دکتر سید محمدرضا حکیمیان - بورد جراحی و فلوشیپ جراحی سرطان
تحریریه زندگی آنلاین : سینه‌ها نیز مانند سایر اعضای بدن امکان دارد دچار بیماری یا ضایعه شوند. سرطان پستان یکی از بیماری‌های نگران کننده‌ای است که در صورت بروز باعث پریشانی بانوان شده و فکر آنان را به تمامی مشغول خود می‌کند. جراحی سرطان پستان یکی از روش‌های درمان این بیماری است که در آن، بخش سرطانی خارج می‌شود. به تناسب شرایطی که فرد دارد جراحی سینه ممکن است به تنهایی یا با روش‌های درمانی دیگر نظیر پرتو درمانی، شیمی‌درمانی، درمان هورمونی و رادیوتراپی انجام شود. گفته می‌شود که در افرادی که احتمال سرطان سینه بالاست، انجام عمل جراحی ممکن است احتمال ابتلای دوباره را کاهش دهد. سرطان پستان یکی از بیماری‌هایی است که در صورت تشخیص به‌موقع و زودهنگام، می‌توان از عوارض وخیم و مرگ بیمار جلوگیری نمود.
بیشتربخوانید:
علت انجام جراحی در بیماران مبتلا به سرطان پستان
هدف این جراحی خارج کردن سلولهای سرطانی از پستان می‌باشد. جراحی سرطان پستان در شرایط زیر به کار می‌رود:
هنگامی‌که ریسک ابتلا به سرطان بالاست و فرد دارای سابقه خانوادگی می‌باشد. در این شرایط عمل‌های پیشگیرانه ماستکتومی ممکن است انجام شود.
هنگامی‌که فرد دچار سرطان سینه غیر تهاجمی است.
هنگامی‌که سرطان سینه در مراحل ابتدایی خود است.
در سرطان‌های پیشرفته نیز عمل جراحی به کار گرفته می‌شود؛ هر چند ممکن است پیش از جراحی، بیمار ابتدا در معرض شیمی‌درمانی، هورمون درمانی یا درمان هدفمند قرار گیرد تا امکان عمل جراحی فراهم شود.
عود سرطان پستان: اگر سرطان پستان بعد از مراحل اولیه درمان عود کند عمل جراحی به کار می‌رود تا قسمت سرطانی خارج شود.
بیشتربخوانید:
عوامل مؤثر در انتخاب نوع جراحی چیست؟
عمل جراحی سرطان سینه انواع مختلفی دارد اما پیش از اینکه به انواع آن بپردازیم می‌خواهیم عوامل مؤثر در انتخاب نوع جراحی را از نظر بگذرانیم. این عوامل مؤثر عبارتند از:
اندازه توده سرطانی
محل توده سرطانی در پستان
اندازه پستان
تمایل بیمار
بیشتر بخوانید:
انواع عمل‌های جراحی پستان چیست؟
ماستکتومی کامل: گاهی اوقات در بیماران مبتلا به سرطان پستان لازم می‌شود که کل پستان برداشته شود. به این عمل ماستکتومی می گویند. در این عمل همه پستان شامل نوک، هاله پستان و گاهی اوقات مقداری از بافت‌های مجاور برداشته می‌شود اما غدد لنفاوی باقی می‌ماند.
ماستکتومی رادیکال اصلاح شده: در این روش علاوه بر تمام بافت پستان و غدد لنفاوی زیر بغل نیز برداشته می‌شود؛ اما عضلات سینه باقی می‌ماند. این عمل جراحی هنگامی‌که سرطان سینه تهاجمی است توصیه می‌شود.
ماستکتومی رادیکال: در این روش تمام بافت پستان و غدد لنفاوی به همراه عضلات دیواره قفسه سینه برداشته می‌شود. البته این روش به‌ندرت و فقط زمانی که سرطان به عضلات قفسه سینه رسیده باشد انجام می‌شود.
ماستکتومی با حفظ پوست: در این روش ضمن اینکه تمام بافت سینه و غدد لنفاوی برداشته می‌شود اما سعی بر این است که پوست سینه تا حد امکان باقی بماند تا در بازسازی پستان از آن استفاده شود. البته نوک سینه و هاله دور آن نیز در این روش برداشته می‌شود. لازم به ذکر است که در صورت نزدیک بودن بافت سرطانی به پوست سینه این روش توصیه نمی‌شود.
لامپکتومی: اگر بافت سرطانی کوچک باشد و کل بافت سینه را درگیر نکرده باشد می‌توان به جای برداشتن کل بافت سینه فقط بافت سرطانی به همراه کمی از بافت‌های مجاور آن را خارج و تا حد امکان بقیه پستان را حفظ کرد. در بیشتر اوقات نیاز می‌شود که کنار لامپکتومی اشعه درمانی نیز صورت بگیرد. لامپکتومی برای کسانی که باردارند، تومورشان بزرگ است یا سرطان به بیرون از بافت سینه‌شان انتشار یافته توصیه نمی‌شود.
جراحی غدد لنفاوی: در این جراحی، هدف بررسی غدد لنفاوی است تا مشخص شود آیا درگیر سرطان شده‌اند یا خیر. هرچند این اقدام معمولاً همزمان با عمل جراحی پستان صورت می‌گیرد اما گاهی اوقات نیز می‌تواند بعد انجام شود.
دو نوع اصلی جراحی غدد لنفاوی برای سرطان پستان وجود دارد:
دایسکشن غدد لنفاوی زیر بغل: حدود 10 الی 20 عدد غدد لنفاوی از زیر بغل برداشته می‌شود و مورد برسی قرار می‌گیرد.
بیوپسی غده لنفاوی نگهبان: در این روش، جراح یک و یا چند غده لنفاوی که ممکن است اولین غده‌ی لنفی باشند که سرطان در آن انتشار یافته را خارج می‌کند. این روش عوارض ناشی از جراحی مانند تورم بازو را کاهش می‌دهد.
