عصر ایران ؛ نهال موسوی - در 10 روز گذشته 2 قسمت از مصاحبه عادل فردوسی پور با علیرضا جهانبخش از سایت فوتبال 360 منتشر شد و همچنان ثابت کرد که عادل تا چه اندازه در زمینه کاری خود متبحر و کار بلد است، بدون اغراق یکی از جذابترین و بهترین مصاحبههای فوتبالی چند سال اخیر بود.
از زمانی که فردوسی پور دیگر برنامه 90 را ندارد (20 اسفند 1397) تا به امروز زمان زیادی سپری شده است ولی واقعا هیچ برنامه و هیچ برنامه ساز و مجری نتوانست جای او را پر کند یا به حداقل استانداردهای او هم نزدیک شود.
با دیدن مصاحبه با علیرضا جهانبخش اولین نکتهای که به چشم میآید اشراف و تسلط عادل بر تمام مباحثی است که دارد حرف میزند، بی جهت نیست که هم خود و هم اطرافیانش همیشه گفتهاند او نه تنها عاشق فوتبال است بلکه در این ورزش ذوب شده است.
چند نکته قابل تامل دیگر در این مصاحبه به چشم آمد، صریح بودن و بدون تعارف مطرح کردن مسائل از طرف فردوسی پور بسیار پسندیده بود از همان ابتدای شروع که اشاره کرد در این هفت ماه همه ناراحت بودیم و زیاد جایی برای پخش مصاحبه فوتبالی نبود، که در واقع حرف دل بسیاری از مخاطبین هم هست و این همدلی با مخاطب است که وجه تمایز فردوسی پور با دیگران شده است. او اشاره کرد: «آنچه بر ما در این چند ماه گذشت بسیار دردناک بود و از حافظه جمعی ما پاک نخواهد شد».
مروری بر تمام اتفاقات فوتبالی چند ماه گذشته و در خلال آن اشاراتی به مسائل اجتماعی و همچنین حس و حال مردم و جامعه هم نسبت به تیم ملی و هم جام جهانی قطر کار سادهای نبود اما اگر برنامه را دیده باشید متوجه خواهید شد چه قشنگ و استادانه این مهم را به سرانجام میرساند.
پرسش اول او از جهانبخش اصلا ربطی به فوتبال نداشت پرسید سال 1401 بر تو چه گذشت؟ که جوابهای جهانبخش هم جالب توجه است.
نوع مصاحبه و طرح پرسش درباره مسائل بسیار جنجالی و پر حاشیهای مانند اتفاقات جام جهانی قطر هم جالب توجه بود در واقع به نوعی گلایهای که در دل مردم نسبت به تیم ملی در مدت این چند ماه وجود داشت را به بهترین شکل ممکن با کاپیتان در میان گذاشت و جهانبخش هم نایید کرد که این دوره یک بخش ناخوشایندی از زندگی فوتبالی اوست، حتی اشاره به نقطه سیاه کرد.
یک اتفاق دیگر این است فارغ از جواب مصاحبه شونده او به عنوان یک فعال رسانه پرسشهایی که باید میکرد را پرسید و حداقل وظیفه خود را به انجام رساند، کما اینکه این سوالات در ذهن بسیاری از مردم هم تا به امروز وجود داشته و دارد.
مصاحبه روند دراماتیکی دارد ابتدا آرام و با فضا سازی نسبت به پیرامون فوتبال و جامعه شروع میشود و هر چه جلوتر می رود نقطه عطفهای مهم و چالشی را به بحث میکشد که باعث میشود جهانبخش هم گرم شده و صریح درباره مسائل حرف بزند، اصطلاحا او را هم سر ذوق آورده تا هر آنچه در دل دارد را بگوید.
در میان تمام این مسائل فلاش بکهای (ارجاعات) جذاب و با مزه هم دارد مانند ان موضوع انگلیسی حرف زدن خانم هوادار ایرانی در قطر که به خانم بیکاز معروف شد.
در هر اثر نمایشی همواره 2 رکن اساسی محنوا و فرم باعث میشود که معیار قابل توجهی برای سنجیدن آن برنامه یا اثر نمایشی باشد اما انچه که فراتر از این 2 ستون اصلی مخاطب را در لذت دیدن از آن اثر غرق میکند، حس است. مصاحبه عادل حس دارد، جان دارد یا اصطلاحا زنده است، یک عمل از سر تکلیف و یا برای به رخ کشیدن و خودنمایی نیست، از صمیم قلب حرف میزند و طبیعتا بر دل هم مینشیند.
وفتی چنین پارامترهایی در کنار اشراف و شناخت از رشته مورد نظر، حساسیت و نکته سنجی نسب به مسائل و ... جمع میشود آن اتفاق اصلی رخ میدهد که منحصر بفرد و اورژینال است، از سطح کار و استاندارد دیگری برخوردار میشود و نشان میدهد که چرا او پیرو و پیشگام است و دیگران فقط ادای او را در میآورند.
از همان برنامه نود هم همین طور بود، عادل اصل است و دیگران کپی از او، همواره کپی کردند و میکنند.
شاید برخی بگویند شما طرفدار عادل هستید و مدام از او تعریف میکنید، واقعیت این است که ما طرفدار کیفیت برتر هستیم و خود شما قضاوت کنید در این 5 سال کدام برنامه بوده یا دیدهاید که یک سوم استاندارد و کیفیت برنامههای فردوسی پور را داشته باشد. هم در پوشش فوتبال لیگ برتر و هم در جام جهانی و ...
کیفیت برتر به استودیو بزرگ یا دیوارهای نمایشگر 10 متر در 20 متر، کت و شلوار و مدل مو نیست، این ها را با پول بیشتر میتوان بزرگتر و بهترش را خرید اما اصل قضیه به خلاقیت، سواد، دانش و تفکر برمیگردد که با هیچ پولی خریدنی نیست.
فکر کنید اتفاقات مهمی که در این 4 سال برای فوتبال ایران افتاده و اگر عادل در تلویزیون بود و آنتن زنده داشت.
عادل فردوسی پور هرچند همواره با حملههایی از اطراف مواجه شده است، مانند همین اخیرا که حمید رسایی گفته بود «مجری بازجو و آزارگر ورزشی هستی»! ولی عادل با ساخت هر برنامه همچنان به ما و مخاطبانش یادآوری میکند که او عادل فردوسی پور است. کسی که در عوض کردن ادبیات و نگاه به فوتبال در این سرزمین نقشی مهمی داشته و دارد.
و در نهایت بله، با افتخار من طرفدار عادل هستم.