آدم‌های سحرخیز ممکن است به آزاردهندگی شناخته شده باشند، اما دانشمندان دریافته‌اند که در مقایسه با آدم‌های شب‌بیدار، شادترند و حمایت اجتماعی بیشتری دریافت می‌کنند.
یک مطالعه جدید نشان می‌دهد افرادی که شب‌ها بیشتر بیدار و فعال‌اند، اغلب با برنامه‌های معمول کار یا مدرسه هماهنگ نیستند و تنبل یا بی‌ادب تلقی می‌شوند.
در نتیجه برنامه‌های زمانی غیرمعمولشان، جغدهای شب‌بیدار در مقایسه با آدم‌های سحرخیزی که با آسایش بهتر ارتباطی مثبت دارند، حمایت اجتماعی کمتری دریافت می‌کنند.
محققان دانشگاه ورشو یک هزار و 67 بزرگسال بین 18 تا 55 سال را بررسی کردند.
از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا مجموعه‌ای از پرسشنامه‌ها را تکمیل کنند تا زمان موردعلاقه‌شان در روز و به دنبال آن میزان رضایت، احساس اخیر و رفاه خود را مشخص کنند.
مطالعه دانشگاه اکستر روی بیش از 450 هزار نفر نشان داد که مشخصات ژنی افراد سحرخیز کمی متفاوت است و هشت درصد کمتر به افسردگی مبتلا می‌شوند و پنج درصد بیشتر احتمال دارد که سطح بالایی از رفاه داشته باشند.
این مطالعه که در مجله «ژورنال آو اسلیپ ریسرچ» (Journal of Sleep Research) منتشر شد، نشان داد که افراد سحرخیز سطوح بالاتری از حمایت اجتماعی دریافت می‌کنند و بنابراین «از روابط اجتماعی خود رضایت بیشتری دارند و در نتیجه از رفاه بهتری برخوردارند».
این در حالی است که برای سطوح پایین‌تر شادی در جغدهای شب (شب‌بیداران) توضیح بیولوژیکی وجود دارد که به گفته محققان، به دلیل نور طبیعی کمتر و خواب ناکافی است. این دانشمندان دریافتند که حمایت اجتماعی «یک پیش‌بینی‌کننده قوی برای سلامت و رفاه» است.
افرادی که سطح بالاتری از حمایت [اجتماعی] دریافت می‌کنند، ممکن است آن را به «کیفیت خواب بهتر و خطر کمتر شکایت از خواب» نسبت دهند.
اما از آنجایی که کارکردن صبحگاهی ممکن است برای آدم‌های شب-محور دشوار باشد، احتمال دارد تنبل یا «بداخلاق» تلقی شوند. در نتیجه ممکن است حمایت اجتماعی کمتری به آن‌ها ارائه شود.
این تحقیق یافته‌های قبلی را منعکس می‌کند که افراد سحرخیز احتمالا به طور کلی شادترند و کمتر در معرض خطر ابتلا به افسردگی‌اند.
مطالعه دانشگاه اکستر روی بیش از 450 هزار نفر نشان داد که مشخصات ژنی افراد سحرخیز کمی متفاوت است و هشت درصد کمتر به افسردگی مبتلا می‌شوند و پنج درصد بیشتر احتمال دارد که سطح بالایی از رفاه داشته باشند.
جسیکا اولولین، نویسنده اصلی این مطالعه، به دیلی میل گفت که تفاوت در رفاه بین سحرخیزان و شب‌بیداران را می‌توان با این واقعیت توضیح داد که خواسته‌های جامعه به این معنی است که آدم‌های شب‌بیدار به احتمال زیاد با زود بیدار شدن برای رفتن سر کار، از ساعت طبیعی بدن خود سرپیچی می‌کنند.»
