کروم، یک عنصر کمیاب ضروری است که توسط برخی افراد به عنوان مکمل استفاده می شود. شاید مهمتر از همه، کروم ترکیبی را در بدن تشکیل می دهد که به نظر می رسد اثرات انسولین را افزایش می دهد و سطح گلوکز را کاهش می دهد. با این حال، خطراتی نیز داشت و استفاده از آن تا حدودی بحث برانگیز است.
چرا مردم کروم مصرف می کنند؟
برخی از مطالعات نشان داده اند که مکمل های کروم ممکن است برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 و مقاومت به انسولین (پیش دیابت) مفید باشد. شواهد خوبی وجود دارد مبنی بر اینکه کروم می تواند سطح گلوکز را کاهش داده و حساسیت به انسولین را بهبود بخشد، اگرچه همه مطالعات مزیتی از کروم را نشان نداده اند. ممکن است در صورتی که فردی دچار کمبود کروم باشد، کروم بهتر عمل می کند، که معمولاً تنها زمانی دیده می شود که فرد تغذیه کلی ضعیفی داشته باشد.
مطالعات دیگری نشان داده اند که کروم ممکن است به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) که با مقاومت به انسولین مرتبط است، کمک کند. مکملهای کروم همچنین برای تأثیراتشان بر کلسترول، خطر بیماری قلبی، اختلالات روانی، بیماری پارکینسون و سایر شرایط مورد مطالعه قرار گرفتهاند. با این حال، نتایج مطالعه متناقض یا نامشخص بوده است. برخی از افراد از مکمل های کروم برای عضله سازی یا کاهش وزن استفاده می کنند. برخی از مطالعات کروم این فواید را نشان داده اند، اما برخی دیگر نشانه ای از فواید این ماده بر عضله سازی یا کاهش وزن نشان نداده اند.
چه مقدار کروم باید مصرف کنید؟
کارشناسان نمی دانند مردم به چه مقدار کروم نیاز دارند. بنابراین هیچ مقدار مجاز غذایی (RDA) برای کروم وجود ندارد. در عوض، کارشناسان حداقل مقدار کرومی را که مردم باید دریافت کنند، ارائه کرده اند:
دریافت کافی (AI) کروم
زنان 19 تا 50 ساله |
25 میکروگرم در روز |
زنان 51 ساله و بالاتر |
20 میکروگرم در روز |
مردان 19 تا 50 ساله |
35 میکروگرم در روز |
مردان 51 ساله و بالاتر |
30 میکروگرم در روز |
بسیاری از مردم بیشتر از این مقدار کروم دریافت می کنند. با این حال، هیچ کس دقیقا نمی داند که تا چقدر مصرف این ماده ایمن شناخته می شود. برخی از محققان پیشنهاد می کنند که 1000 میکروگرم در روز باید حد بالایی در نظر گرفته شود. دوزهای بیش از حد کروم ممکن است در واقع حساسیت به انسولین را بدتر کند. دوزهای مورد استفاده در مطالعات بالینی متفاوت است. به عنوان مثال، برای دیابت، افراد 200-1000 میکروگرم در روز مصرف می کنند که دو تا سه بار در روز تقسیم می شود.
آیا می توان کروم را به طور طبیعی از غذاها دریافت کرد؟
اکثر مردم به اندازه کافی کروم را از رژیم غذایی خود دریافت می کنند. غذاهایی که منابع خوب کروم هستند عبارتند از:
سبزیجاتی مانند بروکلی، سیب زمینی و لوبیا سبز
محصولات سبوس دار
گوشت گاو و مرغ
میوه ها، از جمله سیب و موز؛ آب انگور و آب پرتغال
شیر و لبنیات
سیر
خطرات مصرف کروم چیست؟
اثرات جانبی: کروم به نظر عوارض جانبی کمی دارد. گزارشهایی مبنی بر اینکه کروم باعث ضربان قلب نامنظم، اختلالات خواب، سردرد، تغییرات خلقی و واکنشهای آلرژیک میشود، گزارش شده است. کروم ممکن است خطر آسیب کلیه یا کبد را افزایش دهد. اگر بیماری کلیوی یا کبدی دارید، کروم را بدون مشورت با پزشک خود مصرف نکنید.
تداخلات دارویی: از آنجایی که کروم ممکن است بر سطح قند خون تأثیر بگذارد، بسیار مهم است که افرادی که داروهای دیابت مانند انسولین مصرف می کنند، فقط تحت نظر پزشک از کروم استفاده کنند. کروم همچنین ممکن است با داروهایی مانند آنتی اسیدها، داروهای رفلاکس اسید، کورتیکواستروئیدها، مسدودکنندههای بتا، انسولین، داروهای تیروئید و مسکنهای NSAID تداخل داشته باشد. این تداخلات ممکن است باعث جذب ضعیف کروم یا تقویت اثر داروی دیگر شود.
خطرات: زنان باردار و شیرده نباید از مکمل های کروم استفاده کنند. برای کودکان نیز حتما باید با پزشک کودک مشورت کنید. برخی از کارشناسان توصیه می کنند که هیچ کس نباید بیش از 200 میکروگرم در روز بدون توصیه پزشکی مصرف کند. مؤسسه پزشکی سطح بالای مصرف قابل تحمل (UL) را تعیین نکرده است زیرا عوارض جانبی جدی کمی با مصرف بالای کروم مشاهده شده است.
مکمل کروم
مکمل کروم به صورت قرص و کپسول و به نام ها و فرمولهای مختلف زیر موجود است.
chromium chloride
chromium nicotinate
chromium picolinate
تداخلات
اگرچه کروم باعث کاهش قند خون می شود اما افرادی که از داروهای دیابت استفاده می کنند باید با توجه به تجویز پزشک از این مکمل استفاده نمایند. کروم ممکن است با داروهای دیگری مثل آنتی اسیدها، داروهای واکنش اسید، کورتیکواستروئیدها، بلوک کننده های بتا و مسکن های ضد التهابی غیر استروئیدی مثل ایبوبروفن و آسپرین تداخل داشته باشد. این تداخل باعث جذب ضعیف کروم و یا افزایش تاثیر سایر داروها شود.