به گزارش ایسنا، تیم‌های ایرانی هر سال سعی می‌کنند تا از میانبر قهرمانی در جام حذفی به لیگ قهرمانان آسیا برسند و برای رسیدن به این هدف حتی ممکن است رقابت‌های لیگ را هم فدای جام حذفی کنند. نفت تهران فصل گذشته از این میانبر استفاده کرد و توانست قهرمان جام حذفی فوتبال شود. بدین ترتیب نفت به همراه پرسپولیس، دو تیم ایرانی هستند که بدون شرکت در مرحله پلی آف، به طور مستقیم به دور گروهی لیگ قهرمانان آسیا رسیده‌اند.
اما به نظر می‌رسد سقف آرزوی نفتی‌ها همین بوده و برای آماده‌سازی تیمی در حد نام ایران برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا هیچ اقدامی نکرده‌اند. در حالی‌که همه تیم‌های لیگ برتری در بدترین حالت، حداقل تکلیف سرمربی خودشان را روشن کرده‌اند، مسئولان نفت هنوز سرمربی جدید تیم‌شان را انتخاب نکرده‌اند. تنها نام چند فرد مطرح فوتبالی مانند علی کریمی، افشین پیروانی، حمید استیلی، عبدالله ویسی و... در رسانه‌ها منتشر شد ولی در نهایت هیچ کدام از این افراد یا هنوز با این تیم به توافق نرسیده‌اند یا سرمربی تیم دیگری شده‌اند. این فقط وضعیت نیمکت مربی‌گری این تیم است.
در داخل زمین هم، بازیکنان نفت با دیدن وضعیت بلاتکلیف باشگاه یکی پس از دیگری با دلایل مختلف از این تیم جدا می‌شوند. مسئولان باشگاه هم تاکنون فقط با بیان اینکه رفتن این بازیکنان غیرقانونی بوده، سعی در عادی نشان دادن اوضاع دارند. نفتی‌ها همچنین اعلام کرده‌اند که تا مشخص نشدن وضعیت نیمکت تیم‌شان اقدام به جذب بازیکن نمی‌کنند. این اظهار نظر یعنی این که باشگاه نفت، زمان طلایی فصل نقل و انتقالات را از دست داده است.
با این فرمانی که مسوولان نفت پیش می‌روند، احتمالا تا برای انتخاب سرمربی به اتفاق نظر برسند و سرمربی جدید را انتخاب کنند، نه تنها شاکله اصلی تیم‌شان را از دست داده‌اند بلکه بازار نقل و انتقالات هم خالی از بازیکن شده و تنها بازیکنانی که به هر دلیلی نتوانسته‌اند تیم جدیدشان را انتخاب کنند، باقی مانده‌اند.
اوضاع در داخل باشگاه هم بهتر از این نیست و مالکان جدید که از سال گذشته روی کار آمده‌اند، هنوز درگیر انتقال کامل باشگاه توسط وزارت نفت هستند. نکته جالب درباره وزارت نفت این است که آن‌ها دو سال پیش اعلام کردند که تمایلی برای تیم داری ندارند اما امسال باشگاه پارس جنوبی جم را در لیگ برتر دارند و برای این تیم خرج می‌کنند. شاید اگر مقامات وزارت نفت این طور باشگاه قدیمی نفت تهران را رها نمی‌کردند و مانند تیم شش ساله پارس جنوبی از این تیم حمایت می‌کردند، اکنون شرایط باشگاه نفت این‌گونه نبود و آن‌ها حداقل تیمی آبرومند برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا و لیگ هفدهم آماده می‌کردند.
اگر تمام این مطالب را کنار هم بگذاریم و به این نکته توجه کنیم که نفت تهران حدود یک ماه دیگر باید در سوپر جام فوتبال ایران برابر پرسپولیس قرار بگیرد و یک هفته بعدش هم در لیگ برتر حاضر شود، وضعیت نابسامان این تیم را بهتر درک می‌کنیم. حضور نفت تهران به عنوان نماینده فوتبال ایران در لیگ قهرمانان آسیا هم که جای خود دارد و از حالا می‌شود تصور کرد که چه سرنوشتی انتظار این تیم را در آسیا می‌کشد.
حالا که کار از کار گذشته، باید دید آیا مالک باشگاه نفت تهران، می‌تواند تیم را از این شرایط بلاتکلیفی درآورد یا این که آن‌ها یک فصل پس از قهرمانی در جام حذفی، سرنوشت تاریکی را پیش رو خواهند داشت؟
