خواص فوق‌العاده میوه‌های فصل سرد/ این میوه‌ها نمی‌گذارند آنفولانزا بگیرید

انار، ازگیل، به و خرمالو را فقط در این فصل می‌توانید پیدا کنید؛ میوه‌هایی که فقط مخصوص پاییز و زمستان هستند، مخصوص روز‌های سرد و برفی و شب‌های بلند زمستانی که در خانه و دور هم با خوردن این میوه‌ها کلی خوش می‌گذرد.

به گزارش همشهری آنلاین، اما تا به حال می‌دانستید این میوه‌های خوش‌رنگ و قیافه چه خواص فوق‌العاده‌ای هم دارند؟ خب حالا و بعد از خواندن این مطلب متوجه می‌شوید.

به

به ویتامین A، B، آهک و تانن دارد، به همین دلیل برای مبتلایان به بیماری سل غذای مطلوبی است.

این میوه دارای قند و پپتین است.

به، به کاهش خطرات بیماری‌های قلبی، به خاطر دارا بودن ویتامین ث کمک می‌کند.

این میوه به دلیل داشتن آنتی‌اکسیدان خاصیت ضد سرطانی هم دارد.

به پایین آوردن کلسترول خون کمک می‌کند.

به دلیل داشتن پتاسیم به پایین آوردن فشار خون کمک می‌کند.

این میوه برای کاهش وزن، به دلیل دارا بودن مقدار زیادی فیبر مفید است.

به چربی ندارد و این مهم‌ترین ویژگی برای کسانی است که دوست ندارند چربی بخورند.

خرمالو

خرمالو سرشار از ویتامین A است. چنانچه این ویتامین به مقدار کافی به بدن نرسد، نه‌تن‌ها قدرت بینایی را کم می‌کند، بلکه باعث شکننده شدن پوست، ناخن و مو‌ها می‌شود. همچنین در میزان هوش و سلامت بدن نیز اختلال ایجاد می‌شود.

خرمالو سرشار از بتاکاروتن است و مقدار قابل توجهی ویتامین‌های B 1، B 2، B 3 و C دارد. در این میوه خوش‌رنگ و خوش‌طعم مواد معدنی ضروری برای بدن مانند گوگرد، فسفر، منیزیم و پتاسیم هم هست.

کلسیم موجود در خرمالو در رشد کودکان و حفظ انرژی برای بزرگسالان موثر است.

آهنی که در خرمالو وجود دارد عنصر اصلی خون‌سازی است. این میوه در افراد مبتلا به نقرس و بیماری‌های کبدی و کلیوی بسیار موثر است.

مواد قندی خرمالو شامل لوولز و گلوکز است و با آن که مقدار آن 20 درصد است، برای مبتلایان به بیماری قند، زیان بخش نیست.

خرمالو حاوی مقدار زیادی پکتین است. پکتین یکی از انواع فیبر‌های محلول در آب است که باعث کاهش چربی‌های خون می‌شود.

اسید‌های موجود در خرمالو عبارتند از: اسید مالیک، اسید سیتریک و اسید تارتاریک. سلولز موجود در خرمالو به طور نسبی کم است و از این نظر هضم آن آسان‌تر می‌باشد.

انار

این میوه غنی از ویتامین‌های C، B 2 و B 1 و موادمعدنی‌ای مانند سدیم، فسفر، آهن، منیزیم و پتاسیم و ترکیبات قندی ساکاروز، گلوکز، فروکتوز و همچنین اسید‌های مالیک و سیتریک است.

مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می‌دهند که مصرف میوه‌ها و سبزی‌هایی که حاوی ترکیبات پلی‌فنولیک هستند، به میزان قابل توجهی از میزان مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی و عروقی، سکته‌های مغزی و سرطان‌های مختلف می‌کاهند. این مواد از طریق تخریب رادیکال‌های آزاد حاصل از متابولیسم ترکیبات مواد مغذی در بدن تاثیرات ویژه خود را برجای می‌گذارد.

مطالعات فراوانی در زمینه تاثیرات بالقوه آنتی‌اکسیدان‌های فنولیک در مجامع علمی مختلف انجام شده است که نتایج حاصله حاکی از مزایای فراوان میوه‌هایی که رنگ قرمز دارند هستند. انار در این میان به دلیل دارا بودن درصد بالایی از این ترکیبات بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.

خاصیت آنتی‌اکسیدانی انار و همچنین خواص ضدتوموری پوست آن از جمله فواید این میوه به‌شمار می‌رود که توجه محققان در سراسر دنیا را به خود جلب کرده‌است. ظرفیت آنتی‌اکسیدانی این میوه بیشتر به دلیل وجود تانن‌های قابل هیدرولیز شدن مانند پانی کالاجین در ترکیب آن است.

این ماده که خاصیت آنتی‌اکسیدانی بالایی دارد، بیشتر در پوست و قسمت‌های سفید داخل آن یافت می‌شود. تحقیقات نشان داده، آب انار از افزایش آنزیم‌هایی که سبب ابتلا به التهاب مفاصل و از بین رفتن غضروف‌ها می‌شوند، جلوگیری می‌کند. انار دارای ماده ضدالتهاب انترلوکین B 1 است که این ماده در تحلیل رفتن غضروف‌ها در اشخاص مبتلا به درد‌های مفصلی نقش مهمی دارد.

خوردن دانه‌های انار به مراتب بهتر از نوشیدن آب اناراست. انار میوه‌ای است که به آن خون‌ساز می‌گویند، به همین علت بهترین موقع برای مصرف آن صبح و قبل از صبحانه است.

ازگیل

ازگیل سرشار از ویتامین‌های «B» و «C»، قند، تانن و سلولز و اسید سیتریک است. ویتامین «B» ازگیل، اعصاب را تقویت می‌کند و از نظر تغذیه اهمیت دارد. ازگیل به دلیل داشتن ویتامین C برای کم‌خونی ناشی از فقر آهن مفید است، زیرا این ویتامین جذب آهن را افزایش می‌دهد.

این میوه دارای مقدار زیادی هیدرات کربن است که مولد انرژی است.

ازگیل به دلیل داشتن تانن، بهترین دارو برای درمان عفونت‌های روده بزرگ است. خوردن ازگیل خام و خصوصاً نارس آن که تانن بیشتری دارد در معالجه خونریزی‌های داخلی مانند بواسیر، خونریزی رحمی و ... اثر شفابخش دارد.

ازگیل دارای اسید مالیک، اسید سیتریک و اسید تارتاریک است.

مدر، اشتهاآور، آرام‌بخش، قلیایی‌کننده خون و تقویت‌کننده بدن محسوب می‌شود.

این میوه به علت داشتن ماده منیزیم در درمان پروستات اثر خوبی دارد.

ازگیل رسیده دارای لعاب نباتی فراوان از قند گلوکز، فروکتوز، سوربیتول و بعضی اسید‌ها ست و همچنین دارای سلولز و گروه ویتامین‌های B و C، املاح معدنی و کمی پروتئین است.