پیامبر اکرم سخاوتمندترین مردم، و شجاعترین آنها، و راستگوترین آنها، و وفادارترین انسان نسبت به وعده، و نرم ترین (انسان) از نظر خوی و کریمترین مردم در برخورد و معاشرت بود.
خداوند حکیم، پیامبران را به عنوان الگو و اسوه مبعوث نمود تا انسان های خواهان رشد معنوی و تکامل انسانی با آنان، راه سعادت را طی نمایند. برترین این پیامبران حضرت محمّد بن عبد الله صلی الله علیه وآله، به عنوان خاتم و اشرف پیامبران الهی می باشد که خداوند متعال، او را به عنوان اسوه و الگو برای همه ی بشر تا روز قیامت قرار داده است.
خاندان پاک
پیامبران از پاک ترین خاندان ها در عالم پدید آمدند، امام علی علیه السلام، درباره دودمان پاک نبی گرامی اسلام، بیاناتی دارد: «خداوند نطفه پاک پیامبران را در بهترین جایگاه به ودیعت نهاد و در بهترین مکانها آنها را مستقر ساخت، صلب کریم پدران آنان را به رَحِم پاک مادران منتقل نمود...
پیامبر رحمت طبیبی است که خود به سراغ بیماران جسمی و روحی میرود. علی(علیه السلام) در این باره می فرماید: «پیامبر طبیبی است که برای درمان بیماران سیار است (و خود نزد بیماران می رود)»
محمدصلی الله علیه و آله، را از بهترین اصلها و مکانها که با ارزش ترین روییدنیها از آن به دست می آید استخراج کرد و نهال وجود او را در اصیل ترین و عزیزترین سرزمینها غرس کرد و شاخه های هستی او را از همان درختی که پیامبران را از آن آفرید به وجود آورد. از همان شجره ای که امینان درگاه خود را از آن برگزید. فرزندانش بهترین فرزندان اند و خاندانش بهترین خاندان و دودمانش بهترین دودمان اند».
اخلاق عظیم
قرآن کریم از میان تمام اوصاف آن حضرت، وی را به اخلاق نیکویش تحسین می کند آنجا که می فرماید: «وَ اِنّک لَعَلی خَلقٍ عَظیم (سوره قلم، آیه 4)؛و یقیناً تو دارای اخلاق عظیم و برجسته ای هستی».
مهربانترین مردم
امام علی علیه السلام درباره نرمخویی و مهربانی آن حضرت او چنین می گوید: «(پیامبر اکرم) سخاوتمندترین مردم، و شجاعترین آنها، و راستگوترین آنها، و وفادارترین انسان نسبت به وعده، و نرمترین (انسان) از نظر خوی و کریمترین مردم در برخورد و معاشرت بود، و هر کس در ابتدا او را می دید از او دوری می کرد (ولی) هر کس با او همراه می شد و او را می شناخت(به او علاقمند می شد) و سخت به او محبّت می ورزید، بگونه ای که مثل او قبل از آن و بعد از آن ندیده بود.» علی علیه السلام در نهج البلاغه فرمود: «اخلاقش از همه پاکان پاک تر و باران کرمش از هر چیزی بادوام تر بود.»
خیرخواه ترین مردم
امّاامام علی علیه السلام درباره دلسوزی و خیرخواهی آن حضرت دارد اشاره می کند: «محمد(صلی اللّه علیه و آله و سلّم) بار سنگین رسالت را بر دوش کشید، و به فرمانت قیام کرد، و به سرعت در راه خشنودی تو گام برداشت، حتی یک قدم بر عقب برنگشت و اراده او سست نشد، و در پذیرش و گرفتن وحی نیرومند بود، حافظ و نگهبان عهد و پیمان تو بود و در اجرای فرمانت تلاش کرد تا آنجا که نور حق را آشکار و راه را برای جاهلان روشن ساخت، و دل هایی که در فتنه و گناه فرو رفته بودند هدایت شدند پرچم های حق را بر افراشت و احکام نورانی را بر پا کرد.»
طبیبی به دنبال بیمار
پیامبر رحمت طبیبی است که خود به سراغ بیماران جسمی و روحی میرود. حضرت علی(علیه السلام) در این باره می فرماید: «پیامبر طبیبی است که برای درمان بیماران سیار است (و خود نزد بیماران می رود)، مرهم های شفابخش او آماده
«محمدصلی الله علیه و آله، را از بهترین اصلها و مکانها که با ارزش ترین روییدنیها از آن به دست می آید استخراج کرد و نهال وجود او را در اصیل ترین و عزیزترین سرزمینها غرس کرد»
و ابزار داغ کردن زخم ها را گداخته برای شفای قلب های کور و گوش های ناشنوا و زبان های لال آماده، و با داروی خود در پی یافتن بیماران فراموش و سرگردان است.»
سپر بلای مسلمانان
حضرت علی(علیه السلام) درباره حضور عملی پیامبر اکرم در تمام صحنه ها، می فرماید: «همیشه این گونه بود وقتی (که تنور جنگ داغ می شد) و سختی شدّت می گرفت، و دو گروه (مسلمان و کافر) مقابل هم قرار می گرفتند( ما به حضرت پناه می بردیم) و او را سپر بلای خویش قرار می دادیم(چرا که) از او نزدیکتر به دشمن کسی نبود (و او در خط مقدم قرار داشت)».
ختم کلام
خاتَم؛ یعنی مُهر، که در پایان نوشته ها قرار می گیرد، انبیا، کتاب حق و کلام حقّند. خدای سبحان با فرستادن آنها برای جوامع بشری پیام می فرستد. پس از پایان گفتار و کلماتش، سلسله نبوّتشان را با فرستادن پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ختم، و صحیفه رسالت آنان را با وجود مبارک خاتم المرسلین مُهر کرده است. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «خدای متعال، پیامبران مرسل خویش را بر فرشتگان مقرّبش برتری داد و مرا بر تمامی پیامبران و مرسلان...»
منابع:
- نهج البلاغه، خطبه 94 خطبه 95 ، خطبه 72، خطبه 108، خطبه 106، خطبه 105.
- تفسیر صافی، ملاّ محسن فیض کاشانی، ج 3، ص 198.
- تفسیر موضوعی قرآن کریم، عبدالله جوادی آملی، ج 8، ص 23.
- حدیقة الحقیقه، سنایی غزنوی، باب سوم
فرآوری: حامد رفیعی
