غیر از برانکو ایوانکوویچ و دراگان اسکوچیچ که اسم‌شان زیاد تکرار شده و هواداران تا حدود زیادی در کم و کیف کار هستند، بعضا نام گابریل کالدرون هم به گوش می‌رسد؛ سرمربی موفق سرخپوشان در 16 هفته ابتدایی لیگ نوزدهم که تیم را قهرمان نیم‌فصل کرد، به نیمه‌نهایی جام حذفی رساند، دربی را برد و یک پدیده به اسم مهدی عبدی هم به دارایی فوتبال ایران افزود، اما با کرامات مدیریتی محمدحسن انصاری‌فرد به دلایل مجهول از کار برکنار شد. کالدرون در نزدیکی‌های پرسپولیس نیست؛ گویا خودش تمایلی برای بازگشت به ایران نشان نداده و باشگاه هم خیلی جدی روی این گزینه فکر نمی‌کند. مربی آرژانتینی در طول این چهار سال تنها یک تجربه نه چندان فوق‌العاده در لیگ امارات داشته و به نوعی خودش را بازنشسته کرده است، بنابراین شاید از نظر «فنی» صلاح نباشد پرسپولیس سراغ او برود. برهان دیگر در این زمینه، فضای مسمومی است که بین بخشی از هواداران از همان زمان باقی مانده. اگرچه امروز تصویری مثبت و مظلوم از کالدرون در ذهن اغلب پرسپولیسی‌ها ثبت شده، اما بودند کسانی که آن زمان احتمالا تحت تاثیر سیاست مدیران باشگاه به این مربی یورش بردند. بی‌خیال کالدرون شوید و پیرمرد را دوباره وارد این بازی سیاه نکنید. او مردی بود که زمین مسابقه را هم خودش آماده می‌کرد، اما با وجود کسب بهترین نتایج، برخوردهای زشتی با او شد. به دروغ گفتند از نظر مالی بهانه‌جویی می‌کند، اما در کنفرانس خبری داد زد: «من مرد ثروتمندی هستم»؛ درست بر خلاف آنهایی که پول لباس‌شان را هم از حساب باشگاه برداشتند! شاید حق مطلب را در مورد وی کریم باقری در همان روزها ادا کرد؛ وقتی که گفت: «از همه طرف به کالدرون ظلم شد.»
