به عنوان مثال پرسپولیس چیزی نزدیک به دو ماه است که برای جذب یک مهاجم برزیلی به اسم کاسیانو تقلا میکند؛ فورواردی که همینطوری هم آمار گلزنیاش چنگی به دل نمیزند، اما روند جذب او به دراز کشیده است. باشگاه پرسپولیس میگوید ورود برخی واسطهها به فرآیند جذب این بازیکن، کار را دشوارتر کرده است. در همین اثنا، یک شایعه جالب هم منتشر شد مبنی بر اینکه استاد در مذاکرات شرط کرده حتما باید منزلش در منطقه زعفرانیه تهران باشد. طبیعتا این دوست عزیز بچه کف تهران نیست و این شرط را همان واسطههای کذایی در دهانش گذاشتهاند. همینطوری پیش برود میترسیم او یارانه 400 هزار تومانی و کارت الکترونیک خرید نان هم از دولت بخواهد! مشخص نیست بازیکنی که در چهار سال گذشته جمعا 20 گل هم نزده، وقتی با این همه حاشیه به پرسپولیس میپیوندد، چه گلی میتواند به سر این تیم بزند؟ حقیقت آن است که فضای فوتبال ایران اصلا تمیز و سالم نیست و اتفاقاتی که در این عرصه در حال رخ دادن است، تناسبی با واقعیتهای فنی و اقتصادی موجود ندارد. راستی آخرین و مهمترین دستاوردهای باشگاهی فوتبال ما چه بوده که قرار باشد به خاطرش این همه هزینه کنیم و منت بعضی بازیکنان ناشناخته و ناموفق خارجی را بکشیم؟