کاظم اولیایی در گفت‌وگو با ایسنا درباره اشکال مدیریتی باشگاه استقلال و محرومیت این تیم از نقل و انتقالات به دلیل سوءمدیریت اظهار کرد: در این که شرایط پیش آمده نامطلوب و آزاردهنده است و هواداران بابت آن در رنج و عذابند شکی نیست اما باید عمیق‌تر به مساله نگاه کنیم. ما در ایران هنور تعریف درستی از باشگاه حرفه‌ای و طرح جامع باشگاه‌داری نداریم. در نتیجه این مشکلاتی که پیش می‌آید اولین آن نیست و آخرینش هم نخواهد بود.
او ادامه داد: برخی از مشکلات کاملا محسوسند مانند اتفاقی که زمان مدیریت نجف‌نژاد رخ داد و تیم از رفتن به رقابت‌های آسیایی محروم شد یا این بار که تیم به بازیکنان جدید پول داده ولی محروم شده است. علت این اتفاق‌ها این است که باشگاه، انسجام و ساختار منظم ندارد. برخی مدیران فکر می‌کنند که کارمند دولت هستند و باید صبح سر کار بیایند و عصر بروند و فقط آن چه روی کاغذ به عنوان شرح کاری برای‌شان در نظر گرفته شده انجام دهند. آقایان تناسبی با باشگاه ندارند و باشگاه هم ساختار درستی ندارد. البته آنها دلسوز باشگاه هستند؛ دلسوزی لازم است اما کافی نیست.
اولیایی در ادامه گفت: باید در چارچوب طرح جامع باشگاه‌داری، تعریف درستی از باشگاه ارائه شود. وزارت ورزش و جوانان باید این طرح را داشته باشد، باشگاه‌ها هم باید برای خود اساس‌نامه و ساختار مدون داشته باشند. اکنون همه باشگاه‌های ایران قابل ارزش‌یابی نیستند و هر یک طبق سلیقه خاصی درست شده‌اند. ساختار کنونی باشگاه استقلال جواب نداده است و علاقه مندان با تیم دلخور و عصبانی هستند.
او افزود: باید شرایط فنی تیم را با دید مثبت ببینیم. در تیم جوانگرایی شده و امید داریم که فصل بعد، این جوان‌ها با هماهنگی بیشتری به میدان بیایند و فعلا وضعیت این فصل را تحمل می‌کنیم اما در مسابقات برون‌مرزی که استقلال قرار است به عنوان نماینده ایران حضور بیابد، به تجربه بازیکنانی مثل آندو نیاز داشتیم که از پیش باخته نباشیم و کادر فنی تیم هم این مساله را درک کرده بود.
مدیرعامل پیشین استقلال در ادامه گفت: در ماجرای محرومیت باشگاه از نقل و انتقالات، قصور صورت گرفته است. تعداد پرسنل ستادی باشگاه، از مدیرعامل گرفته تا هیات مدیره، معاون‌ها، مشاوران، دفتردار و ... بیشتر از اعضای تیم است حال آنکه ما در ایران تیم‌داری می‌کنیم نه باشگاه‌داری. وقتی این تعداد افراد از یک مورد ساده پاسخ دادن به یک نامه غافل‌اند پس ببینید در بقیه کارها چطور عمل می‌کنند.
او اما معتقد است که "تغییر در مدیریت باشگاه کمکی به حالش نمی کند." اولیایی گفت: اگر از این حرف‌ها نتیجه بگیریم که با رفتن آدم‌ها و آمدن دیگران شرایط تیم مطلوب می‌شود، من می‌گویم که نمی‌شود. آنهایی که اکنون در باشگاه هستند، مناسب نیستند اما انتخاب آدم‌های مناسب هم اکنون مقدور نیست چون باشگاه ساختار درست ندارد و در صورت آمدن آدم‌های مناسب، موفقیت‌ها مقطعی خواهد بود.
در ادامه اولیایی به سایر باشگاه‌ها اشاره کرد و گفت: اکنون شرایط پرسپولیس خیلی خوب است و به این تیم تبریک می‌گویم. این اتفاق به دلیل هماهنگی بالای مدیرعامل با هیات مدیره است و این که این افراد تجربه دارند اما این وضعیت نمی‌تواند بلندمدت باشد و دوام ندارد. هماهنگی و درایت برای اداره باشگاه لازم است اما کافی نیست. باشگاه‌های ایرانی خلاف جهت توسعه فوتبال حرکت می‌کنند.
او افزود: فیفا راهکارهای توسعه فوتبال را ترسیم کرده است. باشگاه‌ها باید خصوصی باشند، فیرپلی مالی داشته باشند، خرج خود را از درآمدهای خود تامین کنند و ... . در داخل کشور هم مجلس شورای اسلامی تصویب کرده که دولت نباید به فوتبال حرفه‌ای پول بدهد اما دو باشگاه بزرگ ایران توسط وزارت ورزش مدیریت می‌شوند. این چه جور ساختاری است که می‌گوییم حق نداری پول بدهی اما باید باشگاه‌ها را اداره کنی در حالی که اداره باشگاه به اعتبار نیاز دارد.
اولیایی ادامه داد: ما عضو فیفا هستیم و حق عضویت پرداخت می‌کنیم. قوانین داخلی کشور هم تاکید می‌کند که اگر یک سازمان عضو یک نهاد بین المللی باشد باید ضوابط آن نهاد را بپذیرد. وقتی تیم‌های ما به مسابقات بین‌المللی می‌روند برای‌شان سندسازی می‌کنیم و می‌گوییم که قوانین فیفا را اجرا می‌کنند و حرفه‌ای هستند اما عواقب این مساله چه خواهد بود؟ وقتی نام فوتبال ما حرفه‌ای شد قرار بود قدم به قدم امکانات حرفه‌ای را وارد کنیم اما این کار را نکردیم و حالا فوتبالمان را از آماتور هم بدتر اداره می‌کنیم. وضعیت همه باشگاه‌های ایران همین طور است. شرایط فوتبال باشگاهی ما فاجعه‌آمیز است.
او در پایان گفت: حالا که در گرداب افتاده‌ایم بگذاریم از آن درست بیرون بیاییم. زیرساخت‌ها را درست کنیم و باشگاه‌های حرفه‌ای داشته باشیم. مرگ یک بار، شیون هم یک بار! آیا می‌خواهیم حرفه‌ای باشیم؟ پس باید ضوابط بین‌المللی را اجرا کنیم.
