اگر پسوریازیس دارید، از قبل میدانید که این تنها یک بیماری پوستی نیست. به غیر از تأثیراتی که پسوریازیس میتواند بر روی بدن شما داشته باشد، میتواند به احساسات و روانشناختی شما آسیب برساند. در واقع، فرآیندهای مشابهی در بدن شما که باعث ایجاد پلاکها میشوند، میتوانند سطوح مواد شیمیایی مغزی که بر روی خلق و خوی شما تأثیر میگذارند، تغییر کنند.
اگر در خود روز به روز احساس افت انرژی دارید، با پزشک خود صحبت کنید. راههایی برای درمان هم افسردگی و هم پسوریازیس وجود دارد که میتواند به بهبود پوست شما و افزایش خلق و خویتان کمک کند.
پسوریازیس (به فرانسوی: psoriasis)، صدفک یا داءالصدف بیماری پوستی مزمن خودایمنی است. این بیماری هنگامی رخ میدهد که دستگاه ایمنی بدن سیگنالهای اشتباهی میفرستد. این سیگنالها باعث افزایش سرعت چرخهٔ رشد سلولهای پوست میشود؛ یعنی افزایش بیش از حد سلولهای پوستی از میزان ریختن آنها. پسوریازیس واگیردار نیست.
پسوریازیس و افسردگی
افراد مبتلا به پسوریازیس دو برابر احتمال دچار افسردگی هستند نسبت به کسانی که این بیماری را ندارند. حتی اگر علائم پسوریازیس شما خفیف باشند، خطر دچاری به افسردگی هنوز هم بیشتر است. در یک مطالعه، تقریباً 20% از افراد مبتلا به پسوریازیس نوعی افسردگی داشتند.
زمانی که افسردگی دارید، ممکن است شما را از پیروی از طرح درمانی خود باز دارد. این ممکن است هم پسوریازیس شما و هم افسردگیتان را بدتر کند.
چندین دلیل برای ارتباط بین پسوریازیس و افسردگی وجود دارد:
علائم پسوریازیس میتواند برای دیگران قابل مشاهده باشد. پلکهای قرمز و پوستهدار را ممکن است سخت باشد پنهان کرد، به ویژه در تابستان.
افراد اطراف شما ممکن است به شما به طرز متفاوتی رفتار کنند. بخاطر عدم درک افراد از پسوریازیس، برخی از افراد ممکن است فکر کنند که این بیماری واگیر است. نظرسنجیها نشان میدهند که 1 از 5 نفر مبتلا به پسوریازیس به دلیل بیماری خود، تجربه رد شدن و احساس ناراحتی در برخی اوقات را داشتهاند.
پسوریازیس ناخوشایند است. پلکهای پسوریازیس خارش دارند، سوزش دارند، ترک میخورند و خونریزی میکنند. تا 42% از افراد مبتلا به پسوریازیس همچنین دردناک و آزاردهنده بودن مفاصل تورمی پسوریاتیک دارند. زندگی با این علائم ناراحت کننده میتواند شما را به افسردگی تمایل دهد.
پسوریازیس بر روی مواد شیمیایی مغزی شما تأثیر میگذارد. با پسوریازیس، سلولهای ایمنی شما موادی به نام سایتوکاین رها میکنند. این مواد باعث رشد نامنظم سلولهای پوستی میشوند و پلاکهای پوستی ایجاد میکنند. آنها همچنین سطوح مواد شیمیایی در مغز شما که بر روی خلق و خویتان تأثیر میگذارند، تغییر میدهند. یک سایتوکاین به نام TNF-آلفا ممکن است سبب تأثیر بر مواد شیمیایی مغزی مانند سروتونین شود، به نحوی که منجر به افسردگی شود.
نشانههای افسردگی
یکبار در گذر زمان احساس افسردگی کردن به معنای داشتن افسردگی نیست. اما ممکن است دچار افسردگی باشید اگر:
– احساس بیامیدی، بیارزشی، خلوت، خشم یا عصبانیت دارید
– بیش از حد به خواب رفته یا مشکل در خواب دارید
– علاقهای به فعالیتهایی که قبلاً دوست داشتید از دست دادهاید، از جمله جنسیت، ورزش و سرگرمیها
– سر در نمیآورید یا از همیشه بیشتر گرسنه هستید
– انرژی ندارید
– نمیتوانید تمرکز کنید یا به توجه پرداخته
– مشکل در رفتن به کار یا مدرسه دارید
– اگر به فکر مرگ یا خودکشی بودهاید، بلافاصله کمک پزشکی بگیرید.