سواد زندگی؛ توسعه توانمندی‌های فردی؛ مریم طرزی - "ببخش و فراموش کن" همیشه توصیه کارسازی نیست. حافظه به میل و اراده خود کار نمی کند و بخشیدن تمرینی است که زمان می بَرد. علاوه بر این، گاهی اوقات، حتی با وجود اینکه می دانیم این سالم ترین گزینه است، قادر به انجامش نیستیم.
گاهی چنین می شود: نه می توانید ببخشید و نه فراموش کنید. حتی به رغم اینکه می دانید این ایده آل ترین، سالم ترین و حتی ضروری ترین اقدام، برای شفای درون و آرامش تان است. اما چرا نمی شود چنین کرد؟ زیرا هیچ ترفند جادویی برای دستیابی سریع به آن وجود ندارد و همیشه به این سادگی که فکر می کنیم، یا دیگران توصیه می کنند، نیست.
جالب است که گاهی ممکن است حتی در ناخودآگاه یا خودآگاه تان نخواهید این کار را انجام دهید.
خیلی از ما تجربیات بدی داشته ایم. زخم های ناشی از ناامیدی و تجربه هایی تلخ و آسیب زننده که با خود حمل شان می کنیم. علاوه بر این، احتمالاً قبلاً بارها بخشیده ایم. اما گاهی برخی از تجربیات، زخمی کاری به جا می گذارند، که سوزش و درد اش به این زودی ها از بین نمی رود.
برخی از بغض ها و کینه ها دهه ها طول می کشند و التیام نمی یابند، چیزهایی از گذشته اغلب با ما باقی می مانند؛ و به تجربه می دانیم که زیستن با این حس و حال نه راحت است و نه سالم. در واقع، هر چیز تلخی که تداوم یابد، مقاومت کند، و توانایی ما را برای اعتماد دوباره به زندگی و مردم از بین ببرد، احساس خوشبختی و سعادت را از ما سلب می کند.
آیا کلیدی برای غلبه بر این شرایط وجود دارد؟ برای یافتن این کلید با ما در این درس همراه باشید.
_________
درس های دیگری در سواد زندگی
مدرسه آموزش‌های دانش پایه و کاربردی عصر ایران
به ما بپیوندید: کانال تلگرامی سواد زندگی savadzendegi@
