به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، واحد جولائی سرپرست پروژه تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تپه بَرد نَکان(بردنکون) شهرستان فارسان، استان چهارمحال و بختیاری این مطلب را در نشست گزارش به همکار که به همت پژوهشکده باستان شناسی در محل پژوهشگاه برگزار شد مطرح کرد.
این باستان شناس افزود: این تپه اولین بار در بررسیهای باستانشناختی شهرستان فارسان توسط دکتر علیرضا خسروزاده در سال 1386 با کد FS 119 شناسایی شدو با عنوان تپه بنکن به شماره 19527 در سال 86 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.
وی با اشاره به ویژگی های محیط مصنوع اثراظهار داشت : از آنجایی که تپه یاد شده بر روی تپه ماهورهای منتهی به دشت شکل گرفته و با فاصله نسبتا زیاد از روستاهای ده چشمه و گوشه واقع شده است، توسط کاوشگران غیر مجاز به دفعات متعدد کاوش و تخریب شده که این امر خسارتهای سنگینی را به معماری و لایه های باستانی آن وارد کرده است.
تخریب و تسطیح بخش هایی از تپه
وی با اشاره به گستره عرصه و حریم تپه بردنکون اظهار داشت : در تعیین گستره عرصه و حریم تپه بردنکون، علاوه بر کاوش گمانه ها، از عوامل و عوارض طبیعی مانند مسیل آب در بخش غربی تپه، برش بخش شمالی نیز استفاده شد.
جولایی با بیان اینکه برش بخش شمالی تپه به علت جاده سازی و تسطیح آن حریم مستحکمی را ایجاد کرده تصریح کرد : از طرف دیگر بخش غربی تپه نیز یک مسیل فصلی آب وجود دارد که بخشهایی شمالی این مسیل و غرب تپه بردنکون توسط سازمان آب مورد تملک قرار گرفته است.
سرپرست هیأت باستان شناسی در ادامه با اشاره به تاریخ گذاری سفالها ی بدست آمده در این محوطه گفت : سفالهای ساسانی این محوطه از نظر شکل، ویژگیهای فنی و شیوه تزیینی در حوزه فرهنگی غرب و جنوب غرب ایران قرار می گیرند چرا که بیشترین شباهت ها را با محوطه های این مناطق دارند این شباهتها براساس مقایسات انجام شده بر روی فرم ظروف و نوع تزیین شناسایی شدند. علاوه بر سفالهای شاخص ساسانی، تعدادی نیز سفال با پوشش غلیظ قرمز موسوم به (Red Slip) دوره مس و سنگ نیز یافت شد که بسیار فرسوده و شامل قطعات کوچک هستند و این سفالها در سراسر دوره مس و سنگ در زاگرس دیده می شوند.
او با اشاره به برخی ضوابط و مقررات حفاظتی عرصه تپه بردنکون تصریح کرد :هرگونه ساختوساز، عملیات اجرایی، دخل و تصرف، تفکیک عرصه، تغییر در وضعیت توپوگرافی و تسطیح زمین و هرگونه اقدامی که منجر به تخریب و یا آسیب به عرصه و اعیان اثر شود ممنوع است.
ضرورت تداوم فعالیت های باستان شناسی
به گفته این باستان شناس ، انجام فعالیت های باستان شناسی پژوهشی، مرمت و ساماندهی و نظایر آنکه باهدف حفظ و احیا ارزش های فرهنگی و تاریخی اثر لازم است، پس از تهیه طرح و تصویب نهایی آن توسط سازمان میراث فرهنگی صنایعدستی و گردشگری و اجرای دقیق مفاد طرح مصوب معتبر خواهد بود.
جولایی با بیان اینکه انجام فعالیت کشاورزی باید به صورت کشت یکساله انجام شود ، کاشت نهال و درخت در عرصه را ممنوع دانست و افزود:در صورت برخورد با هرگونه آثار و یا لایههای فرهنگی تاریخی، انجام فعالیت کشاورزی نیز ممنوع است.
وی در ادامه به برخی از ضوابط و مقررات حفاظتی حریم تپه برد نکون اشاره کرد و افزود:انجام یا صدور مجوز هرگونه عملیات اجرایی، ساختوساز، تخریب و نوسازی، گواهی پایان کار ساختمان، ایجاد تأسیسات و نظایر آن در محدوده حریم بدون استعلام و کسب مجوز از سازمان میراث فرهنگی صنایعدستی و گردشگری ممنوع است.
جولایی ، ایجاد کاربری های مزاحم از قبیل کاربریهای صنعتی دودزا و پرسر و صدا، نصب دستگاههای لرزاننده، هدایت آبهای سطحی به سمت حریم، تخلیه و انباشت زباله و هر اقدامی که باعث لطمه و آسیب به بنیان یا منظر اثر تاریخی شود را در محدوده حریم ممنوع اعلام کرد.