به گزارش مشرق، محمدرضا داورزنی دو شب پیش در حاشیه مسابقات پلی آف لیگ برتر والیبال در خصوص اتفاقاتی که در فدراسیون فوتبال رخ داد و منجر به عزل عزیزی خادم شد، واکنش نشان داد.
او که خودش زمانی معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش بود در این خصوص گفت: با فرایندی که اتفاق افتاد، مشکل دارم. هیات رییسه اختیار تصمیم‌گیری دارد اما این مدل رفتار را مناسب ورزش کشور نمی‌دانم. دوستان می‌توانستند در فضای مناسب تری اگر ابهام یا سوالی داشتند، دنبال کنند یا حتی مجمع فوق العاده بگذارند. فوتبال در التهاب به سر می‌برد و در شرایطی که باید آماده جام جهانی شویم، الان سرمربی و بازیکنان تیم ملی در بلاتکلیفی هستند. امیدوارم هر چه زودتر دوستان مجمع تعیین تکلیف کنند و فوتبال از این بی‌ثبانی خارج شود. (مصاحبه کامل)
این اظهارات داورزنی در نوع خود جالب و البته عجیب است. عجیب از این نظر که چرا از این مدل رفتار اعضای هیات رئیسه فدراسیون واهمه دارد؟ مگر غیر از این است که همه با شفاف سازی موافق هستند و برخورد با متخلفان را فریاد می‌زنند؟ چطور است که رئیس کنونی فدراسیون والیبال نسبت به اقدام شفاف و صریح اعضای هیات رئیسه فدراسیون فوتبال هراس پیدا کرده و اعلام می‌کند با این موضوع مشکل دارد؟ چرا شفاف سازی و مبارزه بی قانونی، نگرانی و این واکنش داورزنی را در پی داشته است؟
شاید داورزنی تصور می‌کند ممکن است همین شرایط در مورد تصمیمات وی اتخاذ شود. هنوز یادمان نرفته که وی در مورد شایعه دخالت پسرش در تصمیمات برخی فدراسیون‌ها گفته بود: (مجتبی) تنها ارتباطش با ورزش کشور این است که در مزایده سالن بدنسازی فدراسیون تکواندو شرکت کرد. این سالن از صبح تا ساعت 14 در اختیار فدراسیون است و از آن به بعد در اختیار پسر من قرار می‌گیرد که حالا به یک منبع درآمد برای فدراسیون تبدیل شده است.
باید خطاب به معاون پیشین ورزش قهرمانی وزارت ورزش یادآور شد، شما با همین رویکرد در وزارتخانه کار کردید که ورزش کشور به این حال و روز افتاده است. حال که چند نفر به عنوان مسئول و متولی یک رشته با انحرافات و تخلفات مبارزه می‌کنند، باید هم برای شما عجیب و حتی نگران کننده باشد که چنین واکنشی نشان دهید. شاید اگر زمانی که در وزارت ورزش حضور داشتید، مدیریتی با رویکردهای انقلابی و مبتنی بر اصول و ارزش ها صورت می گرفت، حال و روز خیلی از فدراسیون‌ها اینگونه نبود.