به گزارش روزیاتو اگرچه هر دو رژیم وگان و وجترین بر مصرف بیشتر مواد غذایی گیاهی تمرکز دارند، اما وجترین‌ها اجازه دارند تخم مرغ، عسل و لبنیات مصرف کنند. وگان ها، اما تمامی غذا‌های حیوانی یا محصولاتی که منبع حیوانی دارند را حذف می‌کنند، از جمله گوشت قرمز، مرغ، لبنیات، عسل و تخم مرغ.
هر دو رژیم غذایی اگر به درستی انجام شوند می‌توانند کاملاً بی ضرر باشند. گرچه برای دستیابی به اهدافی که برای سلامتی یا کنترل وزن خود دارید، لازم به وگان یا وجترین شدن نیست؛ و گرچه لزوماً یکی از آن‌ها از دیگری بی ضررتر نیست، اما اگر اولین بارتان است، شاید امتحان کردن وجترینیسم برایتان راحت‌تر باشد. وجترینیسم یا گیاهخواری کمتر محدود کننده است و بنابراین کارتان برای دریافت مواد مغذی به میزانی متعادل‌تر راحت‌تر است.
در ادامه می‌خواهیم ببینیم کارشناسان چه نظری درباره‌ی تفاوت وگان و وجترین داشته و هر یک چه آثاری بر سلامت دارند.
تفاوت میان وگان و وجترین از جهت کمبود مواد مغذی
وگان‌ها و وجترین‌ها در مقایسه با کسانی که گوشت مصرف می‌کنند، به توجه و تلاش بیشتری نیاز دارند تا از رسیدن همه‌ی مواد مغذی به بدن شان مطمئن شوند. در این رژیم‌های غذایی دچار شدن به این کمبود‌ها محتمل‌تر است: کمبود ویتامین‌های B، آهن، ویتامین D، کلسیم و پروتئین.
با این حال، ریسک وقوع همه‌ی این کمبود‌ها در وگان‌ها بسیار بالاتر است. چون به طور کلی شخص وجترین اگر برنامه ریزی و وعده‌های غذایی مناسب داشته باشد، ریسک بروز کمبود مواد مغذی در او بسیار پایین‌تر است.
البته وجترین‌ها همیشه سالم‌تر از وگان‌ها نیستند. این مسأله به انتخاب‌های غذایی شما فارغ از رژیم غذایی که در پیش گرفته اید، بستگی دارد.
سخت می‌توان گفت کدام ماده مغذی است که به میزان بسیار بیشتری در رژیم‌های غذایی وجترین در مقایسه با رژیم وگان وجود دارد. اگر وجترین‌ها تخم مرغ و لبنیات زیاد بخورند احتمالاً دچار هیچ نوع کمبود مواد مغذی نخواهند شد. با این حال، اگر یک تا دو بار در هفته تنها تخم مرغ و لبنیات بخورند هم می‌توانند مانند وگان‌ها دچار کمبود بسیاری از مواد مغذی شوند، چون این موضوع تفاوت کلیدی این رژیم‌های غذایی است.
اگر به اندازه‌ی کافی مواد مغذی دریافت نمی‌کنید، می‌توانید برای جبران این موضوع مصرف مکمل‌های غذایی را امتحان کنید. با این حال، این مسأله در هر شخصی متفاوت است و به دیگر محدودیت‌ها یا ترجیحات در رژیم غذایی افراد بستگی دارد.
تفاوت میان وگان و وجترین از جهت فوایدی که برای سلامتی دارند
در سال 2017 پژوهشی منتشر شد که نشان می‌داد وگان‌ها و وجترین‌ها شاخص توده بدنی، سطح کلسترول و سطح گلوکز پایین تری در مقایسه با افرادی داشتند که گوشت مصرف می‌کردند.
همین امر شاید علت نتیجه گیری دیگر محققان از این پژوهش را توضیح دهد، اینکه ریسک مرگ بر اثر بیماری ایسکمی قلب و سرطان در وجترین‌ها کمتر بود. در وگان‌ها هم ریسک مرگ بر اثر سرطان پایین‌تر از وجترین‌ها یا کسانی بود که گوشت مصرف می‌کردند.
تحقیق دیگری در سال 2013 نشان داد در وگان‌ها و وجترین‌ها – از جمله پسترین‌ها (Pescetarians)ها – در مقایسه با آن‌هایی که چند بار در هفته گوشت قرمز و ماهی مصرف می‌کردند، احتمال بروز این مشکلات و مرگ بر اثر آن‌ها کمتر است: مشکلات قلبی عروقی، مشکلات ناشی از دیابت، فشار خون، سندرم متابولیک و نارسایی کلیوی.
گرچه این مسأله روی دیگری هم دارد. در سال 2019 تحقیقی منتشر شد که نشان داده میزان سکته مغزی در میان وجترین‌ها 20 درصد بیشتر از غیر وجترین‌ها است. علت آن بالاتر بودن میزان سکته مغزی هموراژیک در این افراد است. سکته هموراژیک زمانی رخ می‌دهد که عروق خونی ضعیف می‌شوند و می‌تواند منفجر شوند و درون مغز خونریزی کنند.
احتمالاً علت وجود این ارتباط، پایین‌تر بودن میزان دریافت مواد حفاظت بخشی همچون اسید‌های چرب امگا 3، در یک رژیم غذایی وجترین است. با این حال، وجترین‌ها و وگان‌ها با برنامه ریزی دقیق و شاید مصرف مکمل، می‌توانند این مواد مغذی را از منابع غیر حیوانی دریافت کنند.
