حسن (ع) اولین فرزند خانواده بود که در 15 رمضان سال سوم هجری قمری (مطابق 12 اسفند سال سوم هجری شمسی) متولد شد. (1) رسول خدا (ص) برایش گوسفندی عقیقه کرد و به قابله نیز یک ران گوسفند و یک دینار طلا بخشید سپس موی سر او را تراشید و فرمود که هم وزن آن نقره صدقه بدهند. (2) او دوران کودکی را در دامن پیامبر (ص)، علی و فاطمه (ع) پرورش یافت و تربیت شد. در دوران امامت علی (ع) به فرمان پدر در جبهه های جهاد و از جمله در نبرد جمل و صفین و نهروان شرکت جست. پس از شهادت پدر، امامت و خلافت به او منتقل گردید، اما جنگ افروزیها و فتنه گریهای معاویه از یکسو و عدم آمادگی مردم زمانه برای جانفشانی در راه مکتب از سوی دیگر مانع ادامه حکومت عادلانه او بود و از این رو برای حفظ اسلام به آتش بسی قهرمانانه تن درداد که با مظلومیتی غیر قابل وصف همراه بود و عاقبت در سال 49 هجری به شهادت رسید. (3).
پی نوشت ها:
.1 قول مشهور چنین است کامل ابن اثیر ج 20 ص .141
.2 مستدرک حاکم ج 4 ص 237 سنن بیهقی ج 9 ص 299
.3 رجوع کنید به صلح امام حسن نوشته شیخ راضی آل یاسین ترجمه حجة الاسلام خامنه ای.
