به قلم : رامین مدرسی ؛ متخصص پوست، مو و زیبایی
تحریریه زندگی آنلاین : خال، رایج ترین ضایعات پوستی است که از سلول های ملانوسیت و به دلیل تجمع رنگدانه تشکیل شده است. خالها معمولاً به رنگ های قهوه ای روشن، قهوه ای تیره یا سیاه دیده می شوند و اغلب بی خطر هستند. بیشتر خالها بدون ضرر بوده و وجود آنها نگران‌کننده نیست؛ اما اگر وجود آنها آزار دهنده است یا اگر در هنگام ساییده شدن خالها به لباس، پوست شما دچار تحریک و سوزش می‌شود می‌توانید آنها را بردارید.
فرایند برداشت خال با هر روشی باید به گونهای انجام شود که تمام خال تخلیه شده و سلول آن به طور کامل از بین رود؛ زیرا تنها در این صورت میتوان از عدم برگشت خال اطمینان حاصل کرد. به طور کلی میتوان این طور بیان کرد که ماندگاری نتیجه برداشت خال در وهلهی اول به تخصص و تجربهی پزشک و روش درمان او و سپس به مراقبت‌های پس از این عمل بستگی دارد.
بیشتربخوانید:
علل ایجاد خال
ملانین رنگدانه طبیعی است که باعث رنگدار شدن پوست، مو و عنبیه‌های چشم می‌شود. این رنگدانه های در سلول‌هایی به نام ملانوسیت تولید می‌شوند که در دو لایه رویی پوست قرار دارند. زمانی که ملانوسیت ها به طور یکنواخت توزیع نمی‌شوند و گروهی رشد می‌کنند، خالها ایجاد می‌شوند. خالها ممکن است در هر قسمتی از بدن ایجاد شوند و غالباً در قسمت‌هایی ایجاد می‌شوند که بیشتر در معرض نور خورشید قرار دارند. خالها در 30 سال اول عمر فرد ایجاد می‌شوند و البته ممکن است پس از آن نیز به وجود آیند. خالها به خصوص خالهای دیسپلاستیک ممکن است ارثی باشند.
انواع خال
خال ها ممکن است در سنین مختلف و به دلایل متفاوتی به وجود بیایند و رشد کنند. همین امر باعث شده است تا دسته بندی های خاصی برای انواع خال در نظر گرفته شود.
خال های اکتسابی
این نوع از خال ها ممکن است به دلیل تماس مستقیم با نور آفتاب، حاملگی، بلوغ و … به وجود بیایند. خالهای اکتسابی بعد از 30 سالگی معمولاً نمود کمتری دارند و به وجود نمی آیند؛ اما در دوران نوجوانی پوست هر فرد مستعد برای تشکیل انواع خال های اکتسابی می باشد.
بیشتربخوانید:
خال های مادرزادی
در گذشته وجود خال های مشترک بین افرادی که نسبت فامیلی با هم داشتند را نوعی نشانه برای تشخیص این نسبت می‌دانستند؛ اما تحقیقات پزشکی هنوز نتوانسته است دلیل ثابت و خاصی برای بروز این خال ها پیدا کند. فقط مشخص شده است که این خال ها ممکن است از بدو تولد همراه با نوزاد باشند و یا اینکه در دو سال اول روی بدن تشکیل شوند.
مراقبت‌های بعد از برداشت خال
بهتر است به مدت دو هفته از قرارگیر در معرض نور مستقیم خورشید خودداری کنید و از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
بعد از برداشت خال، داروهای تجویزی پزشک را به موقع استفاده کنید.
بهتر است حدود دو هفته از لوازم آرایشی استفاده نکنید تا پوست ترمیم شود
انواع روش برداشت خال
سوزاندن خال
از روشهای قدیمی سوزاندن آن به وسیله ایجاد گرما از طریق جریان برق است. این روش فرو رفتگی و چال در محل برداشت خال ایجاد میکند. اغلب از این روش برای برداشتن خالهای ریز و سطحی استفاده میشد.
سرما درمانی
برای برداشت برخی از خالها میتوان از دستگاه کرایو استفاده کرد و آن را منجمد نمود. در این روش که به کرایوتراپی معروف است از بیحسی موضعی استفاده می‌شود. پزشک پس از جدا کردن خال توسط یک چاقوی جراحی مایع درون دستگاه که سرمای شدیدی دارد را روی ضایعهی پوستی اسپری میکند که با کاهش درجه حرارت بافت ضایعه، باعث مرگ سلولی آن و در نتیحه از بین رفتن ضایعه میگردد.
بیشتربخوانید:
لیزر
برداشتن خال با لیزر روشی آسان‌تر است که کوچکترین جای زخمی را نیز باقی نمی‌گذارد. ابتدا ناحیه مورد نظر به صورت موضعی بیحس می‌شود، سپس رنگدانه موجود در خال گوشتی با لیزر بریده می‌شود که در مرحله بعد طی فرایندهای التیام‌بخشی طبیعی خود بدن محو می‌شود. روی خال پوسته می‌بندد که در نهایت می‌افتد. برداشتن خال صورت با لیزر معمولاً ایمن است و احتمال باقی ماندن جای زخم بسیار پایین، حدود یک درصد است.
جراحی برداشت خال
از جراحی اغلب برای برداشت خال های مادر زادی استفاده می‌شود. این روش که پرکاربردترین روش است خود به سه روش مجزا تقسیم می‌شود:
خارج سازی کامل تراشه
در این روش پزشک پس از بحسی موضعی به کمک چاقوی جراحی سطح خال را با سطح پوست یکی میکند.
بیوپسی پانچ
این روش به کمک یک دستگاه مخصوص انجام می‌شود که پس از برداشت خال، قطعه مکعبی شکلی از پوست پانچ می‌شود. بیوپسی پانچ برای به از بین رفتن خالهای کوچک و سطحی کمک میکند.
جراحی برشی
همراه با برش، خال را کاملاً برش داده و زخم را بخیه میزنند. این روش برای هر نوع خالی قابل انجام نیست و تشخیص انجام آن بر عهدهی پزشک است.
بیشتر بخوانید:
