جام جم آنلاین: سالها پیش زمانی که دانیال عبادی وارد سینما شد، خیلیها فکر میکردند او
از همان دست بازیگرانی است که به دلیل چهره شیک و ویژگیهای فیزیکیاش وارد
سینما شده و بزودی تبدیل به یک ستاره خواهد شد، اما این اتفاق برای او
نیفتاد.
البته خود عبادی هم ظاهرا اصراری برای ستاره شدن نداشت و از همان اولین تجربه قرار گرفتن مقابل دوربین ثابت کرد سینما و بازیگری برایش جدیتر از اسم و رسمهای زودگذر است. «یکی از ما دو نفر»، «کریستال»، «غیرمنتظره»، «متل قو»، «آتشبس2» و... از جمله فیلمهای سینمایی است که عبادی در آنها نقشآفرینی کرده. این روزها از عبادی فیلم سینمایی «دو عروس» به کارگردانی داوود موثقی بر پرده سینماهاست. با او درباره این نقش و حضورش در این فیلم به گفتوگو پرداختهایم که در ادامه میخوانید.
همکاری با آقای داوود موثقی (کارگردان) چطور بود و پیشنهاد نقش اردلان به چه نحوی به شما داده شد؟
آقای علی ژکان، تهیهکننده فیلم و آقای موثقی پیشنهاد بازی در این فیلم را به من دادند و ما آنقدر در مورد فیلم و نقش صحبت کردیم تا به نتیجه رسیدیم. ضمن اینکه بعد از صحبتهای اولیه راجع به کلیت نقش و فیلم هم متوجه شدم سرمایهگذار کار از آشناهای من هستند.
آقای موثقی درباره شخصیت اردلان چه چیزهایی به شما گفت و کلا برای این شخصیت پیشینهای در ذهنتان ساخته بودید؟
هیچ پیشینه ذهنی نداشتم. او کارمند سادهای بود که درگیر روزمرگیهای خودش میشود و همسرش از او توقعاتی دارد که از ظرفیت و توانش بیشتر است. من سعی کردم این کاراکتر را که شرححال بسیاری از مردهای این جامعه است، براساس دیدهها و شنیدههایی که از دنیای اطرافم دارم، بدرستی به تصویر بکشم. کلا روال کار من به این صورت است که وقتی نقشی را قبول میکنم، خودم را در قالب آن شخصیت قرار میدهم و فکر میکنم اگر برای من دانیال عبادی تمام اتفاقهای این فیلمنامه رخ دهد، چه کارهایی را انجام میدهم! درنهایت با تلفیق حال و هوای خودم و صحبتهایی که با کارگردان و نویسنده میکنم، میتوانم شخصیتی را خلق کنم.
شما خودتان چقدر شبیه اردلان هستید؟
اصلا شبیه نیستم. اردلان خیلی از من دور است.
نحوه ارتباط و تعامل با پارتنرهایی مثل خانم افسانه پاکرو چطور بود و چقدر از این دوستان برای رسیدن به نقشتان کمک گرفتید یا شما چقدر به آنها کمک کردید؟
خوب بود. همه بازیگران تمام تلاششان را کردند تا نتیجه کار خوب دربیاید و من هم به نوبه خودم سعی کردم پینگپنگ و بدهبستانهای بازی بدرستی اتفاق بیفتد و امیدوارم موفق شده باشم.
از آنجا که تجربه بازی در تلویزیون را هم دارید، بیشتر به سینما علاقهمندید یا قاب تلویزیون را ترجیح میدهید؟
من با سینما وارد حوزه بازیگری شدم و غیر از یک کار بقیه کارهایم در سینما بوده، اما قطعا اگر پیشنهادهای خوبی در هر حوزه به من داده شود، با کمال میل آنرا میپذیرم. مهم این است که یک بازیگر نقش خود را دوست داشته و آن نقش خصوصیات مدنظرش را داشته باشد. به نظرم مدیومهای مختلف خیلی در انتخاب نقش و کاراکتری که بازیگر قرار است در آن بازی کند، دخیل نیست.
دلیل کمکاریتان چیست؟
من وسواس زیادی برای انتخاب کارهایم به خرج میدهم. خیلی از دوستانم هر فیلمی را که به آنها پیشنهاد میشود، قبول میکنند و شاید برایشان مهم نباشد که فیلمنامه و عوامل چگونه باشند و...، اما در همه این سالها این مسائل برای من مهم بوده و شاید همین مسأله باعث گزیدهکاری یا به قولی کمکاریام شده است؛ ضمن اینکه من دانشجوی PHD رشته مدیریت بازرگانی هستم و تمام زندگیام را صرف بازیگری نمیکنم. بازیگری علاقهمندی شغلی و هنریام است و مدیریت بازرگانی علاقهمندی تحصیلیام. نمیدانم، حتی شاید روزی برسد که در رشته تحصیلیام هم کار کنم. به هر حال هیچ چیز غیرممکن نیست.
خودتان بیشتر دوست دارید در چه ژانری بازی کنید؟
من کلا دوست دارم تمام ژانرها را امتحان کنم، اما علاقه اصلیام ژانر حادثهای یا اکشن است.
گویا شما یک ورزشکار حرفهای هم هستید، این علاقه به ورزش از کجا ریشه میگیرد؟
ورزش از الزامات زندگی من است. من قبل از هر چیز در زندگیام یک ورزشکار هستم. از بچگی ورزش میکردم و چندسالی هم جزو تیم ملی خردسالان و نونهالان ژیمناستیک بودم. بعد از آن چند سال جزو تیم ملی نوجوانان و جوانان کاراته بودم و کاراته را حرفهای کار میکردم. البته در این بین ورزشهای دیگر مثل دوومیدانی، شنا، بسکتبال و... را هم همیشه دنبال کردهام. من برای بازیگری همیشه و دائما بدنسازی میکنم و میکوشم بدنم را روی فرم نگه دارم.
در حال حاضر مشغول چه کاری هستید؟
الان دو پیشنهاد کاری دارم که یکی از آنها سریال و دیگری فیلم سینمایی است که اگر به نتیجه برسم، آنها را قبول میکنم، ضمن اینکه فیلمهای سینمایی «عطر شیرین، عطر تلخ»، «فرمول 13»، «دویدن با شب»، «شب زخمی» و «زمهریر» را هم در نوبت اکران دارم.