عکسها نشان میداد که سرباز پایش را روی گردن آن زن میگذارد، بنابراین عبدالله درخواست کرد یک کپی از این ویدئو و عکسهای آن ذخیره شود. عبدالله پس از صرف ناهار ناراحت بود و بوش پیشنهاد کرد که در اتاق نشیمن بنشینند و در مورد مسائل مشترک صحبت کنند. شاهزاده عبدالله سخنان خود را با صحبت در مورد کلیپی که با جزئیات تماشا کرده بود، آغاز کرد. بوش تعجب خود را ابراز و موضوع را تقبیح کرد و به شاهزاده عبدالله گفت که این کلیپ را تماشا نکرده است. عبدالله فورا از بندر بن سلطان رئیس سابق استخبارات عربستان یک کپی از فیلم و عکسهایی که زشتکاری اسرائیلیها را نشان میداد، از جمله تصاویر اعضای بدن کودکان و افراد مسن را خواستار شد. بوش آنها را دید و سپس گفت که عجیب است. شاهزاده عبدالله احساساتی شد و به بوش گفت: حقوق بشر و انسانیت کجاست؟ و جهان اسلام یا حتی کل جهان این بیعدالتی و ذلت را چطور میپذیرند؟
عبدالله فورا خواست تا ماشینها را برای حرکت آماده کنند، بنابراین بوش از او خواست که بماند، اما او نپذیرفت و بوش از احساسات پادشاه نسبت به زن فلسطینی شگفتزده شد. کالین پاول، وزیر خارجه وقت آمریکا در آن زمان حضور داشت و به عبدالله گفت: این اشتباه من است، سفارت آمریکا در ریاض من را از این صحنه مطلع کرده و ما در حال تهیه گزارشی هستیم تا به اطلاع رئیسجمهور برسانیم. اما چون رئیسجمهور در مزرعه بود، گفتیم بعدا موضوع را به او خواهیم گفت. عبدالله پاسخ داد: آیا به ما دروغ میگویید یا واقعا این اتفاق افتاده است؟ پاول گفت: «من جرات ندارم به شما دروغ بگویم.» پس از آن، عبدالله رو به شاهزاده بندر کرد و گفت: به رئیسجمهور بوش بگو که من آنچه را که در درونم هست بروز دادم و مجبورم با او خداحافظی کنم و به استقبال بوش پدر بروم. سپس بوش با او خداحافظی کرد و به او گفت: قول میدهم شخصا رسیدگی کنم و نتیجه را به بندر اطلاع خواهم داد تا به اطلاع شما برساند.