کی، کجا ایستاده؟

 روزهای شیرین فرهاد

فرهاد مجیدی با استقلال میانگین کسب 33/ 2 امتیاز از هر بازی را به جا گذاشته که یک آمار درخشان و کم‌نظیر است. او موفق شد بعد از 10سال استقلال را به مقام قهرمانی نیم‌فصل برساند. آخرین باری که آبی‌ها دور رفت را با صدرنشینی به پایان برده بودند، به لیگ یازدهم برمی‌گردد؛ زمانی که پرویز مظلومی هدایت یکی از پرستاره‌ترین تیم‌های تاریخ استقلال را بر عهده داشت، اما در پایان فصل نتوانست تیمی که از امثال مهدی رحمتی، پژمان منتظری، خسرو حیدری، آندرانیک تیموریان، مجتبی جباری، کرار جاسم، فرهاد مجیدی و... تشکیل شده بود را قهرمان کند. آن فصل قهرمانی به سپاهان اصفهان رسید. حالا اما استقلالی‌ها امیدوارند قهرمانی نیم‌فصل با فتح جام در پایان فصل همراه شود. آنها به این منظور تیم جانداری در اختیار دارند که به خوبی از طرف فرهاد مجیدی هدایت شده است. سرمربی محبوب آبی‌ها دور رفت را بدون شکست پشت سر گذاشت. او توانست سیستم سه دفاع مد نظرش را در استقلال جا بیندازد و از خریدهای جدیدش هم به بهترین شکل ممکن بازی بگیرد. جعفر سلمانی در سمت چپ خط میانی استقلال بالاتر از انتظارات ظاهر شد، کوین یامگا به بهترین گلزن نیم‌فصل اول استقلال تبدیل شد، رودی ژستد عملکرد قابل دفاعی داشت، امیرحسین حسین‌زاده در سیمای یک جوان آینده‌دار و مستعد ظاهر شد و البته زبیر نیک‌نفس هم در کنار مهدی مهدی‌پور اوج گرفته، به تقویت ساختار دفاعی تیم کمک کرد. اگرچه در طول نیم‌فصل اول در برخی مسابقات از کیفیت فنی استقلال ایراد گرفته شده، اما با هیچ متر و معیاری نمی‌توان به عملکرد مجیدی و تیمش در این مسابقات نمره قبولی نداد.

فراز و نشیب  یحیی

پرسپولیس نیم‌فصل اول را با 32 امتیاز از 15 بازی در رده دوم جدول رده‌بندی به پایان رساند. این یعنی سرخ‌پوشان میانگین کسب 13/ 2 امتیاز از هر بازی را به جا گذاشته‌اند که طبق تجربه تاریخی، همین هم در شرایط عادی برای قهرمانی پایان فصل کفایت می‌کند. در حقیقت پرسپولیس کمی بداقبال بوده که استقلال فراتر از انتظارات نتیجه گرفته است. به این ترتیب همچنان می‌توان پرسپولیس را بخت جدی کسب عنوان قهرمانی در پایان فصل دانست. طبیعتا عملکرد چنین تیمی قابل قبول بوده است، اما اگر پرسپولیس را با خودش مقایسه کنیم، سخت است که به تیم امسال یحیی نمره قبولی بدهیم. پرسپولیس در بسیاری از مسابقات این فصل برای کسب پیروزی به مشقت افتاده و تا آخرین ثانیه‌ها هوادارانش را عذاب داده است. از جمله در همین بازی با فجرسپاسی، پرسپولیس در حالی با یک گل نسبتا تصادفی به برتری رسید که تیم حریف در دقایق پایانی برای جبران نتیجه روی دروازه سرخ‌پوشان فشار می‌آورد. مثل همیشه ممکن است کادرفنی پرسپولیس این کیفیت نه چندان بالا را با جدایی ستاره‌ها از تیم توجیه کند، اما جای هیچ تردیدی نیست که بضاعت موجود پرسپولیس هم دست‌کم از امثال فجرسپاسی و پدیده بالاتر است و آنها برابر چنین رقبایی باید راحت‌تر به برتری برسند. شاید همین مساله باعث شده یحیی به عنوان کسی که پارسال پرسپولیس را قهرمان کرد و حتی به فینال لیگ قهرمانان آسیا رساند، امسال هر از گاهی طعم انتقادهای تند هواداران را بچشد. این وضع تا جایی ادامه یافت که یحیی فضای انتقادی موجود را توطئه رقبا دانست، اما خودش هم بهتر از همه می‌داند که اگر پرسپولیس «خوب» بازی کند، اصلا مجالی برای طرح این انتقادات باقی نخواهد ماند.

 محرم و عملکرد غیرقابل دفاع

برای سپاهان اصفهان اما نیم‌فصل اول با توقف بدون گل برابر آلومینیوم اراک به پایان رسید. به این ترتیب طلایی‌پوشان فصل را با 29 امتیاز در رده سوم به پایان رساندند؛ این یعنی میانگین امتیازی 93/ 1 امتیاز از هر بازی. سپاهان البته به‌طور ویژه باید قدردان بازیکن غیرمجاز گل‌گهر باشد؛ فوتبالیست گابنی که فقط در دقایق پایانی بازی با این تیم به میدان آمد و باعث شد تیم سیرجانی برتری درخشان 4بر‌یک برابر سپاهان را با شکست انضباطی 3بر‌صفر عوض کند. بدون آن سه پوئن، میانگین امتیازی سپاهان به 73/ 1 تنزل می‌کرد که با این همه ستاره، به هیچ‌وجه قابل قبول نیست. فراموش نکنید سپاهان امسال ستاره‌هایی مثل سروش رفیعی، فرشاد احمدزاده، شهریار مغانلو، دانیال اسماعیلی‌فرد، محمدرضا حسینی، امید نورافکن، سجاد شهباززاده، یاسین سلمانی و... را در اختیار دارد و برای این تیم خوب نیست که نیم‌فصل اول را با چهار شکست (یا به تعبیری پنج باخت) به پایان برساند. توقف برابر آلومینیوم هم در روزی رقم خورد که تیم محرم نویدکیا حتی از ارائه یک فوتبال قابل دفاع و باکیفیت هم عاجز ماند. به‌طور کلی محرم آدم بسیار دوست‌داشتنی و محترمی است، اما او باید یادش بماند که سپاهانی‌ها این فصل به هیچ چیز غیر از قهرمانی راضی نیستند. شاید نایب‌قهرمانی فصل گذشته زردپوشان به واسطه اینکه نویدکیا نخستین فصل سرمربیگری‌اش را پشت سر می‌گذاشت جای دفاع داشت، اما امسال او باید جام را لمس کند تا نمره قبولی بگیرد. در صورت تداوم شرایط موجود، به نظر می‌رسد نویدکیا در پایان فصل باید شاهد قهرمانی یکی از دو تیم پرسپولیس یا استقلال باشد؛ مخصوصا که تیم او در لیگ قهرمانان آسیا هم حاضر است و باید در یک جبهه مضاعف نیز بجنگد.