به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری میزان، الکسی فینینکو استاد دپارتمان امنیت بین‌المللی بخش سیاست خارجی دانشگاه دولتی «لومونسف» روسیه گفت: با عضویت کامل «دهلی نو» و «اسلام آباد» در سازمان همکاری‌های شانگهای باید با احتیاط برخورد کند.
وی افزود: آمریکایی‌ها در سال‌های 2000 میلادی به طور آشکار در مورد ضرورت استفاده از هند علیه چین از طریق موقعیت هسته‌ای دهلی‌نو صحبت می‌کردند.
این کارشناس روس ادامه داد: سپس این سخنان به ایده ایجاد بلوک «افغانستان-پاکستان-هند» میراث امپراتوری بریتانیا، به عنوان یک وزنه تعادل در برابر سازمان همکاری شانگهای تبدیل شد.
فینینکو گفت: تأثیر منفی تضادهای موجود میان هند و پاکستان بر سازمان همکاری شانگهای بعد از عضویت کامل این 2 کشور در این سازمان خطرناک است.
وی افزود: از این پس تنش‌ها میان هند و پاکستان و هر گونه مشکلی در «کشمیر» ضربه‌ای به سازمان همکاری شانگهای خواهد بود.
استاد دانشگاه لومونسف روسیه تصریح کرد: این موضوع باعث ایجاد سر و صداهایی از آن طرف اقیانوس در مورد شکست و فروپاشی کامل این سازمان می‌شود.
این کارشناس روس ادامه داد: عدم حل و فصل مشکلات مرزی میان هند و چین یکی دیگر از مسائل مشکل‌زا است که مرز «تبت» مسائل مربوط به «نپال» و «بوتان» از آن جمله می‌باشد.
وی با بیان اینکه میان چین و بوتان تضادهای مرزی وجود دارد، گفت: میان هند و بوتان توافقنامه دفاعی وجود دارد.
این کارشناس روس در بخش دیگری از سخنان خود گفت: اینکه نشست «یک کمربند – یک جاده» در ماه می سال جاری در «پکن» به موفقیت خاصی دست پیدا نکرد، یک مشکل اقتصادی می‌باشد.
وی با بیان اینکه اتحادیه اروپا به عنوان مصرف کننده نهایی طرح یک کمربند یک جاده از امضا اسناد و حتی حضور در این نشست امتناع کرده، افزود: اگر مصرف کننده نهایی این پروژه مخالف آن است پس این پروژه به کدام سمت گسترش می‌یابد؟
فینینکو ادامه داد: هند که کوتاه‌ترین راه چین به اروپا از طریق دریا است نشست پکن را نادیده گرفت.
وی گفت: علاوه بر این آمریکایی‌ها ابزارهای بسیار خوبی برای جلوگیری از توسعه بزرگراه‌ها در مسیر جنوب را دارند که به «خط دیورند» میان افغانستان و پاکستان معروف است.
این کارشناس روس تصریح کرد: زمانی که پاکستان عضو کامل سازمان همکاری‌های شانگهای شود مسئولیت تمام این مشکلات بر دوش این سازمان گذاشته خواهد شد.
فینینکو افزود: اگر افغانستان عضو شانگهای نباشد اما پاکستان باشد در این صورت ما باید از «اسلام آباد» در چارچوب خط دیورند حمایت کنیم.
وی ادامه داد: بنابراین برای جاده ابریشم تنها یک راه باقی می‌ماند که از طریق قزاقستان به سمت روسیه حرکت کند.
فینینکو تصریح کرد: این راه حل بر نوسازی راه آهن «ترانس سیبری» و ساخت شاخه‌های اضافی در این خط راه آهن از طریق قزاقستان به «اورنبورگ» یا «ولگوگراد» دلالت دارد.
استاد دانشگاه لومونسف روسیه گفت: این در حالی است که آمریکایی‌ها می‌توانند از این موضوع استفاده و برای تجزیه آسیای مرکزی تلاش کنند.
/
