به قلم : گوهر یسنا انزانی ؛ روانشناس
تحریریه زندگی آنلاین : نباید به نوجوان برچسب منفی زد، گاهی والدین و یا اعضای خانواده خواسته و ناخواسته به هنگام صحبت با نوجوان از عبارتی نظیر «برو بابا تو که همیشه خجالتی هستی»، «تو که همیشه اینطوری رفتار می‌کنی»، «تو که کلا کم رو هستی» و... استفاده می‌کنند و این در حالی است که امکان دارد این برچسب‌های منفی تا آخر عمر بر روی فرزند باقی بماند.
آثار مخرب برچسب زدن به نوجوانان
والدین باید به جای بیان عباراتی نظیر اینکه «برو بابا تو که همیشه خجالتی هستی»، «تو که همیشه اینطوری رفتار می‌کنی»، «تو که کلا کم رو هستی» و... احساسات نوجوان را درک کنند و بدانند که مثلا احساس کم رویی و یا خجالتی بودن مربوط به بحبوحه دوران نوجوانی و تا حدی طبیعی است.والدین باید اعتماد به نفس نوجوان را با تاکید بر ویژگی‌های مثبت او افزایش دهند و به نوجوان کمک کنند تا بر روی توانمندی‌های خود کار کند، نه اینکه با بیان کاستی‌ها اعتماد به نفس نوجوان را تخریب کنند.
بعضا نوجوانان به علت درگیری با مساله هویت‌یابی در این دوران دوست دارند اغلب اوقات را به تنهایی سپری کنند و این باعث می‌شود والدین به اشتباه تصور کنند فرزند آنها بیش از حد کم رو یا خجالتی است، والدین باید به نوجوان اجازه دهند تا درباره احساسات خود درباره حضور در جمع‌ها و در بین اقوام اعم از خاله، دایی، عمو و عمه و... صحبت کند. از سوی دیگر ذکر این نکته نیز مهم است که والدین باید کمتر نوجوان را در جمع‌هایی قرار دهند که تمایلی به حضور در آنها ندارد چراکه اصرار برای این کار ممکن است منجر به آسیب به نوجوان شود.
بیشتربخوانید:
فضای امن درون منزل برای نوجوان
نوجوانی محدوده سنی سختی است که نا آگاهی والدین نسبت به این دوره می‌توانند آسیب زیادی را به نوجوان بزنند و با توجه به اهمیت فضای امن درون منزل برای نوجوان، نوجوانان در این دوره نیازمند داشتن یک فضای امن درون خانه هستند. برای ایجاد این فضای امن درون خانه نیز نیاز به عشق ورزیدن والدین به یکدیگر و به نوجوان داریم تا نوجوان هویت درست خود را پیدا کند. گاهی علت مسائلی نظیر کم رو بودن یا خجالتی بودن نوجوان به هویت یابی باز می‌گردد.کشف استعدادهای نوجوان و قرار دادن او در مسیر درست نیز می‌تواند به هویت یابی درست نوجوان کمک کند.
بیشتربخوانید:
احساسات نوجوانان را درک کنیم
والدین باید خودشان از نوجوان بخواهند تا درباره احساس خود با پدر و مادر صحبت کند، ما باید شنونده فعال باشیم. گوش ندهیم که به نوجوان پاسخ دهیم بلکه گوش دهیم تا نوجوان و احساسات او را درک کنیم. باید با نوجوان همدلی کرد نه اینکه او را بازخواست کرد. والدین باید از به کار بردن عباراتی نظیر اینکه «چرا این کار را کردی؟»، «چرا اینطوری رفتار می‌کنی؟» و... پرهیز کنند و از بازخواست، تنبیه و یا برچسب زدن به نوجوان بپرهیزند. والدین آگاهی که خود مهارت‌های زندگی اعم از کنترل خشم، مدیریت استرس، حل مساله و کنترل ترس را بلدند، بهتر می‌توانند با نوجوان ارتباط بگیرند.
بیشتربخوانید:
