مسئولیت های اختصاصی زن به عنوان مادر

والوالدات یرضعن اولادهن حولین کاملین ⁽¹⁾

ومادران شیر می دهند فرزندانشان را دو سال کامل.

در این سی ماه که مستقیما کودک از مادر تغذیه می کند، مادر مسؤول حفظ دو نفر است ودو تکلیف دارد. یکی برای خود ودیگری برای کودک. پدر، در اصل نطفه موظف است حلال بخورد واگر بعدا مبتلا به حرام شد ارتباط تنگاتنگی با پرورش کودک ندارد، زیرا غذای حرام پدر در جهاز گوارشی پدر هضم می شود، اما غذای مادر در دستگاه گوارشی او تبدیل به شیر می شود وکودک تغذیه می کند، او موظف است به کودک حلال بدهد وخود حلال بخورد، این در مورد تغذیه جسمانی.

در غذای روحانی نیز چنین است، اگر مرد خاطره بدی، خیال وهوس بدی در سر بپروراند خود را می سوزاند، خیال گناه وخاطره تلخ در درون مرد علیه خود اوست، اما خیال بال وحرام واندیشه گناه وخاطرات تلخ برای زن، علیه دو نفر خواهد بود.

حال باید پرسید آیا این، عظمت زن نیست؟ این مسؤولیتی نیست که ذات اقدس اله به زن داده است؟ به زن فرمود: مسؤولیت تو در حفظ خاطرات واندیشه ها وافکار وعقاید واخلاق بیش از مرد است، مرد یک نفر را می سوزاند وتو دو نفر را، تو مسؤول دو نفری، از این رو مواظب افکار واندیشه هایت باش. زیرا که بسیاری از مسائل از راه اندیشه به فرزند می رسد.

چرا مقام معلم بالاتر از مقام متعلم است؟ چون او دو وظیفه دارد: اصلاح خود واصلاح دیگران، اما متعلم فقط یک وظیفه دارد، که اصلاح خودش می باشد.

اگر مادری بداند که اندیشه های او در کودک اثر می گذارد، اندیشه ها وبینش های خود را تعالی بیشتری می بخشد. وظیفه مادری تنها این نیست که با وضو بچه را شیر بدهد و وقتی پستان در دهان کودک می گذارد «بسم الله » بگوید که اینها امور ظاهری وعبادت های ظاهری است، بلکه دین می فرماید اندیشه های خودت را نیز مواظب باش، چه این که به مرد نیز می گوید: هنگام مصاحبت با همسر به فکر نامحرمی که در خیابان وبیابان دیدی، نباش، چون در اخلاق کودکی که نطفه او منعقد می شود تاثیر منفی دارد.

انسان گاهی مراقب است کار بد نکند این همان مراقبه معروف است وگاهی مراقبة المراقبه دارد، یعنی می بیند که دیگری او را می بین:

الم یعلم بان الله یری ⁽²⁾

آیا ندانست این که محققا خدا می بیند؟

یک وقت به انسان می گویند:

«عباد الله زنوا انفسکم قبل ان توزنوا وحاسبوها من قبل ان تحاسبوا» ⁽³⁾

یعنی بندگان خدا مراقب ومحاسب خود باشند، اما یک وقت می گویند مراقب باش که مراقب داری «الم یعلم بان الله یری » انسان غافل نمی داند که خدا او را می بیند؟ واز خاطرات قلبی او خبر دارد.

بنابراین مسؤولیت زن در این سی ماه به مراتب بیش از مرد است وهر که مسؤولیتش بیشتر باشد در صورت عمل به آن، توجهش به خدا بیشتر است وهر که توجهش به خدا بیشتر بود وعمل کرد، موفق تر است.

اینها دستوراتی است که ذات اقدس آله به عنوان برنامه ویژه از راه وحی وتوسط پیامبر به زنان آموخته است. مسؤولیت افراد عادی در حد مسؤولیت ائمه نیست، امامان ورهبران مسؤولیت بیشتری دارند، اندیشه ها وافکار یک معلم گروهی را می سوزاند یا گروهی را می پروراند، ولی دیگران اینچنین نیستند، هر کس که سؤولیت بیشتری دارد نشانه آن است که اگر به این مسؤولیت ها با دید تکریم بنگرد به خدا نزدیک تر است. چه کسی وارد بهشت شده تا ببیند مقام زنها کمتر از مقام مردهاست؟ میز ومنصب ومقام با خط ابلاغ می آید وباخط عزل می رود، مقامی که با ابلاغی می آید وبا اخطاری می رود، چنین مقامی به درد همان صفحه کاغذی می خورد نه به درد انسان، وکدام مقام ومنصب دنیایی است که برای همیشه پایدار باشد، پس اینها مقام حقیقی نیستند.

انسان نباید در حوزه اسلامی به سر ببرد ولی عینک غرب داشته باشد، انسان باید در برج بلندی بایستد وگذشته دور وآینده نامحدود را در نظر داشته باشد آنگاه ببیند در این مسیر نامحدود، زن موفق تر است یا مرد، واگر انسان نیک بنگرد خواهد دید که زن اگر موفق تر نباشد کمتر نیست.

پی نوشت ها:

1- همان.

2- علق، 14.

3- نهج البلاغه فیض، خطبه 89.