به دلیل پیچیدگی و فناوری بالای حوزه لیزر، تاکنون کشورهای محدودی در دنیا (6 کشور) توانسته‌اند به حیطه سلاح‌های لیزری ورود پیدا کنند که جمهوری اسلامی ایران نیز یکی از آن شش کشور است که توانسته سامانه‌های سلاح لیزری را برای دفاع هوایی برد کوتاه و برای دفاع از تاسیسات حساس و حیاتی خود طراحی و تولید کند.
استفاده از لیزر در سامانه‌های توپخانه‌ای با دو هدف صورت می‌گیرد که می‌تواند به افزایش حجم آتش، تحرک و دقت کمک کند. یکی از جا‌هایی که ما از لیزر الان هم استفاده می‌کنیم، برای آماده‌سازی سامانه‌های توپخانه‌ای و روانه‌سازی توپ و رادار است تا سامانه بتواند هدف را با دقت بالا ردگیری کرده و مورد اصابت قرار دهد.
به گزارش ایرنا، نخستین‌بار شهریورماه 1398 بود که مدیرعامل وقت سازمان صنایع الکترونیک ایران (صاایران) خبر از دستیابی کشورمان به دانش طراحی و ساخت سلاح‌های لیزری پدافندی و استقرار آن در مناطق حساس و حیاتی کشور برای محافظت از این مناطق داد و گفت: در موضوع کُشندگی نیز دستاوردهای خوبی داشتیم که همه آنها تولید داخل هستند، برای مثال در دنیا متداول است که پرنده‌های رادارگریز خود را از لایه‌های کامپوزیتی می‌سازند تا هم رادارگریز باشد، هم سبک باشد و هم به تداوم پروازی آن در هوا کمک کند.
این بدنه کامپوزیتی در برابر لیزرهای پرتوان آسیب‌پذیر است و ما با استفاده از این لیزرها که در اختیار داریم می‌توانیم آنها را منهدم کنیم.
سامانه سلاح لیزری «ساتب» نام دستاورد و محصول صنعت دفاعی کشورمان در حوزه سلاح‌های لیزری است که امروز وظیفه حفاظت و حراست از اماکن حساس و حیاتی کشور را بر عهده دارد.
مزیت استفاده از چنین سامانه‌هایی سرعت بالای آنها در مقابله با اهداف هوایی از جمله پهپادها و موشک‌های کروز متخاصم است چراکه در این سلاح‌ها، پرتابه که اشعه لیزر است با سرعت نور حرکت می‌کند و همچنین تا زمانی که جریان انرژی وجود داشته باشد، این شلیک ادامه دارد.
