مرضیه برومند: دردهای زیادی داریم و با رفتن آقای تارخ درد دیگری به دردهایمان اضافه شد.
نیکی کریمی: این زمانه را باور نمی‌کنم. غمی تلخ در قلب و بغضی در گلویمان. شاید راحت شد! درود استاد.
فاطمه گودرزی: غریبانه رفتی دوست و همکار عزیز. تسلیت به خانواده محترم جناب امین تارخ و همه هنردوستان و دوستداران ایشان برای فوت نابهنگام همکار عزیز که باورش سخت است.
رضا کیانیان: دوست عزیزم، همکلاسی عزیزم، همکار عزیزم، برادر عزیزم، بازیگر عزیزم رفت. پر کشید و رفت. بدون خداحافظی رفت. یک روز ناگهان سکته کرد و چند روز بعد رفت که رفت که رفت. به همسرش، به پسرانش، به خانواده‌اش، از صمیم جان تسلیت می‌گویم...
پرویز پرستویی: یادش به‌خیر با هم در تئاتر «تنبورنواز» به کارگردانی هادی مرزبان و سریال تلویزیونی «آپارتمان» به کارگردانی آقای اصغر هاشمی همکاری داشتیم. روحش شاد و یاد و خاطره‌اش همیشه جاودان. تسلیت به خانواده محترمش.
پوران درخشنده: بسیار امیدوار بود و عاشقانه زندگی می‌کرد. امین تارخ در این سینما خیلی زحمت کشید. در انجمن‌های صنفی و خانه سینما فعالیت بسیار موثری داشت و تلاش کرد در آموزشگاه بازیگری، انسان‌هایی حرفه‌ای را به سینما معرفی کند. حیف که او را از دست دادیم. باورم نمی‌شود. امین تارخ خیلی جدی عاشق کارش بود و عاشق همکاران و دوستانش. هیچ‌وقت ندیدم از کسی بدی بگوید. انسان شریفی بود. متاسفم و به خانواده‌اش، فرزندانش و جامعه هنری تسلیت می‌گویم. همیشه قرار بود بعد از فیلم «پرنده کوچک خوشبختی» دوباره با هم کار کنیم. همین اواخر برای کار جدیدم با او صحبت کردم و قرار بود با هم جلسه حضوری بگذاریم اما این حادثه باعث شد این همکاری هم اتفاق نیفتد و من همچنان متاثر باشم که فرصت نشد دوباره با هم همکاری کنیم.
فریده سپاه‌منصور: من و امین تارخ هر دو در سریال «معصومیت از‌دست‌رفته» ایفای نقش کردیم. بازی رودررو با هم نداشتیم اما من ایشان را استاد می‌دانم. من اصلا با ایشان ارتباط نزدیک نداشتم ولی با توجه به شناختی که در چند برخورد از ایشان داشتم، دیدم مردی مهربان، دلسوز و دغدغه‌مند بودند، به دیگران فکر می‌کرد و دستش هم بسیار در کار خیر بود. این موارد را از روی تعارف و به دلیل فوت ایشان نمی‌گویم. این‌ها شناختی بود که در چندین برخورد از شخصیت ایشان به دست آوردم. خبر فوت ایشان را که خواندم، فکر کردم صحت ندارد، یعنی نمی‌خواستم باور کنم جامعه هنری ایران باز هم یکی از پیشکسوتان خود را از دست داده است. چیز مهمی که دوست دارم درباره آقای تارخ بگویم این است که وقتشان را صرف پرورش و تربیت بازیگران جوان کردند. جدا از هنر امین تارخ، ایشان معلم بودند و من به معلم‌ها احترام زیادی می‌گذارم. بسیاری از بازیگرهای درجه‌یک که حالا به جشنواره‌های جهانی هم می‌روند، توسط این معلم تعلیم دیده‌اند. ایشان بازیگران بزرگی را به جامعه هنری تحویل دادند و همین موضوع باعث می‌شود نامشان بیش از پیش در تاریخ سینمای ایران ماندگار شود. می‌توانم بگویم ایشان مرد بسیار بزرگی بود.
رسول صدرعاملی: امین تارخ خیلی حساس و زودرنج بود. او بعد از انقلاب اولین فیلم سینمایی‌اش را با نام «پاییزان» با من کار کرد. البته بعد از انقلاب سریال «سربداران» را هم بازی کرد. امین تارخ انسانی راستگو و بدون شیله پیله بود و اگر ناراحتی برایش پیش می‌آمد، نمی‌توانست آن را پنهان کند. امین تارخ صادق بود و تمام آنچه در دلش بود در صورتش هویدا بود و چیز پنهانی نداشت. یادمان نرود او اولین کسی بود که کلاس بازیگری را برای علاقه‌مندان به بازیگری به صورت حرفه‌ای راه‌اندازی کرد و مسوولیت‌پذیر بود. او وقت می‌گذاشت و تلاش می‌کرد تا آدم‌های با‌سواد را به سینمای ایران تحویل دهد. او مسوولانه در قبال تربیت بازیگران حرفه‌ای کار کرد، متاسفم که دیگر پیش ما نیست.
رضا بابک: من و امین تارخ هم‌دانشکده‌ای بودیم. البته ایشان از ما جوان‌تر بود و سال‌پایینی ما بود ولی از همان دوران با هم چند نمایش در خدمت دکتر محمد کوثر، استاد شناخته‌شده تئاتر، کار کردیم. متاسفم که بازیگری توانا را از دست دادیم که در کار بازی چیره‌دست بود و صدای زیبا و چهره دوست‌داشتنی‌اش حضورش را گرم‌تر هم کرده بود. زمانی که زنده‌یاد دکتر کوثر آموزش را در دانشکده هنرهای زیبا بر عهده گرفت و کارهایی متفاوت در زمینه تئاتر را آغاز کرد، با امین تارخ در دو نمایش «لورنزاچیو» و «هنری چهارم» که برای تلویزیون ضبط کردیم، در خدمت ایشان بودیم. امین تارخ بازیگر بسیار خوبی بود، خوش‌برخورد، باهوش و توانمند. او از آن بازیگرانی بود که صحنه را از آن خود می‌کنند و حضورش چه روی صحنه و چه مقابل دوربین، تماشایی بود. به همسر و فرزندان این هنرمند تسلیت می‌گویم و به مردم ایران درود می‌فرستم که این غم بزرگ را به همراه دیگر غم‌های بزرگی که به ما هجوم آورده، تحمل می‌کنند.
آتیلا پسیانی: امین نازنینم! رفیق روزگار دور من! باورم نمیشه لبخند زیبای تو سهم عکسی شد به یادگار و تمام... سفرت از این روزگار تلخ و تاریک و به سلامت برادر.
محمدرضا هدایتی: استاد تارخ عزیز، از شما بسیار آموختیم... بدرود بزرگمرد، بدرود...
بیژن امکانیان: تئاتر و سینمای ایران یک بازیگر خوب و توانمند را ناباورانه از دست داد. تسلیت می‌گویم به خانواده محترمش، همکاران و مردم هنردوست عزیز.
