت مصرف دارد (توکسیسیتی کمتری با داروهای کموتراپی و آنتی‌بیوتیک‌ها دارد)، تهوع و استفراغ کمتر، عوارض گوارشی کمتری، کاهش زمان قطع تب، کاهش زمان بستری نسبت به بقیه‌ی آنتی‌بیوتیک‌ها دارد.

مقاومت در طی درمان با Cefepime (به‌خصوص برای پسودوموناس) کمتر از Imipenem-Cilastin رخ می‌دهد، C difficle سمپتوماتیک در درمان با Imipenem بیشتر از Cefepime رخ می‌دهد ولیکن جز این مورد تفاوتی میان Cefepime و Imipenem وجود ندارد و حتی عوارض کلیوی با Cefepime بیشتر از Openem رخ می‌دهد.

مضرات

Non convulsive status epilepticus حتی در بیماران با کارکرد طبیعی کلیه گزارش شده است، لذا اندازه‌گیری سطح سرمی و در صورت لزوم تغییر دوز توصیه می‌گردد. واکنش کهیری حتی پس از یک دوز گزارش شده است که برای Cefepime منحصربفرد است، این افراد نسبت به سفتازیدیم و آموکسی کلاوونیک واکنشی نشان ندادند.

شایع‌ترین عارضه راش، اسهال و کمتر شایع خارش، کهیر، تهوع و استفراغ، کاندیدیازیس دهانی، کولیت، سردرد، تب، اریتم و واژینیت می‌باشد. در بیماران با نارسائی کلیه نوروتوکسیک است که این عارضه وابسته به دوز می‌باشد و حتی باید دوز Maintenance دارو را کاهش داد و بیماران را از نظر نوروتوکسیسیتی (تغییر در سطح هوشیاری، میوکلونوس) بررسی کرد. انسفالوپاتی، کما نیز با مصرف این دارو گزارش شده است. این دارو از طریق ادرار ترشح می‌گردد.

موارد مصرف

در بیماران نوتروپنی ناشی از کانسر منوتراپی با این دارو اثر برابر با سفتازیدیم + آمیکاسین دارد – در بیماران نوتروپنیک High Risk مصرف آمیکاسین + Cefepime مساوی سفتازیدیم + آمیکاسین است – در Invitro درمان مننژیت باکتریال اثری برابر با سفوتاکسیم و یا سفتریاکسون دارد.

بر علیه 3 سوش NM,HI,SP موثر است و فعالیت بیشتری بر علیه پسودوموناس و انتروباکتر دارد. 8- UTI، برونشیت باکتریال، پنومونی باکتریال، عفونت داخل شکم (البته مصرف آیمینوگلیکوزید + Cefepime + مترونیدازول اثر سینرژیک دارد) – عفونت شدید، تب و نوتروپنی، سپتیسمی شدید، Sepsis نوزادان، ‌عفونت بیمارستانی.