پروفسور محمود سریع القلم استاد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی و نویسنده کتاب “ﻋﻘﻼﻧﯿﺖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﮕﯽ اﯾﺮان” سی ویژگی یک دوستی مطلوب را اینگونه بیان میکند:
1-انتظارات خود را به حداقل برساند و اگر می تواند صفر کند.
2-ضرورتاً هر آنچه را که متوجه می شود به زبان نیاورد.
3-تا اجازه دوست را نداشته باشد، موردی از او را با کسی در میان نگذارد.
4-از موفقیت او به طور واقعی خرسند باشد.
5-فقط “نشنود” بلکه به او گوش کند.
6-در هیچ شرایطی، پشت سر او صحبت نکند.
7-با او هم بخندد، هم گریه کند.
8-مرتب از وجود او و ویژگی‌های مثبت او، قدردانی کند.
9-اگر گله‌ای از او دارد، مدتها صبر کند تا شرایط مناسب حل و فصل آن فراهم آید.
10-یادداشتی که بر روی هدیه می گذارد، از خود هدیه مهم تر است.
11-تا می تواند احترام او را در جمع حفظ کند.
12-بعضاً با خاموشی و سکوت، با او صحبت کند.
13-از عذر می‌خواهم فراوان استفاده کند.
14-اگر بدی دید، گذشت کند.
15-اگر بدی‌ها ادامه پیدا کرد، آن شخص دیگر دوست نیست.
16-تا می‌تواند زبان خود را کنترل کند: زخم زبان به سختی فراموش می‌شود.
17-از سِرّ دوست مراقبت کند.
18-در رفتار و واکنش، قابل پیش‌بینی باشد.
19-پی‌آمد‌های احتمالی هر سخن و رفتاری را قبلاً مطالعه و محاسبه کند.
20-به دوستی، درازمدت نگاه کند تا همیشه محبت و خویشتنداری کند.
21-برای موفقیت او قدم بردارد.
22-وقتی موردی روشن نیست، اول بپرسد بعد قضاوت کند.
23-در اوج عصبانیت، الفاظ و ادبیات مؤدبانه استفاده کند.
24-از ادب و تربیت دوست سوء استفاده نکند.
25-اگر قراراست داستانی را بگوید، همه را بگوید، 20 درصد آنرا مخفی نکند.
26-تاریخ تولد او را بداند و حداقل یادداشتی ماندنی بفرستد.
27-به خاطر پول بیشتر و موقعیت بهتر، به او خیانت نکند.
28-برای گوشزد کردن موردی، اگر لازم باشد پنج سال صبر کند.
29-هوش و تشخیص او را دستکم نگیرد.
30-دوستی مانند کتاب است: سالها طول میکشد تا نوشته شود ولی در عرض چند ثانیه با یک کبریت می سوزد.
.
