«من کاکا سیاه تو نیستم» I Am Not Your Negro: هیچ‌چیز تغییر نمی‌کند تا زمانی که با آن مواجه نشویم

«من کاکا سیاه تو نیستم» I Am Not Your Negro فیلمی مستند به کارگردانی رائول پک Raoul Peck ساخته سال 2016 آمریکا است. این فیلم بر اساس نسخه خطی ناتمام کتاب “این خانه را به یاد داشته باشید “ Remember This House جیمز بالدوین James Baldwinساخته‌شده است. راوی این فیلم مستند ساموئل ال. جکسون Samuel L. Jackson است. فیلم «من کاکا سیاه تو نیستم» برای بهترین فیلم مستند بلند در هشتاد و نهمین دوره  آکادمی اوارد Academy Awards نامزد دریافت جایزه اسکار بود.
جیمز آرتور بالدوین James Arthur Baldwin (تولد دوم اوت 1924 _ وفات یکم دسامبر 1987) رمان‌نویس، مقاله‌نویس و نمایشنامه‌نویس آمریکایی، یکی از مهم‌ترین صداها در مستند کردن جنبش حقوق مدنی برای سیاه‌پوستان و همجنسگرایان بود. او به همچنین یکی از باهوش‌ترین نویسندگان نسل خود با زیباترین نثر در آن دوره بود.
در سال 1979 جیمز بالدوین در نامه‌ای به مدیر برنامه ادبی خود، پروژه بعدی خود “این خانه را به یاد داشته باشید “ را توصیف می‌کند. این کتاب قرار بود حکایتی انقلابی و شخصی از زندگی و ترور سه تن از دوستان نزدیک او؛ مِدگار اِوِرز Medgar Evers، مالکوم ایکس Malcolm X و مارتین لوترکینگ جونیور Martin Luther King, Jr باشد. در زمان مرگ بالدوین در سال 1987 او فقط 30 صفحه کامل دست‌نوشته از این کتاب را به‌جا گذاشت.

کارگردان رائول پِک کتابی که جیمز بالدوین هرگز به پایان نرساند را با استفاده از کلمات اورجینال نویسنده به تصویر می‌کشد؛ یک روایت رادیکال در مورد نژاد در آمریکا. رائول پِک کلام بالدوین را با صدای ساموئل ال جکسون زندگی می‌بخشد و با استفاده از قطعات آرشیویِ آگهی‌ها، مصاحبه‌ها، فیلم‌های خبری، کلیپ‌ها و عکس‌های مربوط به تظاهرات سیاه‌پوستان به تصویر درمی‌آورد.

مقدار زیادی از متریال استفاده‌شده در متن فیلم از نامه‌ها و یادداشت‌های نوشته‌شده در اواسط دهه 1970 می‌آید؛ زمانی که بالدوین تا حدودی با بی‌میلی به طرح‌ریزی کتابی پرداخت که هرگز تمام نشد؛ دربار ه زندگی و مرگ مِدگار اِوِرز (1925_1963 فعال حقوق بشر از می سی سی پی که بر روی تبعیض نژادی در دانشگاه و حقوق اجتماعی و حق رأی برای سیاه‌پوستان کار می‌کرد. او توسط یک نژادپرست سفیدپوست از فرقه کوکلوس‌کلان Ku Klux Klan در سن 40 سالگی ترور شد)، مالکوم ایکس (1925_1965 فعال سیاه‌پوست و مسلمان حقوق انسانی و مدافع حقوق آفریقایی آمریکایی‌ها. نام اصلی وی مالکوم لیتل است. بعد از پیوستن به گروه امةالاسلام، نام مالکوم ایکس را برگزید. در 21 فوریه 1965 هنگامی‌که او دریکی از سالن‌های اجتماعات منهتن نیویورک سخنرانی می‌کرد سه مرد مسلح، او را از فاصلهٔ کم هدف 15 گلوله قراردادند و مالکوم 39 ساله بلافاصله کشته شد.) و مارتین لوترکینگ جونیور (1929_ 1968 رهبر جنبش حقوق مدنی آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار بود. مارتین لوترکینگ در سال 1963 به‌عنوان مرد سال از سوی مجله تایم برگزیده شد و در سال 1964 به‌عنوان جوان‌ترین فرد جایزه صلح نوبل را دریافت کرد. اوج فعالیت‌های مبارزاتی مارتین لوترکینگ در دههٔ 1960 و برای تصویب قانون حقوق مدنی بود. او در سال 1963 در گردهمایی بزرگ طرفداران تساوی حقوق سیاهان که در برابر بنای یادبود آبراهام لینکلن در واشینگتن دی‌سی برگزار شد، معروف‌ترین سخنرانی خود را بنام «رؤیایی دارم» انجام داد که از مهم‌ترین سخنرانی‌ها در تاریخ آمریکا به شمار می‌آید. مارتین لوترکینگ در 4 آوریل 1968 در شهر ممفیس ایالت تنسی توس جیمز ارل ری در سن 39 سالگی ترور شد). تأملاتی درباره آن مردان و میراثشان (که بالدوین همه آنها را به‌خوبی می‌شناخت) آمیخته با بخش‌های از دیگر کتاب‌ها و مقالاتش به‌خصوص “The Devil Finds Work ” نوشته بالدوین در 1976 در مورد نژاد، هالیوود و اسطوره‌ی بی‌گناهی سفیدان و دیگر نوشته‌های منتشرشده و منتشر نشده‌اش (بعضی از آنها قدرتمندترین و نافذترین نوشته‌ها درباره موضوع هویت‌ آمریکایی است).رائول پِک فیلم‌ساز 63 ساله (مستند و داستانی) کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، فعال حقوق بشر، روزنامه‌نگار و تهیه‌کننده اهل هائیتی است. او در هشتاد و نهمین دوره جوایز اسکار برای ساخت فیلم مستند «من کاکا سیاه تو نیستم» نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم مستند شد. پِک به همچنین برندهٔ جوایزی همچون دیدبان حقوق بشر شده است.

“در پایان «من کاکا سیاه تو نیستم» کلمات بالدوین از عصر خودد فراتر می‌رود و بی‌زمان می‌شود؛ هم‌زمان به‌عنوان تقدیری از بقای فرهنگی است و در عین حال هشداری است برای اینکه نبرد برای بقا به این زودی متوقف نمی‌شود. او می‌گوید این‌طور نیست که هر چیزی که با آن مواجه شویم قابل تغییر دادن باشد … اما هیچ‌چیز تغییر نمی‌کند تا زمانی که با آن مواجه نشویم “.

ساموئل لیروی (اِل) جکسون Samuel Leroy Jackson که در این فیلم نقش راوی را دارد، بازیگر و تهیه‌کننده آمریکایی و نامزد جایزه‌های اسکار، گلدن گلوب و بفتا است. جکسون در اوایل دهه نود میلادی و با ارائه عملکرد فوق‌العاده‌ای که از خود به نمایش گذاشت تبدیل به یک ستاره تمام‌عیار هالیوود گشت و از آن زمان در بسیاری از فیلم‌هایی که فروش بالائی داشتند حضورداشته است. او تاکنون در بیش از 120 فیلم بازی کرده است که از مهم‌ترین‌های آن می‌توان به «رفقای خوب» Goodfellas 1990، «داستان‌های عامه‌پسند» Pulp Fiction 1994، «زمانی برای کشتن» A Time to Kill 1996، «جکی بروان» Jackie Brown 1997، «شفت» Shaft 2000، «جنگ ستارگان 1، 2، 3 و 4»Star Wars، «حرام‌زاده‌های لعنتی» Inglourious Basterds 2009، سریِ «انتقام جویان» Avengers، «هشت نفرت‌انگیز» 2015 The Hateful Eight و «خانه دوشیزه پرگرین برای بچه‌های عجیب» Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children 2016 اشاره کرد.
«من کاکا سیاه تو نیستم» تحسین همه‌جانبه و نظر مثبت تمام منتقدین را به خود جلب کرده. در سایت “روتن تومِیتو “ Rotten Tomatoes رتبه 99 از صد را بر اساس 134 ری‌ویو و امتیاز میانگین 8٫9 از ده را به دست آورده است. در بخش دیدگاه منتقد سایت آمده:

” من کاکا سیاه تو نیستم تصویر کلیِ سوزاننده‌ای از مشاهدات مهم جیمز بالدوین در رابطه با روابط میان نژادی آمریکا ارائه می‌دهد و یادآوری می‌کند که هنوز تا چه حد راه در پیش داریم “

در سایت “متاکریتیک “ Metacritic فیلم امتیاز 96 از صد را بر اساس 34 نقد (بدون هیچ نقد منفی یا حتی متوسطی) دریافت کرده است.
اریک کون Eric Kohn منتقد مجله “ایندی وایر “ indiewire به فیلم رتبه “A+ “ را داده اظهار می‌دارد: “در پایان «من کاکا سیاه تو نیستم» کلمات بالدوین از عصر خود فراتر می‌رود و بی‌زمان می‌شود؛ هم‌زمان به‌عنوان تقدیری از بقای فرهنگی است و در عین حال هشداری است برای اینکه نبرد برای بقا به این زودی متوقف نمی‌شود. او می‌گوید این‌طور نیست که هر چیزی که با آن مواجه شویم قابل تغییر دادن باشد … اما هیچ‌چیز تغییر نمی‌کند تا زمانی که با آن مواجه نشویم “.