سازمان خدمات بهداشت ملی بریتانیا (NHS) اکنون به افرادی که آرتروز (ورم مفاصل و استخوان) دارند، توصیه می‌کند که برای کمک به کاهش درد و انعطاف‌پذیری مفاصل، ورزش کنند.
موسسه ملی بهداشت و بهبود مراقبت (NICE) پیش‌نویس جدیدی برای رهنمودهای مربوط به درمان آرتروز منتشر، و اعلام کرده است که ورزش، و «اگر مناسب باشد» کاهش وزن، «درمان اصلی» در نظر گرفته شود.
«آرترایتیس اکشن» (Arthritis Action)، خیریه‌ای که از افراد مبتلا به بیماری مفاصل حمایت می‌کند، اعلام کرد امید می‌رود این رهنمودها بیماران را مجاب کند که ورزش، هرچند ممکن است در آغاز ازاردهنده باشد، مداخله غیرجراحی خوبی است.
دکتر وندی هولدن، سخنگوی این خیریه، گفت: «بسیاری از افراد به غلط باور دارند که ورزش ممکن است به مفاصل آسیب بزند، از این رو این رهنمود بسیار مهم است و امید می‌رود که بیماران را قوی‌تر کند و به آن‌ها اطمینان بیشتری برای تغییر روش زندگی سالم بدهد و واقعا درد و کیفیت زندگی‌شان را بهبود بخشد.»
اما آرتروز چیست و از کجا باید بدانید که به آن دچارش شده‌اید؟
آرتروز چیست؟
آرتروز بیماری‌ای است که باعث می‌شود مفاصل سفت و دردناک شوند.
این بیماری بسیار شایع است و تخمین زده می‌شود که 7.4 میلیون نفر بالای سن 45 سالگی در بریتانیا دچار مفاصل دردناک ناشی از آرتروز باشند.
به گفته موسسه ملی بهداشت و بهبود مراقبت، این بیماری شایع‌ترین شکل آرتروز مفاصل و دلیل معلولیت در بریتانیا است.
هر چه فرد مسن‌تر باشد، بیشتر احتمال دارد که به آرتروز دچار شود. چاقی نیز یک عامل خطر رایج است.
تقریبا تمام مفصل‌ها ممکن است تحت تاثیر آرتروز قرار بگیرند.
با این حال، این بیماری بیشتر در زانو، لگن، و مفاصل کوچک دست شایع است.
نشانه‌های آرتروز چیست؟
طبق گفته سازمان خدمات بهداشت ملی بریتانیا، نشانه‌های عمده آرتروز درد و سفتی مفاصل است که باعث مشکل شدن حرکت مفصل می‌شود.
در بعضی افراد ممکن است نشانه‌های دیگری بروز کند، مانند تورم و ضعف و صدای ساییده شدن «قرچ» کردن [مفصل‌ها] هنگام حرکت مفاصل آسیب‌دیده.
شدت عوارض ممکن است کاملا از فردی به فرد دیگر متغیر باشد و از خفیف و موقتی تا مداوم و درد شدید تغییر کند که انجام کارهای روزانه را مشکل می‌کند.
چه چیزی باعث آرتروز می شود؟
آرتروز هنگامی رخ می‌دهد که غضروف انتهای استخوان‌هاتان بشکند که باعث درد، تورم و مشکل شدن حرکت مفصل می‌شود.
سازمان خدمات بهداشت ملی بریتانیا می‌گوید هرچند علت دقیق این بیماری شناخته نشده است، به نظر می‌رسد عوامل متعددی موجب خطر بروز آن در فرد شوند.
غیر از چاقی و سن بالا، عوامل دیگر عبارتند از جراحت مفصل، آرتروز ثانویه (مانند روماتیسم مفصلی یا نقرس) و سابقه خانوادگی.
زنان بالای 45 سال نیز با خطر بالاتری از پیشرفت آرتروز مواجهند که دانشمندان علت ان را تغییرات هورمونی در سال‌های یائسگی می‌دانند.
در طول یائسگی میزان استروژن کاهش می‌یابد. طبق گفته دکتر جوآن پینکرتون از انجمن یائسگی آمریکای شمالی، وجود گیرنده‌های استروژن در بافت‌های مفصل نشان می‌دهد که این هورمون «ممکن است در حفاظت از عملکرد و ساختار بیومکانیکی نقش ایفا کند.»
مطالعه‌ای در سال 2018 در کره در مجله «منوپاز» (یائسگی) چاپ شد که در آن چنین نتیجه‌گیری شده بود که آرتروز زانو در بیمارانی که از درمان جایگزین هورمون (HRT) برای یائسگی استفاده کرده‌اند، 30 درصد کمتر از زنانی بوده است که آن را استفاده نکرده‌اند.
آرتروز چگونه درمان می‌شود؟
آرتروز بیماری درازمدتی است که درمان ندارد.
با این حال، سازمان خدمات بهداشت ملی بریتانیا می‌گوید که لزوما دلیلی ندارد که در طول زمان بدتر شود و گاهی ممکن است به تدریج بهبود یابد.
نشانه‌های خفیف آرتروز ممکن است با ورزش مداوم، کاهش وزن در صورت اضافه وزن داشتن بیمار، پوشیدن کفش‌های مناسب، و استفاده از وسایل خاص برای کاهش فشار بر مفاصل درمان شود.
پیش‌نویس رهنمودهای جدید از طرف موسسه ملی بهداشت و بهبود مراقبت، ورزش‌درمانی مناسب را به همه افراد مبتلا به این بیماری توصیه می‌کند.
این رهنمود به پزشکان خانواده توصیه می‌کند که توضیح دهند که «انجام ورزش منظم و مداوم حتی اگر ابتدا باعث درد شود، برای مفاصل بیمار مفید است.»
بیمارانی که آرتروز شدید دارند و نمی‌توانند با این درمان‌ها عوارض [بیماری] خود را کاهش دهند یا دچار آسیب بد جدی به مفاصل شده‌اند، ممکن است مجبور شوند به عمل جراحی تن دهند تا مفصل مداوا یا جایگزین شود.
