به گزارش خبرگزاری مهر، نشست فیلم «او» (خانه) با حضور اصغر یوسفی‌نژاد فیلمنامه‌نویس، کارگردان و تهیه‌کننده، حمید سلیمانی‌نیا صدابردار، حسین قورچیان صداگذار، بهمن ارک مدیر هنری، محدثه حیرت، رامین ریاضی، غلامرضا باقری، بازیگر و امیر اطمینان تدوینگر فیلم با اجرای محمود گبرلو شامگاه یکشنبه 10 بهمن ماه در سالن سعدی برج میلاد برگزار شد.
در این نشست یوسفی‌نژاد درباره انتخاب زبان آذری برای فیلم گفت: زبان فیلم، زبان مادری من است. قبل از این فیلم در تلویزیون فیلم‌هایی به زبان فارسی کار کردم، اما فکر کردم در سینما فیلمی به زبان مادری‌ام بسازم و فیلم اصالت داشته باشد. فکر کردم با توجه به دیدن فیلم‌های خارجی همراه با زیرنویس مخاطبان با فیلم ما نیز ارتباط خواهند گرفت. این فیلم اگر به زبان دیگری بود، قطعا این فیلمی که دید نمی‌شد و ریسک آن را پذیرفتم.
وی توضیح داد: تلاشم این بود که یک موضوع آشنا را با رنگ و لعاب متفاوت و گونه‌ای جدید روایت کنم. این هدف را با انتخاب زبان، مکان‌ها و طبقات متفاوت جامع عمل پوشاندم.
این کارگردان درباره طنز موقعیت فیلم گفت: من این نمونه‌ها را در واقعیت دیده بودم که در مراسم سوگواری حرف‌ها و موقعیت‌های طنز وجود دارد و آن ها را وارد قصه کردم.
سعید راد که در جلسه حضور داشت، به تحسین فیلم «اِو» پرداخت و گفت: این فیلم مرا به سینمای ایتالیا برد. بازی تک تک بازیگران باشکوه بود و فیلم کستینگ فوق‌العاده‌ای داشت. من با اینکه زبان ترکی بلد نیستم اما از فیلم لذت بودم. طنز فولکلور موجود در فیلم من را به وجد می آورد.
ریاضی بازیگر فیلم بیان کرد: در حوزه انتخاب بازیگر هم دخالت داشتم و سعی‌مان بر این بود که مسیری برای کشف استعدادهای جوان اتفاق بیفتد. فیلم‌هایی برای ما از طرف داوطلبان بازی ارسال شد و پس از دیدن فیلم‌ها، جلسه حضوری و اتود زدن داشتیم. در بین پلان‌سکانس‌های فیلم تمرین‌های زیادی داشتیم.
باقری دیگر بازیگر این فیلم توضیح داد: سعی کردیم در طول مدت فیلمبرداری با همکارهای‌مان زندگی کنیم.
امیر اطمینان در ارتباط با ریتم فیلم با توجه به سکانس پلان بودن فیلم، گفت: اعتقاد دارم تدوین خوب، تدوینی است که دیده نشود. دراین فیلم تدوین سختی وجود داشت و تلاش شد تا صحنه‌های تقطیع شده بیننده را اذیت نکند. پلان‌سکانس اول خیلی بلند بود و ما مجبور به تقطیع شدیم که این انتظار از تماشاگر گرفته شود. بر مبنای ریتم فیلم سعی کردیم اطلاعات تکراری به مخاطب ندهیم و به همین دلیل از سکانس پلان‌ها مجبور به برش شدیم که کار بسیار مشکلی بود و از این بابت، از خانم صفی‌یاری تشکر می‌کنم.
