علّت همه شرافت و منزلت هایی که خداوند به ایشان عنایت فرموده این است که بنده برگزیده حقّ می باشد و هر چه از مقامات و کمالات دارد، به حقّ سبحانه منتسب است و آن را از ناحیه عبودیت به دست آورده است.
به مناسبت ولادت پر برکت حضرت محمد صلی الله علیه و آله در این ماه و در ادامه سلسله مباحث فضائل رسول اکرم )ص( فرازی از زیارت نامه ایشان در روز ولادتشان را که در کتاب اقبال الاعمال، ص 604 آمده است را بررسی می کنیم:
«أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ، وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ.»
ترجمه:
گواهى مى‌دهم که معبودى جز خداوند یگانه نیست و شریکى براى او وجود ندارد و گواهى مى‌دهم که حضرت محمّد، بنده و فرستاده‌ى اوست.
عبودیت کمال آفرین
آیت الله سعادت پرور در کتاب نور هدایت در توضیح این بند بیان می کند:
عبودیت؛ ریشه مقامات رسول اللَّه صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم می باشد، نکته‌اى که در ابتداى این بخش وجود دارد، شهادت به توحید و یگانگى الهى و بى‌همتا بودن خداوند و عبودیّت رسول اللَّه صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم مى‌باشد، شاید این بیان براى آن باشد که کسى گمان نکند، اگر تجلیل از رسول اللَّه صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم و منزلت والاى او پس از این در متجاوز از 35 منزلت مى‌شود، صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم شریک و یا معین حضرت حقّ سبحانه مى‌باشد، بلکه علّت همه شرافت و منزلت‌ها خداوند به او عنایت فرموده این است که بنده برگزیده حقّ مى‌باشد و هر چه از مقامات و کمالات دارد، به حقّ سبحانه منتسب است و آن را از ناحیه عبودیت به دست آورده، از این رو فرموده شده:
«أَشْهَدُ ... وَ أَنَّهُ سَیِّدُ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ، وَ أَنَّهُ سَیِّدُ الْأَنْبِیاءِ وَ الْمُرْسَلِینَ، أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلى أَهْلِ بَیْتِهِ الْأَئِمَّةِ الطّاهِرِینَ الطَّیِّبِینَ.»
ترجمه:
گواهى مى دهم ... که آن حضرت سرور اوّلین و آخرین و سرور پیامبران و فرستادگان است، خداوندا! بر او و نیز براهل‌بیت او، یعنى امامان پاک و پاکیزه، درود فرست.
برترى رسول اللَّه صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم نسبت به هم خلایق در تمام جهات
چند جمله فوق، خلاصه و اجمال فضایلى است که حضرت صادق علیه السّلام براى حضرتش پس از این به شمار مى آورد؛ چرا که اگر مى فرماید: «سَیِّدُ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ»، تنها نسبت به رسالت و نبوّت او صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم نیست، بلکه مى توان گفت: تمام فضایل ظاهرى و معنوى اراده شده؛ زیرا همه انبیا علیهم السّلام ، فضایل ظاهرى و معنوى داشته اند و چون مردم عادى نبوده اند وگرنه ممکن نبود نبوّت و رسالت خویش را به امّت خویش ارایه دهند و نیز به طور اجمال در بخش فوق، فضایل اوصیاى حضرتش علیهم السّلام بیان شده و به تفصیل و مکرر از آنان و از پیشوا بودنشان بیاناتى آمده، تا امّت و پیروان آن حضرت صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم بعد از او صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم ، دیگران را بر ایشان مقدّم ندارند. علاوه، در اجمال و تفصیل، تحیّت بر رسول اللَّه صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم و اهل‌بیتش مقرون به یکدیگر قرار داده شده اند تا امت به قرب و منزلت آنان نزد خداوند آگاه شوند.
منبع : خبرگزاری رسمی حوزه علمیه
