کمبود تعامل والدین و کودک، آستانه کم درد، یا پرخاشگری والدین می توانند دلایلی برای عادت کندن مو باشند. عادتی که تبدیل به بیماری‌ای به اسم تریکوتیلومانیا می‌شود.
به گزارش تاشش، اختلال تریکوتیلومانیا نسبتا شایع است اما اطلاعات کمی درباره آن وجود دارد. این شرایط اغلب با اختلال وسواس اجباری (OCD) اشتباه گرفته شده و به درستی درمان نمی‌شود.
مشاهده این شرایط برای والدین می‌تواند دشوار باشد، اما بار دیگر باید تلاش کنید تا توجه کودک را به سمت دیگری منحرف کنید. یا اگر کودک شما به اندازه ای بزرگ شده است که می‌توانید با وی صحبت کنید، این کار را درباره توقف کشیدن و کندن مو انجام دهید. از اعتراض و ایراد گرفتن پرهیز کنید زیرا می تواند هم به شما و هم به کودک استرس بیشتری وارد کند.
اگر متوجه شده‌اید زمانی که از کودک می‌خواهید تا کشیدن و کندن موی خود را متوقف کند، بیشتر این کار را انجام می‌دهد، شاید بهتر باشد آن را نادیده بگیرید. این کار می‌تواند دشوار باشد اما خونسردی خود را حفظ کنید. در این مورد، احتمالا آنها چنین کاری را برای این که اعصاب شما را بر هم بریزند، انجام می‌دهند و کم‌توجهی شما می تواند به توقف آن منجر شود.
اگر نگران ابتلای کودک خود به تریکوتیلومانیا هستید، بهتر است با یک متخصص مشورت کنید.
درمان تریکوتیلومانیا
پزشکان تلاش می کنند تا این اختلال را در وهله نخست با رفتاردرمانی‌شناختی درمان کنند. این نوع درمان به کودک کمک می‌کند از آنچه انجام می‌دهد، آگاه شود.
هدف رفتار درمانی شناختی این است که کودک فرا بگیرد چگونه احساسات و محرک‌های کشیدن مو را تشخیص دهد. با توجه به سن، این می‌تواند شامل موارد مختلفی از پوشیدن دستبند تا حمل چیزی به عنوان یک یادآور شود.
مرحله دوم درمان زمانی آغاز می‌شود که کودک مشکل را درک می‌کند. این شامل درمان معکوس می‌شود.
در این مرحله، پزشک ممکن است استفاده از بانداژها روی انگشتان کودک برای دشوار شدن کشیدن مو را توصیه کند. پیشنهاد دیگر بستن مو در عقب سر به شکل مدل دم اسبی یا پوشاندن آن با کلاه است.
به طور کلی، برای کودکان بزرگ‌تر که دوست دارند با موی خود بازی کنند، پزشک دادن چیزی با بافت مشابه به دست وی برای بازی کردن را توصیه می‌کند. به عنوان مثال، این می‌تواند شامل یک روکش بافت‌دار مداد، پر یا روبان باشد.
