سکوت نجیبانه: یکی از نکات بسیار مهم درباره دوره طرد عادل از شبکه سه، مربوط به سکوت نجیبانه او می‌شده است. گزارشگر محبوب تلویزیونی با وجود آنکه تنها چند روز بعد از دریافت جایزه ویژه مردمی از جشنواره جام‌جم ناچار به تعطیلی برنامه نود شد، در طول 30 ماه گذشته هرگز لب به اعتراض نگشود. او همیشه این فرصت را داشت تا در گفت‌وگو با رسانه‌های داخلی یا خارجی حرف‌های تند و تیز بزند. حتی گزینه مهاجرت و کار در خارج از کشور هم احتمالا برای او فراهم بوده؛ مخصوصا از این جهت که حتی افرادی با مهارت کمتر از عادل هم از این امکان استفاده کردند. او اما ماند و بی‌حاشیه کارش را کرد، در دانشگاه به تدریس پرداخت، با تیم هنرمندان فوتبالش را ادامه داد و فوتبال 120 را هم با کیفیت بالا روی آنتن برد. بنابراین به واقع هیچ منعی برای پایان دوره قهر و غضب وجود ندارد و مسوولان در صورت اراده واقعی، می‌توانند فردوسی‌پور را سر کارش برگردانند.
پایان یک پارادوکس: بازگشت احتمالی عادل فردوسی‌پور به شبکه سه اما، می‌تواند به یک تناقض همیشگی و عذاب‌آور هم در تلویزیون پایان بدهد. پیش از این بارها و بارها از مدیران این رسانه سوال شده بود چرا عادل باید در شبکه ورزش اجازه کار داشته باشد، اما در شبکه سه از این امتیاز محروم بماند؟ این وضعیت واقعا عجیب و غریب بود. فردوسی‌پور در تمام طول دوران محرومیتش از گزارش و نیز تهیه و پخش نود، توانسته بود برنامه فوتبال 120 را تولید کند و آنجا حتی متن بسیاری از گزارش‌ها را هم شخصا بخواند. همین مساله هم دست‌اندرکاران سیما را در مواجهه با یک سوال بی‌جواب قرار داده بود. فرض کنید عادل این فرصت را داشت که در شبکه ورزش یک نریشن 10 دقیقه‌ای درباره منچسترسیتی بخواند، اما این اجازه را به او نمی‌دهند که مهم‌ترین مسابقات همین تیم انگلیسی را در شبکه سه گزارش کند! در چنین شرایطی اگر عادل به موقعیت قبلی‌اش برگردد، مسوولان تلویزیون هم از اتهام رفتار دوگانه خلاص خواهند شد.
گزارش‌های استاندارد: بدون شک یکی از عذاب‌آورترین داستان‌ها در دوران 30 ماهه غیبت عادل فردوسی‌پور در شبکه سه، به محرومیت مردم از شنیدن گزارش‌های استاندارد فوتبال مربوط می‌شد. هر تردیدی درباره سوگیری‌ها و تولید محتوای عادل در برنامه نود وجود داشته باشد، اکثر قریب به اتفاق هواداران فوتبال بر سر کیفیت بالای گزارش‌های او اجماع دارند. عادل عاشق فوتبال است و از هوش و خلاقیت بسیار بالایی بهره می‌برد. بداهه‌گویی‌های او در طول گزارش مسابقات، اغلب تبدیل به لحظات ماندگار آن بازی‌ها شده است. فردوسی‌پور بارها حتی تصمیمات داور و اتفاقات بازی را هم به درستی پیش‌بینی کرده است. او از همه حواشی مطلع است و هر اتفاقی در مسابقه رخ بدهد، معطل نخواهد ماند. این مدت بعد از مهاجرت مزدک میرزایی و در غیاب عادل فردوسی‌پور، علاقه‌مندان به فوتبال ناچار شدند برخی صداهای عجیب و گزارش‌های ضعیف را روی جذاب‌ترین مسابقات فوتبال تحمل کنند.
مساله برنامه نود: همان‌طور که پیش‌تر گفتیم، سکوت مطلق و طولانی عادل فردوسی‌پور بعد از رانده شدنش از شبکه سه، باعث شده اطلاعات چندانی درباره او و شرایطش وجود نداشته باشد. سازمان صداوسیما هم در این مورد اطلاع‌رسانی خاصی نداشته است. در نتیجه آنچه باقی مانده، تنها فوجی از شایعات و شنیده‌های غیررسمی بوده است. همین حرف و حدیث‌ها حاکی از آن است که مدیران تلویزیون با بازگشت فردوسی‌پور به عنوان گزارشگر مشکلی ندارند، اما مایل نیستند او دیگر برنامه نود را روی آنتن ببرد. در نقطه مقابل اما عادل هم بازگشت به گزارش را منوط به ادامه تولید برنامه نود کرده است. گویا اختلاف اساسی بر سر همین موضوع است. باز تکرار می‌کنیم که همه اینها گمانه‌زنی‌های غیررسمی است که «متاسفانه» در غیاب اطلاع‌رسانی درست و دقیق به عمل می‌آید. با این حال اگر موضوع صحت داشته باشد، کار کمی بیخ پیدا می‌کند و نهایتا باید دید کدام طرف کوتاه می‌آید.
از دل نرفت: یک ضرب‌المثل فارسی وجود دارد که می‌گوید: «از دل برود هر آنکه از دیده برفت.» این عبارت خیلی از مواقع درست است، اما دست‌کم درباره عادل فردوسی‌پور چندان صدق نکرد. با وجود گذشت ماه‌ها از محرومیت عادل و در شرایطی که بعضا حتی صدای او روی بازپخش مسابقات قدیمی فوتبال هم سانسور می‌شود، بسیاری از مردم فردوسی‌پور را فراموش نکردند و در این مدت خواهان بازگشت او بودند. به یاد داشتن یک مجری و گزارشگر فوتبالی در روزهایی چنین سخت که بیکاری و بیماری، تورم و گرانی بیداد می‌کند، نشان از ارزش‌های عادل برای مردم دارد. او آدم ساده و صادقی بود و رمز نفوذش در قلب مخاطبان هم همین است. دیروز هم سیل واکنش‌ها به تک جمله رئیس جدید سازمان تربیت‌بدنی به وضوح همین مساله را نشان داد. امیدواریم از این سرمایه اجتماعی به خوبی استفاده شود و او را دوباره در شبکه سه ببینیم. حیف این ظرفیت است که بلااستفاده باقی بماند و حتی در مواردی کارکرد عکس پیدا کند.
یک نگرانی: شکی نیست که اظهارنظر اخیر پیمان جبلی را باید یک چراغ سبز جدی برای بازگشت عادل فردوسی‌پور به شبکه سه دانست، اما این وسط یک نگرانی هم وجود دارد؛ اینکه رئیس پیشین سازمان صداوسیما هم در دوره مسوولیت خود مدعی شده بود عادل مشکلی برای کار ندارد. عبدالعلی علی‌عسگری این حرف را زمانی زد که به تازگی شایعه تعطیلی برنامه نود سر زبان‌ها افتاده بود. با این حال گذر زمان نشان داد اظهارات او دقیق نبوده است. اینکه چرا رئیس سازمان در این مورد حرفی زده که عملی نشده، بحث‌برانگیز است. با این حال جای این نگرانی وجود دارد که اظهارات اخیر جبلی هم به همان سرنوشت دچار شود. شاید او نخواسته دل آن هوادار فوتبال را بشکند و شاید هم مشکلات دیگری وجود دارد که باز هم بازگشت فردوسی‌پور را ناممکن می‌کند. به هر حال باید منتظر ماند و دید. امیدواریم این بار شرایط دیگری وجود داشته باشد و اتفاقی رخ بدهد که مردم را در این روزهای سخت، کمی شاد کند.
