به گزارش مشرق، مرضیه محمدزاده، مؤلف و پژوهشگر تاریخ اسلام در سلسله جلسات مجازی خود با موضوع تبیین سیره رسول خدا(ص) درباره تواضع و مهربانی رسول خدا(ص) گفت: پیامبر اکرم(ص) همیشه به یاران خود می‌فرمودند: «در ستودن من از اندازه تجاوز نکنید.» همیشه به اصحاب خود سفارش می‌کردند از مدح بپرهیزید و مدح کسی را نگویید.
وی ادامه داد: در راه رفتن و حرکت با اصحاب، هیچ‌گاه جلوی مردم حرکت نمی‌کردند. اجازه نمی‌دادند کسی پشت سرشان حرکت کند. به همگان احترام می‌گذاشتند، اما نسبت به افرادی که تقوای بیشتری داشتند، حرمت بیشتری قائل بودند. اهل علم را دوست داشتند، کنار آنها می‌نشستند و با آنها سخن می‌گفتند.
مؤلف کتاب «زنان پیامبر اکرم(ص) و زنان با پیامبر اکرم(ص)» گفت: برای کودکان حرمت قائل بودند. با آنها بازی می‌کردند. گفته شده است پیامبر(ص) دعوت یارانشان را می‌پذیرفتند، سر سفره کنار آنها می‌نشستند و با آنها شوخی می‌کردند.
این محقق تاریخ اسلام افزود: رسول‌الله(ص) نسبت به خانواده‌هایی که پدرشان را از دست می‌دادند مهر و محبت بیشتری نشان می‌دادند. تفاوتی بین کودکان یتیم نمی‌گذاشتند و اعلام می‌کردند حکومت باید هزینه این خانواده‌ها را بدهد و مالیاتی از آنها گرفته نشود، چراکه آنها به این مالیات بیش از بقیه نیاز دارند.
وی اظهار کرد: اهل انتقام نبودند. مکه را در اوج اقتدار فتح کردند اما با همه با رحمت و رأفت برخورد کردند و توانستند بر قلب‌هایشان حاکم شوند. وقتی وارد مکه شدند، سعد بن عباده رئیس قبیله خزرج فریاد زد: «الیوم یوم الملحمه»: امروز روز انتقام است. رسول خدا(ص) وقتی شنیدند به حضرت علی(ع) فرمودند که به آنها بگو شعار را عوض کنند و بگویند: «الیوم یوم المرحمه».
محمدزاده گفت: رسول الله(ص) بسیار گشاده‌روی و خوش رفتار بودند. کبر و غرور در وجود ایشان راهی نداشت. تملق را نمی‌پسندیدند. تصور کنید اگر هر کدام از ما یک یا دو صفت از وجود رسول الله(ص) را در خود پرورش دهیم، جامعه ما چه جامعه‌ای می‌شود.
وی با بیان اینکه اخلاق رسول الله(ص) قرآنی بود، افزود: همه ویژگی‌های یک انسان مؤمن کامل در وجود رسول الله(ص) متبلور بود. ایشان در چشم هر بیننده‌ای بزرگ و باوقار بودند. در دلها جا داشتند و عزیز بودند. مردی قوی و با تدبیر بودند. همه تلاششان را به کار می‌گرفتند تا جامعه‌ای بسازند که عدالت در آن در همه زمینه‌ها برقرار باشد. پیامبر (ص) و خاندان ایشان عامل‌ترین و وفادارترین بندگان به آموزه‌های الهی بودند.
این محقق تاریخ تصریح کرد: زمانی که رسول خدا(ص) چشمان خود را از دنیا فروبستند، دستان‌شان خالی از ثروت بود و حتی کمی قرض داشتند. در کنار همه برنامه‌ها، دائما از ضرورت انفاق سخن می‌گفتند تا شکاف‌های مالی از بین مسلمین برچیده شود و قسط و عدل بر جامعه حاکم شود. ایشان جامعه‌ای عاری از فقر و تهیدستی می‌خواستند و تلاش می‌کردند تا مسلمانان فقیر نباشند.
وی اظهار کرد: اهل انتقام نبودند. مکه را در اوج اقتدار فتح کردند اما با همه با رحمت و رأفت برخورد کردند و توانستند بر قلب‌هایشان حاکم شوند. وقتی وارد مکه شدند، سعد بن عباده رئیس قبیله خزرج فریاد زد: «الیوم یوم الملحمه»: امروز روز انتقام است. رسول خدا(ص) وقتی شنیدند به حضرت علی(ع) فرمودند که به آنها بگو شعار را عوض کنند و بگویند: «الیوم یوم المرحمه».
محمدزاده گفت: پیامبر(ص) همه را می‌بخشیدند، ابوسفیانی که آن همه ایشان را آزار داده بود، بخشیدند و خانه او را محل امن قرار دادند. هیچ کس را از خانه‌اش بیرون نکردند. اهل ظلم و انتقام نبودند. چند نفر در فتح مکه با مسلمانان جنگیده بودند و تعدادی از مسلمانان را کشتند، پیامبر(ص) فرمان قتل آنها را صادر کرد، از جمله عکرمه پسر ابوجهل. او به همسرش که مسلمان بود، پناه آورد. همسرش نزد رسول خدا(ص) آمد و گفت که به همسرش پناه داده است. پیامبر (ص) فرمود: او را بیاور او بخشیده شد. وقتی عکرمه آمد، پیامبر(ص) خطاب به اصحاب خود فرمودند: مبادا به پدرش توهین کنید.
وی خاطرنشان کرد: پیامبر(ص) در جنگ‌ها اجازه نمی‌دادند که پدر و پسر رو در روی هم قرار بگیرند ولو اینکه یکی از آنها کافر باشد. در جنگ بدر، پسر عتبه مسلمان شد و در کنار رسول لله(ص) بود. وقتی پدرش از آن سو هماورد طلبید، رسول الله(ص) اجازه ندادند، پسر با پدرش بجنگد و حمزه را برای جنگ با او فرستاد؛ اینها همه درس رحمت است.
این پژوهشگر تاریخ در پایان سخنانش گفت: پیامبر اکرم(ص) و خاندان ایشان، سراسر رحمت بودند و مردم را دوست داشتند. پیامبر(ص) آزارها دیدند؛ پیشانیشان شکست، دندانشان شکست، اما می‌فرمودند: خدایا اینها نمی‌دانند و اگر می‌دانستند دست به این کار نمیزدند.
منبع: ایکنا
