بعد از نام‌نویسی مهدی تاج در انتخابات فدراسیون فوتبال، موج بزرگی از انتقادها علیه او شکل گرفت. بسیاری از اهالی فوتبال ایران به تندی بر مردی تاختند که آخرین اقدام مهمش در فدراسیون، عقد قرارداد با مارک ویلموتس و تحمیل یک هزینه هنگفت چند میلیون یورویی به فوتبال ایران بود. مناقشات ادامه دارد و در این بین برخی نمایندگان مجلس هم تهدید کرده‌اند که اجازه بازگشت تاج به فدراسیون را نمی‌دهند. بعد از آن بود که ملی‌پوشان یک استوری مشترک منتشر کردند و با نام بردن از دو نماینده مجلس، از آنها خواستند از مداخله در امور فوتبال بپرهیزند و روی معیشت مردم تمرکز کنند. البته که اصل حرف درست است و اصلا ما نمی‌دانیم که از نظر قانونی هم مجلس قدرت نظارت بر انتخابات فدراسیون را دارد یا نه. با این همه، رفتار مداخله‌گرایانه خود ملی‌پوشان هم در این زمینه زیر سوال است. این دوستان فوتبالیست هستند و فقط باید کارشان را انجام بدهند. چه قدرتی به آنها اجازه می‌دهد که در امور مختلف اظهارنظر کنند و موضع مثبت و منفی بگیرند؟
چنان که گفتیم پیش از این شاهد اظهارنظر صریح بازیکنان تیم ملی در مورد کادرفنی بودیم؛ آنچه به واقع در هیچ کجای جهان، حتی آماتورترین فوتبال‌ها هم رخ نمی‌دهد و قابل قبول نیست. مسائل دیگری همچون کیفیت اردو، لباس تیم ملی و پاداش‌ها هم که همیشه در تیررس نقد این جماعت بوده و حالا آنها برای تعیین تکلیف فدراسیون فوتبال پا پیش گذاشته‌اند. نقد و اظهارنظر در مورد اینکه شرایط فدراسیون فوتبال چیست و آیا گزینه اصلحی وجود دارد یا نه، اساسا در حوزه عمل کارشناسان و منتقدان است. بازیکن بدون در نظر گرفتن اینکه چه کسی مدیر و مربی است یا چه کسی بیاید و نیاید، باید کار حرفه‌ای خودش را انجام بدهد. آیا همین فوتبالیست‌های گرامی منتشرکننده بیانیه اخیر که برخی‌های‌شان هم در اروپا توپ می‌زنند، آنجا به خودشان اجازه می‌دهند مثلا در مورد انتخاب رئیس باشگاه یا چیزی شبیه این کوچک‌ترین موضعی بگیرند؟ و اما بخش بامزه‌تر داستان؛ ملی‌پوشان گرامی در حالی هنگام موعظه نمایندگان مجلس به درستی خواهان اداره غیرسیاسی فوتبال هستند که برخی از آنها، خودشان در گذشته بسیار نزدیک سابقه حضور در نهاد ریاست‌جمهوری و رایزنی در مورد مسائل مختلف را با رجال سیاسی داشته‌اند. اگر فوتبال غیرسیاسی خوب است، آن را از خودتان شروع کنید؛ ولو اگر پای حواله واردات خودروی خارجی در میان باشد!
