«هیون» میگوید: «او از بارزترین ویژگیها برای رهبر شدن برخوردار بود؛ چون دغدغهاش فقط قدرت بود و بس.» «کیم» جوان در 10سال رهبری خود از زمان مرگ پدرش «کیم جونگ ایل» همان قدرت مطلقه پدر و پدربزرگش را بر کشور حفظ کرده است. با وجود شوکهای فراوان اقتصادی ناشی از اقدامات برای جلوگیری از شیوع کرونا و تحریمهای آمریکا، پیونگیانگ هیچ نشانهای از بیثباتی سیاسی را نشان نمیدهد و کمتر کارشناس خارجی، چنگ زدن کیمجونگاون به قدرت را زیر سوال برده است. در دوران رهبری «اون»، کرهشمالی آزمایشهای تسلیحاتی خود را شدت بخشید و اکنون یکی از بزرگترین تهدیدکنندگان امنیت آمریکاست. کرهشمالی اکنون نهتنها دارنده تسلیحات هستهای، بلکه صاحب موشکهای بالستیک قارهپیماست که میتواند بیشترین نقاط خاک آمریکا را هدف قرار دهد. در سال 2017 وضعیت میان کرهشمالی و آمریکا آنقدر وخیم شد که دو طرف در آستانه درگیری (احتمالا هستهای) قرار گرفته بودند. «اون» نشانههای اندکی از توقف ماشین نظامی کشورش را بروز داده است. «آنکیتا پاندا»، محقق برنامه سیاستهای هستهای در موسسه کارنگی و نویسنده کتابی در مورد کرهشمالی، میگوید: «اون برنامه هستهای کشورش را شمشیر ارزشمند مینامد. او این تسلیحات را برای بقای رژیمش کاملا ضروری میپندارد.» به نوشته گزارشگر الجزیره، در 10سالی که از حکمرانی او میگذرد، علاوه بر اینکه بر وزن موشکهایش افزوده، به رهبر منزویترین کشور دنیا هم تبدیل شده است؛ کشوری که نه اطلاعی از درون آن هست و نه برنامهای از آینده این کشور در دسترس. قدرت نظامی بخشی اساسی از زندگی کیم از همان سالهای اولیه بوده است. تصاویری از او در دوران کودکیاش وجود دارد که او را با یونیفورم کامل نشان میدهد. خودش میگوید، این یونیفورم را در تولد 18سالگیاش دریافت کرده است. به افسران گفته شد که همچون مافوق خود به او سلام دهند. «چونگ سئونگ- چانگ»، مدیر مرکز مطالعات کرهشمالی در موسسه سجونگ در کرهجنوبی، میگوید: «این آشکارا نشانهای است که در روزگار پدرش نیز دیده میشد؛ یعنی همان زمانی که به پدرش «ژنرال آینده» لقب داده بودند.» او همراه با برادر دیگرش «کیم جونگ چول» برای ادامه تحصیل به سوئیس رفت. چانگ میگوید، چول در آن زمان وارث تاج و تخت تصور میشد؛ اما در چشم پدرش «او فاقد جاهطلبی بود»؛ بنابراین «برای هدایت و حاکمیت بر کشور نامناسب تشخیص داده شد.»
«پائولا هنکاکس» و «یونجونگ سو» هم در گزارش 17دسامبر برای سی.ان.ان نوشتند، 10سال پیش جهان ناظر بود که جوانی به نام «کیم جونگ اون» بهتنهایی در یک روز برفی در کنار خودروی حامل جسد پدرش ایستاده بود. کت مشکی تمامقد و سبک موی او - که بازمانده پدربزرگش «کیم ایل سونگ» بود- به مثابه تلاشی مصنوعی برای کپیبرداری از اقتدار گذشتگانش تلقی میشد. «جوزف یون»، نماینده ویژه وقت آمریکا در امور کرهشمالی، میگوید «اون» در آن زمان هدف تمسخر این و آن بود. او میگوید: «برای مدتی، تصاویر بسیار منفیای از کیم جونگ اون در کرهجنوبی و چین وجود داشت که تقریبا تمسخر او بود. این برای افکار عمومی بینالمللی از جمله آمریکا و کرهجنوبی هم سخت بود که او را جدی بگیرند.» بیتصمیمی و قساوت کیم، تمام محاسبات را به هم ریخت. او تردیدی در اعدام و تصفیه نزدیکترین یاران خود و پدرش به خود راه نمیداد. نزدیکترین نمونه آن «جانگ سونگ تائک» بود که گفته میشد، مرشد و مراد کیم بود و در سال 2013 اعدام شد.