عصر ایران؛ سروش بامداد- هفته نامۀ 29 سالۀ «امید جوان» ویژه نامۀ نوروزی منتشر نکرده اما آخرین شمارۀ آن در سال 1402 حال و هوای نوروزی دارد و از این رو در فهرست نشریات نوروزی می توان به آن اشاره کرد.
روی جلد آن یکی از آخرین تصاویر مهندس مهدی بازرگان نخست‌وزیر دولت موقت قرار دارد و بهانۀ آن خاطرات اوست که در آستانۀ نوروز 1370 برای مجلۀ آدینه نوشته و در متنی مفصل خاطرات خود را از نوروزهای مختلف بازگفته و به صورت مشخص به اولین عید بعد از پیروزی انقلاب (1358) پرداخته است.
بازرگان که بعد از نوروز 70 تنها سه عید را دید ( چون در 30 دی 1373درگذشت) می‌نویسد:
«پیروزی انقلاب در اواخر بهمن ماه 57 روی داد که اتفاقا ملایم شدن هوا و جلو افتادن بهار و خاطرۀ زوال و فرار دیو زمستان، طلوع آزادی و عدالت و آبادی را تداعی می‌کرد. قبلا در تظاهرات برای رفتن شاه و آمدن رهبری شعر حافظ را سروده و می‌گفتند: منظر دل نیست جای صحبت اغیار / دیو چون بیرون رود فرشته درآید!
در اول فروردین 58 که کمتر از دو ماه از انتصاب دولت موقت می‌گذشت شهردار تهران آقای مهندس توسلی از دولت و مردم دعوت برای دیدار عید در استادیوم صد هزار نفری کرده بود. اجتماع عظیمی به وجود آمد. من برای زدودن یأس با تردید و ترس که هنوز در دل‌ها و چهره‌ها ظاهر بود و شکستن عقده‌های عزا و عقیده‌های ضد ملی در سخنرانیم، اعلام عید گرفتن کردم و دستم را بلند نموده آستین لباس نوروزیم را نشان دادم که موثر و مورد استقبال و نشاط قرار گرفت. بعضی‌ها هنوز هم آن را به یاد می‌آورند.
قبلا در اواخر اسفند ماه که می‌خواستم تعطیلات رسمی تجدیدنظر شده سال را به تصویب شورای انقلاب برسانم، تعطیل یک هفته عید و سیزده بدر مورد استقبال بعضی از آقایان قرار نگرفت، تصور می‌کردند 15 خرداد و 22 بهمن و روزهای دیگر می‌تواند جایگزین آن‌ها و مانع ملی‌گرایی و سنت‌های طاغوتی بشود.
در اولین پیام نوروزی بعد از پیروزی و شاید سال بعد از آن، اگر اشتباه نکنم، رهبری انقلاب و پایه‌گذار جمهوری اسلامی ایران عنایت داشتند یا فراموش کردند که تبریک سال بگویند و نام از نوروز ببرند. بعد‌ها با ذکر اینکه پاره‌ای از روایات حکایت از تایید و تصویب نوروز از جانبت بزرگان اسلام می‌نماید تشریفات نوروزی و تبریک تحویل سال بر برج حمل پذیرفته شد و حالت رسمی پیدا کرد. مقامات همه ساله پیام نوروزی می‌فرستند و تبریک به ملت مسلمان گفته، توصیه‌ها می‌نمایند.
همین طور چهارشنبه‌سوری و سیزده بدر تا چند سال مساله و مشکلی شده بود مابین بچه‌های کوچه و جوانانی که علاقمند به آن بودند و پاسداران. مناقشات و مزاحمت‌هایی روی می‌داد ولی برافروختن آتش چهارشنبه‌سوری و به صدا درآوردن ترقه یا بازی‌ها و بزن و بکوب‌های صحرایی سیزده تعطیل نشد.
امید و دعا از درگاه بلند پروردگار جهان که خلقت زمین و آسمان و در طبیعت و اقلیم ایران زمین صفا و رحمت و خصلت عید نوروز را قرار داده است داریم که این عید باستانی و مراسم طبیعی آن پیوسته برقرار و استوار مانده و وسیله‌ای برای استقلال بقاء و عظمت کشورمان و شادی و یگانگی و رستگاری ملتمان باشد. ضمناً با تفکر و تدبیر و بدون افراط و تفریط ما، عوارض مزاحم زیان‌بخش آن را برداشته سلامت و نیرومند و سعادت‌مند بشویم.»
خسرو معتضد – تاریخ‌پژوه – هم که 20 سال است هر هفته برای این نشریه می‌نویسد تقارن نوروز با ماه رمضان را به فال نیک گرفته و یادآور شده تنها سه روز آن به خاطر حضرت علی علیه السلام به سوگواری اختصاص دارد و بقیه رمضان را می‌توان مثل دیگر کشورهای اسلامی با شادی و شیرینی گذراند چنان که در تاریخ ایران بعد از اسلام چنین بوده است و از وزارت میراث فرهنگی و گردشگری هم خواسته از دخترانی که برای معرفی جاذبه‌های گردشگری ایران به دیگران می کوشند تجلیل و قدردانی کند و بر مسافران نوروزی که نیز به غذا دارند سحت نگیرند.
مجید سلیمی بروجنی تحلیل‌گر اقتصادی هم تحقق رؤیای رشد اقتصادی در سال جدید را منوط به سرمایه‌گذاری خارجی و پس‌انداز داخلی دانسته و یادآور شده بدون سرمایه‌گذاری خارجی و تزریق امید برای پس انداز داخلی رؤیای رشد محقق نخواهد شد و حتی ممکن است طی 10 سال این اتفاق نیفتد و حتی منفی شود.
رضا غبیشاوی تحلیل‌گر خاورمیانه هم به شباهت‌ها و تفاوت‌های جنگ غزه با قره‌باغ پرداخته و نوشته در موضوع غزه همۀ کشورهای جهان این منطقه را بخشی از خاک فلسطین می‌دانند و نه قسمتی از خاک اسراییل منتها چون فلسطین به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت شناخته نشده نزاع میان اسراییل و فلسطین به حساب نمی‌آورند به ویژه به این خاطر که کل فلسطین در حال جنگ با اسراییل نیست زیرا کرانه باختری وارد جنگ نشده است.
امید جوان همچنین صفحه‌ای دارد که گزیده مطالب 20 سال قبل خود را مرور می‌کند و طبعا به آخرین شمارۀ سال 1382 اختصاص دارد که 20 سال قبل در تحلیلی به تفاوت های آغاز و پایان سال 82 پرداخته بود: در آغاز سال (82) صدام حسین رییس جمهور بود و فرمان مقاومت صادر می‌کرد و در پایان سال ساقط و اسیر شده است. در آغاز سال سید محمد باقر حکیم می‌کوشید در قبال حملۀ آمریکا به عراق به گونه‌ای موضع گیری نکند که ایران که 22 سال میزبان او بود آزرده شود و در پایان سال در نجف آرمیده زیرا بعد از سقوط صدام به عراق بازگشت اما قربانی یک ترور شد. در آغاز سال در پی استعفای ملک‌مدنی تهران شهردار نداشت و در پایان سال محمود احمدی‌نژاد اصول گرا شهردار تهران شده تا مسیری کاملا متفاوت با دوران کرباسچی و الویری و ملک مدنی از 68 تا 82 را رقم زند. در آغاز سال روزنامۀ همشهری از کارگزاران می‌نوشت و در پایان سال از آبادگران می‌نویسد.
امید جوان، پدیدۀ سال 1402 را آرای باطله دانسته و نوشته: در سال 1402 اتفاقات ریز و درشت بسیاری رخ داد، چهره‌های سرشناسی نقاب خاک برگرفتند، قدرت خرید مردم بسیار کمتر شد و قلیلی هم به لطف رانت و تورم و نه هنر و کارآفرینی به ثروت بیشتر دست یافتند اما اگر قرار بر انگشت نهادن بر مهم ترین پدیدۀ سیاسی و اجتماعی باشد که به نسبت قبل بسیارفربه‌تر شده بی‌گمان باید بر موضوعی انگشت گذاشت که در انتخابات 11 اسفند بش از پیش رخ نمود و آن همانا افزایش شگفت آور آرای باطله است.
