به گزارش خبرنگار مهر، محسن کیایی در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر با سه فیلم حضور دارد؛ در دو فیلم در نقش مکمل حضور دارد و در یک فیلم نقش اصلی را ایفا می‌کند. دو فیلم او در بخش مسابقه حضور دارند و با کارگردان هایی چون همایون اسعدیان، محسن قرائی مقدم و مهدی جعفری همکاری داشته است.
او درباره حضورش در فیلم های «یک روز بخصوص»، «سعد معبر» و «ایستگاه اتمسفر» و قابلیت نقش هایش در این فیلم‌ها برای دیده شدن بازی‌اش به خبرنگار مهر گفت: من تمام تلاش خود را کردم که این نقش ها دیده شوند و به قابل باورترین شکل ممکن این کاراکترها را بازی کردم. البته من امسال درگیر نوشتن متن یک سریال بودم و نتوانستم روی بازی تمرکز کنم و به خاطر دوستی با این سه کارگردان بازی در نقش های کوچکی را پذیرفتم. البته در یکی از کارها نقش اصلی را بازی می کنم اما در دو فیلم دیگر نقش کوچکی دارم.
کیایی ادامه داد: به هر حال قابل باور بازی کردن برای من مهمترین فاکتور است و حال باید دید چه اتفاقی رخ می دهد.
بازیگر «بارکد» در پاسخ به اینکه همواره در بازی او رگه هایی از طنز وجود دارد و آیا در این سه فیلم هم به همین گونه است، بیان کرد: نه اصلا اینگونه نیست و نقش ها کاملا متفاوت است. مثلا در «ایستگاه اتمسفر» کاملا یک شخصیت تلخ را بازی می کنم. شاید در بعضی دیالوگ ها یک رگه هایی از طنز دیده شود اما اینطور نیست که بشود گفت شخصیت ها شیرین یا طناز هستند.
او درباره ایفای نقش با پارتنرهایی که با آنها در یک فیلم حضور دارد و معمولا رفت و آمد خوبی در بازی ها رخ می دهد نیز گفت: من اعتقادم به این است که بازیگر کناری من اگر خوب بازی کند من هم می توانم خوب بازی کنم برای همین همیشه کمک می کنم تا بازیگر مقابلم فضای خوبی برای بازی داشته باشد. از همان روز اول سعی می کنم با پارتنرم دوست شوم و چون آدم راحتی هستم خیلی زود با آدم‌ها ارتباط برقرار می کنم مگر اینکه واقعا هیچ جور نشود با آن فرد ارتباط برقرار کرد.
کیایی درباره اینکه کلیت سه فیلمی را که در آنها بازی کرده است چطور می بیند نیز بیان کرد: همایون اسعدیان که کارگردان شناخته شده و بزرگی است در نتیجه تکلیف کیفیت «یک روز بخصوص» روشن است. محسن قرایی دومین فیلمش را ساخته و سعی کرده «سد معبر» را به خوبی بسازد و عوامل خوبی هم دور هم جمع کرده است. فیلم «ایستگاه اتمسفر» هم اولین فیلم مهدی جعفری است و امیدوارم فیلم خوبی از منظر مخاطب شده باشد.
