بـه قـلـم : اعظم حاجی یوسفی
تحریریه زندگی آنلاین : در مطلب قبل در مورد مشکلات بیماران مبتلا به آلزایمر و اولین گام در تشخیص زمان ایجاد تغییرات در زندگی فرد مبتلا و همچنین چگونگی ارزیابی وضعیت بیمار صحبت کردیم در ادامه در مورد نقل مکان به منزل جدید در بیماران به بحث خواهیم پرداخت.
نقل مکان بیمار به منزل جدید
اگر مطمئن شدید که شخص مبتلا دیگر صلاح نیست که تنها زندگی کند بهتر است به فکر اقداماتی جدید باشید.
1- به‌طور تمام وقت در منزل خودش از او نگهداری کنید.
2-پرستاری در منزل استخدام کنید.
3- او را به منزل شخص دیگری ببرید.
4- به‌عنوان آخرین راه او را به آسایشگاه سالمندی بسپارید.
در این رابطه یکی از خانواده‌های دارای بیمار مبتلا می‌گوید: مادر ما دیگر نمی‌توانست به تنهایی زندگی کند ما یک کارگر استخدام کردیم اما مادر او را از خانه بیرون کرد. سپس از مادرم خواستیم که با ما زندگی کند اما او نپذیرفت و گفت: هیچ مشکلی وجود ندارد و شما می‌خواهید پول‌هایم را از من بگیرید و...
بیشتربخوانید:
حس بیمار مبتلا به آلزایمر برای نقل مکان
درصورتی‌که بیمار قبول نمی‌کند دست از استقلالش بردارد و به مکان امن‌تری نقل مکان کند سعی کنید؛ درک کنید که او چه احساسی دارد.
انتقال از یک زندگی مستقل به زندگی با فردی دیگر ممکن است به معنای از دست دادن استقلال شخص و همچنین پذیرفتن اختلالش باشد.
مکانی که او در آنجا زندگی می‌کرده است یادآور خاطراتی از گذشته برای اوست.
بیمار وابسته به محیط آشناست تا به کمک آن بتواند عملکرد مستقلی داشته باشد.
یادگیری مکان‌های جدید برای بیمار مشکل و یا حتی غیر ممکن است او جهت ادامه زندگی به محیط آشنا احساس تعلق خاطر دارد.
فرد مبتلا به بیماری ممکن است مسائلی را که با او در میان گذاشته‌اید فراموش کند و یا قادر به درک آنها نباشد اما شما باید به‌طور مدام به بیمارتان اطمینان خاطر دهید که قرار است برای زندگی به منزل شما بیاید تا شما از او بهتر مراقبت کنید اما بپذیرید به هر حال او با ذهن صدمه دیده‌اش به این فکر می‌افتد که بسیاری از چیزها را از دست خواهد داد.
بیشتربخوانید:
درصورتی‌که تصمیم می‌گیرید بیمار با شما یا شخص دیگری زندگی کند لطفاً موارد زیر را رعایت کنید:
- در مورد تغییراتی که با آمدن بیمار در زندگی شما ایجاد خواهد شد یک ارزیابی دقیق داشته باشید و قبل از این نقل مکان در مورد منابع مالی، عاطفی و حمایتی برای خود برنامه‌ریزی نمایید.
- اگر بیمار به منزل شما می‌آید چه تأثیری بر درآمدش خواهد داشت؟
- آنچه که احتمالاً رخ می‌دهد این است که به دلیل افزایش هزینه بیمار، درآمد شما ناکافی باشد.
اگر فرد برای زندگی کردن نزد شما می‌آید بقیه اعضای خانواده چه احساسی نسبت به این مسئله دارند؟
اگر کودک یا نوجوانی در خانواده وجود دارد آیا فعالیت‌های آنها، بیمار را آشفته نمی‌سازد؟
و یا اینکه رفتار عجیب‌وغریب بیمار، کودک و نوجوان شما را آشفته نمی‌کند؟
همسرتان در این مورد چه احساسی دارد؟
آیا رابطه زناشویی شما مورد تنش قرار نمی‌گیرد؟
حتی در بهترین شرایط داشتن یک بیمار مبتلا به زوال عقل در منزل، باعث ایجاد فشار مراقبتی و تنش‌های فراوانی در خانواده خواهد شد اگر بیمار و همسرش هر دو به منزل شما نقل مکان کرده باشند در نظر بگیرید که همسرش چگونه می‌تواند در کارهای منزل فعالیت نماید. تمام افراد متأثر از این مسئله در خانواده باید در این‌گونه تصمیم‌گیری شرکت کرده و فرصتی را برای بیان نگرانی‌هایشان داشته باشد.
قبول مراقبت از شخص فراموش‌کار می‌تواند به معنای تغییر در موضوعات دیگری نیز باشد:
اوقات فراغت: ممکن است نتوانید بیرون بروید زیرا کسی جز شما وجود ندارد که با بیمار نشست و برخاست کند.
آرامش: ممکن است دیگر نتوانید روزنامه بخوانید یا با همسرتان صحبت کنید چون بیمار با راه رفتن‌های مداومش مانع از تمرکزتان می‌شود.
هزینه: ممکن است هزینه‌های درمانی یا هزینه تغییر دکوراسیون اتاق‌ها برای حفظ ایمنی بیمار افزایش یابد.
خواب و استراحت: شاید بیمار ممکن است شب‌ها بیدار شود و استراحت شما را مختل کند.
ملاقات کننده‌ها: درصورتی‌که رفتار شخص شرم‌آور باشد احتمال می‌رود دیگر دوستانتان به منزلتان نیایند.
به یاد داشته باشید که مشکلات دیگر کماکان وجود خواهند داشت و از بین نخواهد رفت اما آگاهی از این موارد و برنامه‌ریزی مناسب؛ عواملی هستند که زندگی را برای شما قابل تحمل ساخته و به کمک شما می‌آیند تا تنش را در خود کاهش دهید.
تا جایی که می‌توانید برای نقل مکان زندگی فرد، وی را نیز در برنامه‌ریزی‌ها شرکت دهید حتی اگر از این جابجایی امتناع کند. فرد بیمار هنوز هم یک انسان است و مشارکت او در طرح‌ها و تصمیماتی که مربوط به او می‌باشد اهمیت دارد مگر اینکه بیماری او بسیار شدید باشد و نتواند موضوع را درک کند. بیمارانی که برای نقل مکان زندگی‌شان از طرف اعضای خانواده مورد فریب قرار می‌گیرند ممکن است خشمگین‌تر، بدبین‌تر و تطابقشان با محیط جدید بسیار مشکل‌تر گردد.
به یاد داشته باشید که بین تصمیمی که شما می‌گیرید و مشارکتی که بیمار در برنامه‌ریزی انجام می‌دهد تفاوت کلیدی وجود دارد.
بیشتربخوانید:
تجربه یکی از مراقبین
مادر ما از تغییر دادن مکان زندگی‌اش امتناع می‌کرد. من پیش او رفتم و به آرامی به او گفتم که به علت اینکه دچار فراموشی شده است مجبور است برای زندگی به منزل ما بیاید. من به‌خوبی می‌دانستم که انجام تصمیم‌گیری به یک‌باره او را آشفته خواهد کرد، بنابراین تنها چند سؤال در یک زمان از او می‌پرسیدم.
به‌عنوان مثال؛ مادر! می‌خواهید همه عکس‌هایتان را با خود بیاورید؟ می‌خواهید رختخواب خودتان را هم بیاورید؟ و از روتختی مورد علاقه خودتان در اتاق‌خواب جدیدتان استفاده کنید؟
البته تصمیمات بسیاری را هم بدون مداخله او گرفتیم. مادر مدام می‌گفت با ما نمی‌آید و او فکر می‌کرد من در حال ربودن وسایلش هستم اما بعد از مدتی فکر کنم تا حدی صحبت‌های ما را پذیرفت و فهمیده بود، چون برای آماده شدن جهت اسباب‌کشی به ما کمک می‌کرد.
راهکارهای نهایی برای نقل مکان بیمار
درصورتی‌که فرد، به‌قدری بیمار است که درک نمی‌کند در اطرافش چه می‌گذرد بهتر است که بدون مشارکت مکان زندگی‌اش را تغییر دهید.
برای یک دوره سازگاری آماده باشید. تغییرات، افراد مبتلا به بیماری زوال عقل را به‌طور مکرر آشفته می‌سازد مهم نیست که چقدر با دقت و محبت برنامه این جابجایی را ریخته‌اید. به هر حال این یک تغییر بزرگ است که ممکن است شخص را برای مدتی آشفته سازد. فرد همچنین برای یاد گرفتن مسیرهای داخل منزل جدید نیز به زمان زیادی نیاز دارد.
اگر مبتلایان به زوال عقل قبل از وخیم‌تر شدن بیماری نقل مکان کنند بهتر قادر به تطابق با محیط جدیدشان خواهند بود.
این‌گونه آنها توانایی بیشتری برای سازگاری و یادگیری چیزهای جدید خواهند داشت. درصورتی‌که اگر منتظر بمانید تا بیماری شدیدتر شود ممکن است که دیگر او نتواند مسیرهای داخل منزل جدید را یاد بگیرد یا تشخیص دهد که در مکان جدیدی زندگی می‌کند.
مطمئن باشید که پس از دوره سازگاری با محیط پیرامون جدید کنار خواهد آمد. می‌توانید روی درب‌ها برای یافتن مسیرهای داخل منزل علائمی را نصب کنید. یک داروی مسکن به‌طور موقت می‌تواند شب‌ها او را در خوابیدن یاری کند.
گاهی بیمار واقعاً نمی‌تواند با این جابجایی انطباق حاصل کند پس خود را سرزنش نکنید مطمئن باشید شما بهترین اقدامی را که می‌توانستید، برای آسایش او انجام داده‌اید. پس ناتوانی بیمار را در تطابق با محیط جدید به دلیل بیماری‌اش بپذیرید.
ادامه دارد...
