آسم شایع‌ترین بیماری مزمن ریوی در کودکان است که حدود 300 میلیون نفر را در سراسر جهان یا از هر 12 کودک یک کودک را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
بدیهی است که تنفس کلید زندگی است، بنابراین آسم می‌تواند زندگی را بسیار سخت کند. می‌تواند پیاده‌روی در بیرون را بسیار سخت کند. این امر نه تنها منجر به ملاقات با پزشک یا اورژانس و بستری شدن در بیمارستان می‌شود، بلکه منجر به از دست دادن مدرسه، از دست دادن کار برای والدین، رویدادهای از دست رفته و فعالیت‌های از دست رفته نیز می‌شود.
خبر خوب این است که آسم قابل درمان است. اگر والدین، کودکان و پزشکان با هم کار کنند، کودک مبتلا به آسم می‌تواند زندگی سالم و طبیعی داشته باشد. در اینجا نکاتی وجود دارد که باید بدانید و انجام دهید.
علائم کودک خود را بشناسید
خس‌خس سینه قطعاً یکی از علائم آسم است، اما سرفه‌های مداوم خشک نیز می‌تواند یک عامل باشد (برای برخی از کودکان، این حالت بیشتر در شب اتفاق می‌افتد).
مراقب علائمی باشید که نشان می‌دهد کودک برای نفس کشیدن بیشتر تلاش می‌کند. یکی از علائم این است که پوست به سمت داخل، بالا یا زیر دنده‌ها کشیده می‌شود. مشکل در صحبت کردن در جملات طولانی نشانه دیگری از این موضوع است.
برخی از کودکان مبتلا به آسم، از ورزش اجتناب می‌کنند. اگر فرزند شما انتخاب می‌کند که کمتر فعال باشد، در مورد علت آن با او صحبت کنید.
محرک های کودک خود را بشناسید
محرک‌های مختلفی وجود دارد که آسم را تشدید می‌کنند، از جمله:
- عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی، مانند سرماخوردگی. کووید نیز در این دسته قرار می‌گیرد، به همین دلیل است که کودکان مبتلا به آسم باید در برابر کووید واکسینه شوند.
- آلرژی‌های بیرونی، مانند گرد و غبار یا گرده‌های گیاهان که اغلب در بهار و پاییز بدتر می‌شوند
- آلرژی‌های داخلی مانند گرد و غبار خانه یا قارچ‌ها و کپک‌ها
- شوره و پشم حیوانات خانگی
- ورزش: برخی از کودکان حتی با ورزش‌های خفیف نیز دست و پنجه نرم می‌کنند، در حالی که برخی دیگر با ورزش شدید یا زمانی مشکل دارند که محرک‌های دیگری نیز وجود داشته باشد (مانند سرماخوردگی یا آلرژی)
- تغییر آب و هوا، به ویژه در هوای سردتر: برخی از کودکان ممکن است با رفتن به اتاق سرد که دارای کولر گازی می‌باشد تحریک شوند.
- استرس: استرس به طرق مختلف بر بدن ما تأثیر می‌گذارد و در برخی افراد می‌تواند باعث تحریک آسم یا بدتر شدن آن شود.
داروهای کودک خود را بشناسید
انواع مختلفی از داروها برای درمان آسم استفاده می‌شود، از جمله:
- برونکودیلاتورها: به عنوان مثال می‌توان به آلبوترول، لوالبوترول، فورموترول یا ایپراتروپیوم اشاره کرد. این داروها که به عنوان “داروهای رهایی” شناخته می‌شوند، استنشاقی هستند و با باز کردن راه‌های هوایی عمل می‌کنند. آنها از طریق دستگاه‌های استنشاقی با دوز اندازه‌گیری شده یا دستگاه نبولایزر مصرف می‌شوند. آنها زمانی استفاده می‌شوند که فرد علائم آسم را تجربه می‌کند.
- استروئیدهای استنشاقی: این داروها با کاهش التهاب در ریه‌ها و کاهش احتمال واکنش ریه‌ها به محرک‌ها عمل می‌کنند. این‌ها “داروهای کنترل کننده” هستند که به طور مرتب برای جلوگیری از علائم تجویز می‌شوند.
- استنشاقی ترکیبی: این نوع داروها هم یک استروئید استنشاقی دارند و هم یک برونکودیلاتور طولانی اثر. این‌ها برای بیماران مبتلا به آسم شدید‌تر بسیار مفید هستند. گاهی اوقات از آنها درSMART (درمان نگهدارنده و تسکین دهنده) استفاده می‌شود که در آن از همان استنشاقی هم برای رهایی و هم برای کنترل استفاده می‌شود.
- استروئیدهای خوراکی یا تزریقی: از این داروها معمولاً زمانی استفاده می‌شود که فردی دچار حمله شدید آسم شده باشد، اما برخی از افراد برای جلوگیری از حملات باید آنها را به طور منظم مصرف کنند.
- داروهای ضد آلرژی: داروهایی مانند لوراتادین، ستیریزین یا مونته لوکاست می‌توانند در صورت وجود آلرژیک بسیار مفید باشند.
برخی از افراد مبتلا به آسم شدید به درمان‌های دیگری مانند آمپول‌های آلرژی برای آلرژی‌های شدید یا داروهایی مانند دوپیلوماب که در بدن برای رفع التهاب عمل می‌کنند، نیاز دارند که به ندرت پیش می‌آید.
از داروها به درستی استفاده کنید
گاهی اوقات داروها و رژیم‌های دارویی ممکن است گیج کننده باشند. به همین دلیل است که همه مبتلایان به آسم باید یک برنامه اقدام مکتوب برای آسم داشته باشند که دقیقاً چه کاری و چه زمانی باید انجام دهند.
اگر کودک شما از داروهای استنشاقی استفاده می‌کند، مطمئن شوید که آن را درست انجام می‌دهد! برای بیشتر دستگاه‌های استنشاقی، استفاده از اسپیسر اهمیت دارد. اسپیسر لوله‌ای است که به دستگاه متصل می‌شود و کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که دارو وارد ریه‌ها و نه فقط به دهان یا هوای اطراف می‌شود.
اگر در مورد هر چیزی که برای فرزندتان تجویز می‌شود سؤالی دارید، با پزشک متخصص خود تماس بگیرید.
به طور منظم با پزشک خود ملاقات کنید
اگر آسم کودک شما چیزی بیشتر از خیلی خفیف است (چند حمله خفیف در سال)، باید بیشتر از معاینه سالانه معاینه شود. بررسی‌های اضافی به شما این فرصت را می‌دهد که با پزشک خود در مورد اینکه بیماری چگونه جلو می‌رود صحبت کنید – و به پزشک فرصتی می‌دهد که برنامه فرزندتان را تغییر دهد تا بتواند سالم‌ترین و شادترین زندگی ممکن را داشته باشد.