یکی از بیماری های شایع در خانم ها بیماری سرویسیت رحم یا التهاب دهانه رحم می باشد که در مواقعی می تواند به یک بیماری خطرناک تبدیل شود از این رو درمان به موقع اهمیت پیدا می کند. این مطلب به روش های درمان سرویسیت رحم اشاره دارد.
روش های درمان سرویسیت رحم
سرویسیت رحم به التهاب یا عفونت دهانه رحم گفته می شود. این بیماری می تواند به علل عفونی یا غیر عفونی رخ دهد و حاد یا مزمن باشد. شایان ذکر است سرویسیت حاد اغلب به دلیل ابتلا به عفونت هایی مانند سوزاک یا کلامیدیا ایجاد می شود و سرویسیت مزمن معمولا منشا غیر عفونی دارد.
هر چند در اغلب موارد، عفونت خاصی قابل تشخیص نیست. در این مطلب با سرویسیت رحم و درمان های آن آشنا می شوید. همچنین می توانید مقالات درمان افتادگی رحم و درمان افزایش ضخامت رحم را نیز در صورت تمایل مطالعه نمایید.
سرویسیت رحم چیست؟
التهاب دهانه رحم عارضه شایعی بوده که ممکن است در اثر عواملی مانند عفونت، تحریکات شیمیایی، جسمی یا آلرژی رخ دهد. بافت تحریک شده رحم ممکن است با علائمی نظیر قرمزی، تورم، مخاط و چرکی همراه شود. ضمنا ممکن است هنگام لمس خونریزی ایجاد و سبب خونریزی واژن گردد.
تشخیص علت سرویست اهمیت زیادی در درمان آن دارد. قابل ذکر است این بیماری در شرایطی ممکن است از نظر جدیت خطرناک نبوده و به راحتی درمان شود. ولی در مواردی التهاب دهانه رحم می تواند به بیماری خطرناک تبدیل شده که عدم درمان به موقع برای فرد، شریک جنسی و حتی جنین در صورت بارداری، آسیب های غیرقابل جبرانی به دنبال داشته باشد.
روش های درمان التهاب دهانه رحم
در این بخش به روش های درمان التهاب دهانه رحم در افراد دارای علائم و بدون علائم اشاره می شود.
1.درمان التهاب دهانه رحم با علائم مشخص
قابل ذکر است در این بیماری بافت های دهانه داخلی رحم به دلیل عفونت ملتهب می شوند. عفونت های قارچی، باکتریایی و ویروسی از علل این التهابات می باشند. در مواردی عفونت های منتقل شده جنسی سبب بروز سرویسیت می شوند.
از علائم سرویسیت عبارت است از:
- ترشحات واضح یا رنگی از دهانه رحم
- درد و سوزش ناحیه زیر بطنی
- خونریزی غیر معمول بین دوره های پریودی
- درد و ناراحتی هنگام رابطه جنسی
- درد پایین شکم
تشخیص این عارضه اغلب با معاینه فیزیکی توسط پزشک، آزمایشاتی مانند بررسی ترشحات دهانه رحم و در صورت لزوم آزمون های جدیدی مثل آزمایش پلیمراز زنجیره ای جهت تشخیص عوامل عفونی صورت می گیرد.
در صورت نبود عفونت مقاربتی، ممکن است به درمان بیماری التهاب دهانه رحم نیاز نباشد. اگر پزشک به وجود عفونت مشکوک باشد، هدف اصلی از معالجه، رفع عفونت و جلوگیری از گسترش آن به رحم و لوله های فالوپ بوده و در صورت باردار بودن عفونت به جنین سرایت نکند.
با توجه به نوع ارگانیزمی که موجب عفونت شده درمان سرویسیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مصرف آنتی بیوتیک ها
- مصرف داروهای ضد قارچ
- مصرف داروهای ضد ویروسی
همچنین ممکن است نیاز باشد همسر بیمار هم تحت معالجه قرار بگیرد تا از عدم ابتلای وی به عفونت اطمینان ایجاد شود. تا زمان اتمام درمان بیمار و همسرش، رابطه جنسی ایجاد نشود. اگر علائم بیمار با وجود درمان بهبود پیدا نکرد و تداوم یافت. پزشک درمان های دیگری را ارائه می دهد.
دقت کنید درمان های غیر دارویی مثل دوش واژینال یا درمان های خانگی برای این عارضه موثر نبوده و حتی ممکن است علائم سرویسیت را تشدید کنند. در صورتی که بیشتر از یک عفونت رحمی(مثل کلامیدیال و واژینوز باکتریایی) شناسایی شود همه عوامل بایستی درمان گردند.
برای خانم هایی که علائم خفیف تا متوسط دارند ولی ترشجات چرکی ندارند قبل از شروع درمان دارویی باید وضعیت آن ها ارزیابی شود. در خانم های با التهاب دهانه رحم عفونی شدید مربوط به جسم خارجی اول بایستی جسم مدنظر خارج شود و سپس درمان آنتی بیوتیکی مناسب شروع شود.
برای خانم هایی که از IUD استفاده می کنند، در صورت ابتلا به سرویسیت مزمن و حذف سایر علل التهاب احتمالا برداشتن IUD به رفع علائم التهاب دهانه رحم کمک کند. به طور کلی درمان سرویسیت معمولا شامل مصرف آنتی بیوتیک ها جهت کنترل عفونت، استفاده از ضایعات تهویه ای جهت بهبود التهاب و کاهش علائم و تغذیه مناسب می باشد.
در مواردی که عفونت رحم ناشی از عفونت جنسی باشد درمان همسر هم نیاز بوده تا از بازگشت عفونت جلوگیری شود. در صورت وجود علائم سرویسیت بهتر است به پزشک متخصص مراجعه تا درمان مناسب به موقع صورت گیرد.
2. درمان التهاب دهانه رحم بدون علائم مشخص
رویکرد مدیریت افراد بدون علائم متفاوت بوده و برای خانم های بدون علامت که علائم ظاهری مطابق با سرویسیت دارند احتمال وجود بیماری های جنسی ارزیابی می شود. مثلا برای خانم های تحت عوامل خطر قابل توجه ، درمان کلامیدیا پیشنهاد می شود و یا اگر بیمار در نواحی که شیوع سوزاک بالایی دارد زندگی می کند درمان همزمان سوزاک هم توصیه می شود.
ولی در بیمارانی که تحت خطر ابتلای کمی هستند بهتر است تا مشخص شدن نتایج تست انواع بیماری جنسی جهت انتخاب روش درمان صبر نمود.
